ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ

 Έχω πολύ καιρό να σας γράφω και ζητώ συγνώμη, αλλά, ίσως με δικαιολογήσετε, διαβάζοντας τη συνέχεια, διότι «εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μή φειδόμενοι του ποιμνίου» (Πράξ. 20,29).

Δυστυχώς, Ρώσοι Ορθόδοξοι πού τούς έστειλαν από τη Μόσχα στην Ταϊβάν να σπουδάσουν... ρωμαιοκαθολική θεολογία (!!!) στην Ιερατική Σχολή των Καθολικών, διέσπασαν την Εκκλησία, έκαναν “είσπήδηση” και τελικά προκάλεσαν τοπικό σχίσμα. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πώς ό “Ιερέας” τους, πρώην ιεροσπουδαστής στην ρωμαιοκαθολική Ιερατική Σχολή, εύεργετηθείς από τον Μητροπολίτη μας κ. Νεκτάριο, πού φρόντισε με απίστευτες προσπάθειες και προσωπικό κόστος να του εξασφαλίσει θέση, υποτροφία κ.τ.λ. στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης τα δύσκολα χρόνια της κατάρρευσης της Ελλάδος, εμφανίζεται μετά και φέρεται όπως ό Ιούδας, όπως και τον απεκάλεσα πρόσωπο προς πρόσωπο.

Ό Μητροπολίτης μας, περιμένοντας αρκετό καιρό μήπως μετανοήσει, τελικά κήρυξε επίσημα ότι δεν τον αναγνωρίζει πλέον ως μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Και αυτοί συνεχίζουν το διασπαστικό έργο τους.

Το τραγικό είναι ό σκανδαλισμός των Ταϊβανέζων και τα εμπόδια πού ανακύπτουν στην ιεραποστολική μας προσπάθεια. Θα σάς αναφέρω ένα πρόσφατο περιστατικό πού αντιμετώπισα. Κάποιος φοιτητής, από άλλη πόλη, μας έγραψε, ζητώντας να μάθει την αλήθεια, αφού διάβασε όλα τα σχετικά στην ιστοσελίδα μας. Πρότεινα να συναντηθούμε, αντί να μιλάμε μέσω του  ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και να του εξηγήσω. Πράγματι, δέχτηκε και συναντηθήκαμε στον σταθμό του ύπερταχέος τρένου. 

Συγκινήθηκα πολύ, διότι ό φοιτητής ήρθε από μακριά με τρένο ψάχνοντας την αλήθεια. Μεταξύ άλλων τον ρώτησα, αν ξέρει την ιστορία της Ρωσικής Εκκλησίας, και μου απάντησε αρνητικά. Είχε μόνον ακούσει ότι αρχίζει από τον Απόστολο Ανδρέα! 

Έμεινα από έκπληξη, εγώ πού κατάγομαι από την Πάτρα, και συνειδητοποίησα ξαφνικά τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, πού γίνεται δυστυχώς από τούς Ρώσους κρατούντες εις βάρος της Ορθοδοξίας. Θυμήθηκα ως Αγιορείτης την απόπειρα κατάληψης του Αγίου Όρους από τούς Ρώσους περί το 1900 (βλ. Δημ. Γ. Τσάμης. Σύγχρονη ιστορία του Αγίου Όρους) και την επέμβαση της Παναγίας μας. Τα τεράστια ερειπωμένα κτίρια της Ί. Μονής Αγίου Παντελεήμονος είναι ό αδιάψευστος μάρτυς...τον προέτρεψα να ψάξει στο διαδίκτυο τις φωτογραφίες και τα δημοσιεύματα από τον εορτασμό των 1000 χρόνων της Ρωσικής Εκκλησίας. Του ζήτησα να ψάξει, γιατί το αλφάβητο των Ρώσων λέγεται κυριλλικό και ποιοί ήταν ό Κύριλλος και ό Μεθόδιος, πού έδωσαν τη γραφή στους Ρώσους... Έμεινε έκπληκτος και βαθύτατα λυπημένος και σκανδαλισμένος για τα ψεύδη και την προπαγάνδα.

"Όλα αυτά τα χρόνια πορευόμαστε με τη δική σας στήριξη και των ελάχιστων φίλων. Ή Ιεραποστολή μας στην Ταϊπέι ιδρύθηκε και λειτουργεί με τη βοήθεια σας. Για το λόγο αυτό μοιραζόμαστε μαζί σας τις πίκρες τις δοκιμασίες και τις αγωνίες μας και πονάμε για το σχίσμα της τοπικής Εκκλησίας μας.

«Τις ασθενεί. και ουκ ασθενώ; τις σκανδαλίζεται, και ουκ εγώ πυρούμαι;» (Β' Κορ. 11,29).

Παράλληλα, όμως, συνεχίζουμε τη δουλειά με ζήλο και έμπνευση. Ή ανάγκη να περάσει το μήνυμα της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο Κινέζο μας έσπρωξε μετά από πολλή μελέτη στην τεχνολογία. Έδώ στην Ταϊβάν αλλά και σέ όλη την Ανατολική Ασία, οι άνθρωποι είναι κυριολεκτικά απορροφημένοι από την τεχνολογία, από τα έξυπνα κινητά και ταμπλέτες κλπ πού κατασκευάζονται εδώ. Κυριολεκτικά, ακόμα και τα ζευγαράκια, πού κάθονται στο ίδιο τραπέζι, δεν επικοινωνούν άμεσα αλλά μέσω μηνυμάτων στέλνουν ό ένας στον άλλον φωτογραφίες και βίντεο.

Έτσι, λοιπόν, σκεφτήκαμε και αρχίσαμε να παράγουμε μικρά βίντεο, όχι μεγαλύτερα των 20 λεπτών, με θεολογικούς διαλόγους, τούς οποίους στη συνέχεια αναρτούμε στο ιντερνέτ στο κανάλι μας www.youtube.com/asianorthodox. Οι διάλογοι μέχρι τώρα έχουν καλύψει τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας και συνεχίζονται, ώστε να γίνει μία πλήρης σειρά κατήχησης και παρουσίασης της πνευματικής ζωής της Εκκλησίας.

Παράλληλα, δημιουργήσαμε στο διαδίκτυο μία κοινότητα με πολλά μέλη, όπου ανταλλάσσουμε απόψεις, δεχόμεθα αιτήματα προσευχής και απαντάμε σέ ερωτήσεις. 

Είναι ένα δέσιμο, μία νέα σχέση. Το πιο συγκινητικό για μένα είναι ότι με αυτόν τον τρόπο βρίσκω άτομα, πού ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τις κυριακάτικες θείες Λειτουργίες μέσω του διαδικτύου.

Από τον περασμένο Αύγουστο, επειδή κάποιοι Χριστιανοί μας αντιμετώπιζαν πρόβλημα υγείας, ζωής ή θανάτου, μου ζητούσαν να λειτουργώ καθημερινά. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα ανώτερο από αυτό. Έτσι, μέχρι τώρα λειτουργώ κάθε μέρα. Ή χάρις του Θεού λειτουργεί και γίνονται θαύματα.

Τώρα στην Εκκλησία μας, εκτός από την Πελαγία, εργάζεται και ό Ιωάννης, πού βαπτίστηκε από μάς, κάνει μεταπτυχιακό στην κοινωνιολογία και μάς βοηθάει πολύ πρωτότυπα και αποτελεσματικά, να προσεγγίσουμε τούς Κινέζους, να

δούμε ποιές λέξεις κλειδιά προ-τιμούν, ποιά θέματα κ.τ.λ.

Παράλληλα, ή Πελαγία ετοιμάζει βιβλίο με βυζαντινές εικόνες από τη ζωή του Χριστού. 

Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στα κινεζικά και όσοι το είδαν τούς άρεσε πολύ. Είναι θαυμαστό πώς ή Πελαγία, πού όταν το 2002 πρωτομπήκε στην Εκκλησία μας και τρομαγμένη από τις εικόνες θέλησε να φύγει αμέσως, σήμερα είναι αγιογράφος. Όταν της είπα ότι ό διαπρεπής αγιογράφος και καθηγητής κ. Γιώργος Κόρδης την κάλεσε στην Ελλάδα να δουλέψει κοντά του για δύο μήνες, ή Πελαγία άρχισε να κλαίει. Τη ρώτησα γιατί κλαίεικαι μου απάντησε ότι βλέποντας τόσες εικόνες, παρακαλούσε το Θεό να την αξιώσει να βρεθεί σέ μία αληθινή Εκκλησία στην Ελλάδα, ελπίζοντας μόνο να πλένει κανένα πινέλο αγιογράφου και τώρα έβλεπε το όνειρό της να εκπληρώνεται. Στον κ. Κόρδη είμαι βαθύτατα ευγνώμων και ή Ιεραποστολή μας του χρωστά πολλά, διότι, χωρίς να γνωριζόμαστε προσωπικά, κατανόησε και προσέφερε τη διδασκαλία του, πού τόσο χρειαζόμαστε. Μακάρι και άλλοι να είχαν αυτήν την ευαισθησία και την αρχοντική Αγάπη για την Ιεραποστολή.

Θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε κάποια έκδοση εικόνων, παλιό όνειρο πού πάντα αποτύγχανε. Και ευγνωμονώ όλους όσους βοήθησαν τόσο πολύ και με προσωπικό κόστος δίδαξαν και διευκόλυναν την Πελαγία στην Ελλάδα, με την Αγάπη πού υπερκαλύπτει την γραφειοκρατία. Εύχομαι ό Θεός να τούς ανταποδώσει το καλό πού έκαναν στην Ιεραποστολή.

Είναι κρίμα να αγνοείται ή αγιογραφία στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Δεν είναι ότι δείχνουμε τις Αγίες εικόνες στους ανθρώπους, ώστε να ικανοποιήσουμε τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις τους ή ακόμα να τούς τραβήξουμε στην Εκκλησία. Αντίθετα, παρουσιάζουμε τούς ανθρώπους μπροστά στη χάρη του Θεού, πού ξεχύνεται από τις εικόνες, να τούς πληρώσει, να τούς φωτίσει και να τούς αλλοιώσει. Είναι σαν να βάζουμε κάποιον μπροστά από ένα ιατρικό μηχάνημα, όχι ακτινών X, αλλά των ακτινών της χάριτος του Θεού, πού τον διαπέρνα από την εικόνα. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι κάτι θα γίνει, τώρα ή αργότερα.

Θα προσπαθήσω παρά την αγωνία, τον αγώνα και την υγεία, πού δεν βοηθάει, “ ...μέ εργαλεία πού είναι σπασμένα.. ”, όπως λέει ό Κίπλινγκ, να σας στέλνω νέα πιο συχνά. Ακόμα μία φορά δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου πού είσαστε κοντά μας σέ τόσο δύσκολους καιρούς. Αυτό κι αν είναι θαύμα! Και περιμένουμε, αν κάποιος έχει κάποια καλή ιδέα να μάς δώσει για την Ιεραποστολή.

Με ευγνωμοσύνη π. Ιωνάς

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ.