«Ασπάσασθε... Ίουλίαν...» (Ρωμ. ιστ, 15)
Στον κύκλο των συνεργατριών τού απ. Παύλου περίοπτη θέση κατέχει και ή Ιουλία.
Χριστιανή Ρωμαία ή Ιουλία. Και διακόνισσα της αγάπη . Μιας αγάπης, την οποία εμπνεύστηκε από τον μεγάλο και θείο Διάκονο, τον Χριστό, αλλά και από τον άλλο διάκονο, τον «πρώτο μετά τον ένα», τον Απόστολο Παύλο.
Ευγενής ψυχή ή Ιουλία. Ευγενής και λεπτή. Και ευαίσθητη στον πόνο και στις ποικίλες ανάγκες των ανθρώπων. Έτσι ή ζωή της όλη ήταν μια διαρκής πορεία ανάμεσα στους ανθρώπους, εκείνος στην κραταιά πόλη της Ρώμης. Μια πορεία, στην οποία κοπίαζε διαρκώς. Και την ημέρα. Και την νύχτα. Κι έκανε, πολλές φορές, και την νύχτα ημέρα, για να προλάβει. Αν μπορούσε να προλάβει. Όσο μπορούσε να προλάβει.
Να βρίσκεται πλάι στον άρρωστο και πονεμένο συνάνθρωπο. Και ήταν πολλοί οι πονεμένοι συνάνθρωποι της και τότε, όπως είναι και σήμερα. Και θα είναι πάντα. Πάντα θα υπάρχουν άρρωστοι και πονεμένοι άνθρωποι πάνω στην γη, πού αναζητούν άλλοτε τον καλό Σαμαρείτη και άλλοτε τον Σίμωνα Κυρηναίο τους. Και ή καλή Ιουλία, ή συνεργάτρια αυτή του μεγάλου Αποστόλου, ήταν και καλός Σαμαρείτης και Σίμων Κυρηναίος. Συμπονούσε με τις πονεμένες ψυχές και μοιραζόταν μαζί τους τον πόνο και την φτώχεια τους. Γιατί ήταν μια ψυχή πού, πέρα από την ηθική συμπαράσταση στους πονεμένους, έδινε και από τα υπάρχοντα της. Αυτές είναι οι διακόνισσες της αγάπης. Δεν προσφέρουν μόνο τον εαυτό τους, αλλά προσφέρουν και από τα υπάρχοντα τους. Όπως εκείνες οι σεμνές διακόνισσες τού Χριστού, οι όποιες «διακόνουν αυτώ από των υπαρχόντων αυταίς» (Λουκ. η, 3). Όλη ή ζωή της χριστιανής Ιουλίας ήταν μια προσφορά, πάνω στην οποία έλιωσε σαν τον κερί πάνω στο κηροπήγι·
Να διαδίδει τον Ευαγγέλιο τού Χριστού. Αυτή ή δεύτερη προσφορά της πιστής Ιουλίας ξεπερνούσε κάθε άλλη προσφορά της. Στην διακονία τού θείου λόγου δεν κοπίαζαν μόνον άνδρες, αλλά και γυναίκες. Και μια απ' αυτές τις γυναίκες ήταν ή φλογερή Ιουλία. Ή άγια μορφή της Πρίσκιλλας, ή όποια διακρίθηκε στην διακονία τού Ευαγγελίου συνεπήρε την ψυχή της. Και διακονούσε κι αυτή μέσα στην Ρώμη. Κάθε φορά πού βρισκόταν πλάι σε κάθε πονεμένη ψυχή, δεν ξεχνούσε, μαζί με κάθε άλλη προσφορά, να της προσφέρει και τον μήνυμα τού Ευαγγελίου τού Χριστού. Τον μήνυμα της σωτηρίας. Χάρη στην ιεραποστολική διακονία της Ιουλίας, γνώρισαν πολλές ψυχές τον Σωτήρα Χριστό. Όλες αυτές οι ψυχές απαρνιόνταν την πλάνη, μες στην οποία ζούσαν, και γίνονταν χριστιανές. Απαρνούνταν κάθε αμαρτία και στο έξης ζούσαν με την ψυχική καθαρότητα πού μάς ζητά ό Κύριος. Μια καθαρότητα, μέσα στην οποία καθρεπτίζεται ό ουρανός. Μια καθαρότητα, πού έκανε τις ψυχές να προσεγγίζουν τον Θεό και να τον βλέπουν με τα μάτια της ψυχής τους. Έτσι έζησε και έκοιμήθη ή καλή Ιουλία.
Ή σεμνή Ιουλία, με την διαρκή προσφορά στο συνάνθρωπο της, σας καλεί να ακλουθήσατε την δική της ωραία πορεία. Την πορεία πλάι στον άνθρωπο πού πονά και ζει στην άγνοια και στην πλάνη. Να γίνετε και σεις ότι έγινε και εκείνη. Ένας καλός Σαμαρείτης. Ένας Σίμων Κυρηναίος. Μια Πρίσκιλλα. Για να προσφέρετε και σεις ότι πρόσφερε κι εκείνη. Την παρηγοριά στον πόνο. Την αλήθεια στην άγνοια. Και την αρετή στην πλάνη. Να οδηγείτε ψυχές στο Χριστό και στην Βασιλεία του.
ΑΡΧΙΜ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου