Ο ΑΒΒΑΣ ΜΩΥΣΗΣ ΣΕ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟ.
Ή αδιάκοπη παραμονή του νου στον Θεό, ή όπως είπατε πριν, τον να παραμένει κανείς απαρασάλευτα στη θεωρία του Θεού, είναι πράγμα αδύνατον για τον άνθρωπο πού φέρει αύτη την ασθενική σάρκα. Εκείνο πού πρέπει να προσέχουμε είναι τον πού έχουμε στραμμένο τον νου μας και ποιό είναι τον ζητούμενο, στον όποιο θα πρέπει να στοχεύουμε και στον όποιο θα πρέπει να επαναφέρουμε την πνευματική μας όραση. Όταν λοιπόν ό νους εργαστεί με αυτό τον τρόπο, θα χαίρεται βαθιά. Αντίθετα, θα λυπάται και θα στενάζει, όταν διακόπτεται αύτη ή θεϊκή κατάσταση.
Πρέπει να γνωρίζουμε καλά ότι κάθε φορά πού απομακρυνόμαστε από κοντά Του και δεν έχουμε στραμμένα τα νοερά μάτια της ψυχής μας προς Αυτόν, έχουμε πέσει πολύ χαμηλά κι έχουμε χάσει Εκείνον, πού είναι τον Ύψιστο Αγαθό. Γιατί, και ή στιγμιαία παρέκκλιση μας από την νοερή ενατένιση του Προσώπου τού Χριστού, λογαριάζεται ως πορνεία.
Αν συμβεί και το νοερό βλέμμα της ψυχής μας παραπλανηθεί, έστω και για λίγο, ας στραφούμε και πάλι σ' Εκείνον κι ας επαναφέρουμε τον νου μας στον ίσιο δρόμο.
Όλα εξαρτώνται από την εσωτερική διάθεση τής ψυχής. Όταν βγάλουμε έξω τον διάβολο και δεν βασιλεύει πλέον στην ψυχή ή αμαρτία, τότε, όπως λέει και ό Ευαγγελιστής Λουκάς, εγκαθίσταται μέσα μας ή Βασιλεία τού Θεού: «Ή βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με τρόπο φανερό σε όλους. Δεν θα πούνε να, εδώ είναι η εκεί, γιατί ή βασιλεία τού Θεού είναι κιόλας μέσα σας» (Λουκ. 17, 20-21).
Μέσα μας βρίσκεται μονάχα ή γνώση ή, ή άγνοια τής αλήθειας, ή έφεση προς τον κακό ή προς τον καλό. Με αυτά προετοιμάζουμε μέσα στην καρδιά μας την βασιλεία τού διαβόλου ή την Βασιλεία τού Χριστού.
Την Βασιλεία τού Χριστού την περιγράφει ό Απόστολος με αυτά τα λόγια: «Ή βασιλεία του Θεού δεν είναι φαγητά και ποτά, αλλά δικαιοσύνη, ειρήνη και χαρά, πού δίνει τον Άγιο Πνεύμα» (Ρωμ. 14, 17). Έτσι λοιπόν, αν ή Βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας και αν αύτη είναι δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά, τότε ό άνθρωπος, πού ζει με αυτές τις αρετές, είναι βέβαιο ότι ζει αύτη τη Βασιλεία και ήδη την απολαμβάνει.
Αντίθετα πάλι, όποιος περνάει τη ζωή του μέσα στην αδικία, στην φιλονικία και στην θανατηφόρα λύπη, αυτός είναι υποτελής στην βασιλεία τού διαβόλου, στην κόλαση και στον θάνατο. Γιατί, με βάση αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, ξεχωρίζουμε την Βασιλεία τού Θεού από την βασιλεία τού διαβόλου.
Πράγματι, αν σηκώσουμε στον ουρανό τον νου μας και αναλογιστούμε την κατάσταση πού βρίσκονται οι ουράνιες αγγελικές Δυνάμεις στην Βασιλεία τού Θεού, πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να την φαντασθούμε παρά σαν μια κατάσταση μόνιμης και ατελεύτητης χαράς; Γιατί τον ειδικό γνώρισμα της πραγματικής μακαριότητας είναι ή διαρκής γαλήνη και ή αιώνια χαρά. Και επιβεβαιώνουν την αλήθεια των λόγων μου τα λόγια τού ίδιου τού Κυρίου πού, με τον στόμα τού Προφήτη Ησαΐα, αναφέρει τα χαρακτηριστικά εκείνου τού κόσμου: «Καινούργιο θα δημιουργήσω ουρανό, καινούργια γη τα περασμένα, τα παλιά θα ξεχασθούν, και κανείς πια δεν θα τα σκέπτεται. Αλλά θα ευχαριστούνται όλοι και θα χαίρονται για πάντα με τα όσα δημιουργώ γιατί θα κάνω την Ιερουσαλήμ πόλη χαράς κι ευτυχισμένο τον λαό της. Κι εγώ θα χαίρομαι για την Ιερουσαλήμ, θ' άγάλλομαι για τον λαό μου» (Ήσ. 65. 17-18).
Και πάλι λέει: «Χαρά και αγαλλίαση θα είναι εκεί, δοξολογία και ύμνοι ευχαριστίας και κάθε νουμηνία και κάθε Σάββατο θα έρχονται όλοι οι άνθρωποι και θα με προσκυνούν» (Ήσ. 66, 23). Και αλλού λέει: «Θα νιώθουν ευτυχία και αγαλλίαση» (Ήσ. 35, 10).
Αν θέλετε όμως να μάθετε με περισσότερη ακρίβεια πώς είναι ή ζωή και ή πόλη των Αγίων, ακούστε την φωνή τού Κυρίου πού, με τον στόμα τού προφήτη Ησαΐα, απευθύνεται στην ουράνια Ιερουσαλήμ και λέει: «Χρυσάφι θα σού φέρω αντί για μπρούντζο, ασήμι αντί για σίδερο, χαλκό αντί για ξύλο, κι αντί για πέτρα σίδερο. Και θα εγκαταστήσω διοικητή σου την ειρήνη κι απόλυτο άρχοντα την δικαιοσύνη. Στην χώρα σου δεν θα ακούει πια κανείς για βία, ούτε μέσα στα όριά σου για ερήμωση και για καταστροφή. Αλλά τα τείχη σου θα σε προστατεύσουν και οι πύλες σου θα πληθαίνουν τον μεγαλείο σου. Τον ήλιο δεν θα τον χρειάζεσαι πια για φως σου την ημέρα, ούτε τη νύχτα τη σελήνη να σε φωτίζει με τη λάμψη της.
Γιατί εγώ, ό Κύριος, θα 'μαι για σένα φως παντοτινό και θα 'μαι εγώ, ό Θεός σου, τον μεγαλείο σου. Ό ήλιος σου δεν θα βασιλέψει πια ούτε θα σβήσει ή σελήνη σου. Γιατί εγώ, ό Κύριος, θα 'μαι τον φως σου τον παντοτινό. Οι μέρες του πένθους σου θα τελειώσουν» (Ήσ. 60, 17-20).
Ό Απόστολος βέβαια, δεν λέει ότι γενικά κάθε είδους χαρά είναι ή Βασιλεία του Θεού, αλλά τονίζει με σαφήνεια και έμφαση ότι, όταν μιλάει για την χαρά της Βασιλείας, εννοεί τη χαρά «πού δίνει τον Άγιο Πνεύμα» (Ρωμ. 14, 17). Γιατί, γνωρίζει πολύ καλά ότι υπάρχει και μια άλλη, μια βδελυκτή χαρά, αυτή πού υπονοείται με την φράση: «Ό κόσμος θα χαρεί» (Ίωάν. 16, 20). Και με τον, «αλίμονο σ` εσάς πού τώρα γελάτε, γιατί θα θρηνήσετε» (Λουκ. 6, 25).
Ή Βασιλεία των ουρανών έχει τρεις έννοιες:
Ή πρώτη είναι ότι θα βασιλεύσουν οι ουρανού. Θα βασιλεύσουν δηλαδή οι Άγιοι και αυτοί θα έχουν άλλους υποτελείς, όπως αναφέρεται στον χωρίο πού λέει, «πάρε την εξουσία πάνω σε δέκα πόλεις», «και σύ πάνω σε πέντε» (Λουκ. 19, 17-19). Και όπως πάλι ό Κύριος λέει στους Αποστόλους: «Θα καθίσετε σε δώδεκα θρόνους, για να κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ» (Ματθ. 19, 28).
Ή δεύτερη έννοια της Βασιλείας είναι ότι ό Χριστός θα βασιλεύσει στους ουρανούς, «όταν θα υποταχθούν σ' Αυτόν τα πάντα» και ό Θεός «θα βασιλεύσει πλήρως πάνω σε όλα» (Α' Κορ. 15, 28).
Ή τρίτη έννοια της Βασιλείας είναι ότι οι Άγιοι θα βασιλεύσουν στους ουρανούς μαζί με τον Κύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου