Κάποιος Ιάκωβος, Άγγλος άθεος, είχε δημοσιεύσει ένα κείμενο στο όποιο περιγράφει την αιτία της μεταστροφής του στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ. 22

Πώς αναγεννιέται ό άνθρωπος

Να διαβάζετε την άγια Γραφή και τους βίους των αγίων. Ιδιαίτερα των μεγαλομαρτύρων αγίων: Αικατερίνης, Βαρβάρας, Ειρήνης και Ευδοκίες. Γιατί όσοι φιλοτιμούνται και τούς διαβάζουν με πίστη θα βρουν μεγάλη ωφέλεια και βοήθεια όχι μόνο στην παρούσα ζωή, αλλά και τότε πού ή ψυχή τους θα έχει ανάγκη περισσότερης βοήθειας: τότε πού θα έχει φύγει από το σώμα, και ανυπεράσπιστη θα διέρχεται τα εναέρια τελώνια.

Ή αγία Γραφή είναι το βιβλίο της ζωής. Ενώ τα συγγράμματα των αιρετικών αποπνέουν τον θάνατο. Μην τα διαβάζετε για να μην καταλάβει η ψυχή σας το σκοτάδι της απιστίας.

Πρόσφατα, κάποιος Ιάκωβος, Άγγλος άθεος, είχε δημοσιεύσει ένα κείμενο στο όποιο περιγράφει την αιτία της μεταστροφής του στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σε ένα περίπατο του με έναν φίλο του συνάντησαν μία Ορθόδοξη εκκλησία. Και επειδή ο φίλος του ήταν ορθόδοξος θέλησε να μπει να προσκυνήσει

- Επιτρέπεται να έρθω και εγώ μαζί σου ;ρώτησε ό Ιάκωβος.

- Ασφαλώς.

Την στιγμή πού εκείνος ασπαζόταν την εικόνα της Παναγίας, ό Ιάκωβος με τα μάτια καρφωμένα στην εικόνα, απόρησε:

- Τί άραγε θα γίνει, αναγεννιέται την ασπαστώ και εγώ;

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την σκέψη του και να! Μία γυναίκα με αστραφτερά ενδύματα τον πλησιάζει. Και με μια χαριτωμένη κίνηση σκέπασε το κεφάλι του με το μαφόριό της. Μία απερίγραπτη αγαλλίαση γέμισε την ψυχή του. Από εκείνη την στιγμή άλλαξε πορεία: πήρε τον δρόμο προς τον Χριστό. Χωρίς ποτέ να επιτρέψει στον εαυτό του να γυρίσει προς τα πίσω. Έγινε ένας συνειδητός Ορθόδοξος Χριστιανός. Ίσως, εκείνη την στιγμή μέσα στην εκκλησία, να ήσαν και άλλοι άπιστοι. Γιατί ή Παναγία έδειξε την εύνοια της σ αυτόν; Είναι ένα μυστήριο, το όποιο δεν θα προσπαθήσομε να το διαλευκάνουμε.

Πολλοί ισχυρίζονται, πώς ή επιστήμη και ή τέχνη έχουν την δύναμη να αναγεννήσουν πνευματικά τον άνθρωπο, προσφέροντάς του υψηλές αισθησιακές χαρές. Αυτό είναι ψέμα. Κάτω από την επίδραση της τέχνης, της μουσικής του τραγουδιού κ.τ.λ. ό άνθρωπος οπωσδήποτε δοκιμάζει κάποια ευχαρίστηση. Όμως. Αυτή ή χαρά είναι της στιγμής. Δεν μπορεί μόνη της να τον οδηγήσει σε κάτι το πνευματικά ανώτερο: στην μεταμόρφωση τού εσωτερικού του κόσμου.

Εγώ σαν κοσμικός ήμουν λάτρης της μουσικής. Έπαιζα και αρμόνιο. Το πιάνο δεν μπορεί να μεταδώσει βαθειά συναισθήματα. Στο Καζάν ζούσε ό περίφημος μουσικοσυνθέτης Πασχάλωφ. Για να τελειοποιηθώ στο παίξιμο άρχισα να παίρνω μαθήματα. Μού τα έκανε ό Πασχάλωφ. Κάναμε και πολλές συζητήσεις.

Κάποτε λοιπόν, του είπα:

- Το ξέρεις πώς ψυχικά είσαι πεθαμένος

- Και από που το κατάλαβες;

- Από τα λόγια σου. Ούτε εκκλησία πηγαίνεις· ούτε μετέχεις στα μυστήριά της.

- Και τί μ' αυτό; Πιστεύω στον Θεό. Τον υπηρετώ με το ταλέντο πού μου έδωσε· με την μουσική. Ή μουσική έχει τέτοια γλυκύτητα, πού σε άποτραβάει από κάθε τι το επίγειο και σε πάει πιο κοντά στον Θεό! Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τα έργα των μεγάλων μουσικών και καλλιτεχνών - Μότσαρτ, Μπετόβεν, Μέγιεμπερ - όπως εγώ.

- Ότι και να λες, ή μουσική δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εκκλησία. Υπάρχουν πολλές πύλες, από τις όποιες εισέρχεται κανείς στον Παράδεισο. Εσύ την μία την πέρασες: το Βάπτισμα.

- Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Είμαι βαπτισμένος.

- Άλλη πύλη είναι ή εξομολόγηση. Πόσο καιρό έχεις να εξομολογηθείς;

- Είκοσι χρόνια! Πρώτη φορά, ουσιαστικά, όταν ήμουν μαθητής του Λυκείου. Μετά εξομολογήθηκα άλλες δύο φορές, τυπικά. Αργότερα έφυγα για την Γαλλία όπου έπαιρνα μαθήματα από ένα θαυμάσιο δάσκαλο μουσικής. Από τότε δεν ξανά εξομολογήθηκα.

- Ωραία! Προχωρούμε στην τρίτη πύλη: ή Θεία Κοινωνία.

- Δεν μπορώ να δεχθώ πώς ένα κομματάκι ψωμί και λίγο κρασί είναι Σώμα και Αίμα Θεού.

- Δεν μου λες, πιστεύεις ότι ή Αμερική υπάρχει;

- Τί είναι αυτά πού μου λες; Και τα παιδάκια το πιστεύουν.

- Αν τότε κάποιος σου ειπεί πώς ή Αμερική δεν υπάρχει, τί θα του απαντήσεις; Ότι, φυσικά, ή Αμερική υπάρχει. Για τον ίδιο μόνο δεν υπάρχει· επειδή ό ίδιος (για δικούς του λόγους) δεν θέλει να το αποδεχτεί. Κατά τον ίδιο τρόπο λοιπόν, συμβαίνει και με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Δεν έχει σημασία, τί λέει ό καθένας. Σημασία έχει, τί λέει ό Χριστός. Και ό Χριστός το λέει ξεκάθαρα στο Ευαγγέλιο: «τούτο εστίν (= αυτό είναι) το σώμα μου και τούτο εστίν (= αυτό είναι) το αίμα μου» (Μαρκ. 14, 22-24).