Στη Βουλγαρία υπάρχουν πολλά μοναστήρια. Κάποια από
αυτά συντηρούνται και λειτουργούν, ενώ από άλλα έχουν μείνει μόνο ερείπια. Στο
παρελθόν αυτά τα ιερά μέρη διαφύλατταν το βουλγάρικο πνεύμα. Πάντα βρίσκονται
σε όμορφα τοπία και στις μέρες μας προσελκύουν πλήθος τουριστών. Το μοναστήρι
του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην περιοχή Τσεκότιν κοντά στο Πράβετς βρίσκεται στους
βόρειους πρόποδες του Αίμου και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω από τον ποταμό
Μάλακ Ίσκαρ. Από τον ηγούμενο του μοναστηριού ιερομόναχο Μιχαήλ μαθαίνουμε πως
η μονή χτίστηκε στα τέλη του 12ου - στις αρχές του 13ου αιώνα κατά τη βασιλεία
της δυναστείας των Ασέν.
«Οι πρώτες γραπτές μαρτυρίες είναι από το 1646»,
λέει εκείνος. «Σε ένα ψαλτήρι, πιθανά από το μοναστήρι Βαροβίτετς του Έτροπολε,
που το αντέγραψε κάποιος μοναχός Καλλίνικος, σημειώνεται πως τότε, τον 17ο
αιώνα, το μοναστήρι του Τσεκότιν αναστηλώθηκε. Πάνω από την μονή υπήρχε κάστρο
με γερά τείχη, που έπεσε στα χέρια των Τούρκων τον 14ο αιώνα και το μοναστήρι
καταστράφηκε. Το αναστήλωσαν μοναχοί του Άγιου Όρους και το μετέτρεψαν σε
πνευματικό κέντρο ως τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Κυριαρχίας όταν το κατέστρεψαν
οι ορδές των Κιρτζαλήδων. Μετά την Απελευθέρωση βρέθηκαν πάλι άνθρωποι που
αναζητούσαν ησυχαστήριο, βρήκαν την εκκλησία κάτω από πέτρες και χώμα και
συντήρησαν τις εικόνες. Εδώ αντιγράφονταν βιβλία, όταν δεν υπήρχε ακόμα η
τυπογραφία, και στη βιβλιοθήκη του μοναστηρίου φυλάσσονταν πολλοί τόμοι από
σημαντικά έργα που αργότερα μεταφέρθηκαν σε μουσεία. Δυστυχώς το 1991 μεγάλο
μέρος του κτιρίου κάηκε.»
Στη σημερινή του μορφή το μοναστήρι θυμίζει
αναγεννησιακό βουλγάρικο σπίτι. Το κτίριο έχει τρεις ορόφους με τσαρδάκιακαι
τους τοίχους κοσμούν ζωγραφιστά λουλούδια. Στην ήσυχη αυλή υπάρχει βρύση με
αγιασμένο νερό και ακούγεται το ποτάμι. Στην μέση υψώνεται η Εκκλησία του Αγίου
Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
«Πρόκειται για τρίκωχη βασιλική που πρωτοχτίστηκε
τον 12ο αιώna διηγείται ο ηγούμενος. «Η τωρινή της μορφή είναι από το 1841. Το
αίθριο κρατάει τη μορφή του από τον 15ο αιώνα. Παλαιότερα η εκκλησία είχε
πέτρινη οροφή, αλλά έπεσε και η τωρινή είναι πιο εύκολη για συντήρηση. Οι
εικόνες είναι από τον 19ο αιώνα, έργο του Ντιμίταρ Ζωγκράφ και του Ιωάννη
Εικονογράφου από τη σχολή του Σάμοκοβ. Υπάρχει και μια εικόνα του Αγίου Μηνά, η
οποία είναι θαυματουργή και είναι έργο του χατζή Ιβάντσο από το Γκάμπροβο.»
Από το 1987 το μοναστήρι του Τσεκότιν έχει κηρυχθεί
«ακίνητο πολιτιστικό μνημείο» με καθεστώς αρχαιολογικού μνημείου πολιτισμού.
Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Φωτογραφίες: Σβετλάνα Ντιμιτρόβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου