1925,
Οκτώβριος. Ρίγα. Είμαι στην εκκλησία του
αγίου μάρτυρος Firsa, κάνω μια αγρύπνια. Ψέλνει ένας παλιός αναγνώστης, ο Λαβρόφ, που βρίσκεται στο δεξιό ψαλτήρι . Ψέλνει δυνατά διαβάζει
δυνατά και παρεμποδίζει άλλους. Στέκομαι μπροστά στο ιερό και ανησυχώ. Δεν μπορούσε να το αντέξω. Πήγα ένα βήμα προς τις νότιες πόρτες για να βγω από
το θυσιαστήριο για να πω να φύγει ο Λαβρόφ.
Ξαφνικά,
μπροστά μου, στάθηκε με σηκωμένα τα χέρια, μπλοκάροντας το δρόμο, ο αείμνηστο
Αρχιερέας πατήρ Liberovsky. Συγκράτησε τον εαυτό μου και πήρε τη θέση μου. Ο πατέρας βρισκόταν ακριβώς μπροστά μου με μαύρα ράσα.
Σαφώς με προστατεύει: Μου λέει μην
ανησυχείς.
Πρέπει
να προσθέσω ότι ο πάτερ Λιμπερόφσκι είναι πάντα παρών στο θυσιαστήριο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.. Αν δεν τον
βλέπω μερικές φορές, αισθάνομαι σαφώς ότι είναι δίπλα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου