.
Το 1885 ο F.I Sokolov, βοηθός επικεφαλής του σιδηροδρομικού σταθμού Oktyabrsky της Μόσχας, ανέφερε μια τέτοια περίπτωση. Είχε έναν οικείο σιδηροδρομικό υπάλληλο - μεταγωγέα, ο οποίος υπηρέτησε σε έναν από τους πιό στενούς σταθμούς της Μόσχας του Σιδηρόδρομου τον Οκτωβρίο. Κάποτε, κατά την εκτέλεση των επίσημων καθηκόντων του στη γραμμή, έπρεπε να περιμένει μερικά λεπτά.
Από την Πετρούπολη στη Μόσχα υπήρχε ένα τρένο ταχυμεταφορών. Ο υπάλληλος βγήκε για να συναντήσει το τραίνο και να μετακινήσει τον μοχλο και να τον κατευθύνει στο ελεύθερο μονοπάτι. Φαίνεται ότι μπροστά είναι ήδη ορατός ο καπνός και μπορεί να ακούσει το σφύριγμα της ατμομηχανής. Κοιτάζοντας πίσω, βλέπει: στις γραμμές προς το τρένο να τρέχει ο γιος του τριών ετών και κρατά κάτι στα χέρια του. Για να ρίξει το μοχλο και να τρέξει προς το γιο του, να τον οδηγήσει πίσω από τις γραμμές , ήταν ήδη αργά. Τι επρέπε να κάνει ; Το τρένο εν τω μεταξύ πλησίασε, και μετά από ένα λεπτό ή δύο, αν θα έχει κατεβάσει το μοχλο θα υπήρχε και συντριβή, η οποία θα οδηγούσε σε εκατοντάδες θανάτους. Στη συνέχεια, με όλη του την καρδιά, φώναξε στον Θεό: "Θεέ μου κάνε το θαύμα σου", διέσχισε τις γραμμές έκλεισε τα μάτια και γύρισε το μοχλο. Σε μια στιγμή - το τρένο έσπευσε πέρασε την διασταυρωση από τον μοχλο αυτόν που είχε μόλις τρέξει ο μικρός γιος του. Όταν το τρένο ήταν έξω από τα μάτια, και η σκόνη έχει διευθετηθεί λίγο, ο κλειδούχος έτρεξε προς το μέρος όπου ήταν ο γιος του και σκεφτόταν να βρει τουλάχιστον το πτώμα του γιου του και τελικά βλέπει ένα αγόρι με διπλωμένα τα χέρια στο στήθος, να βρίσκεται κατάκοιτος στο έδαφος.
Ο πατέρας φώναξε σ 'αυτόν: «Ο γιος μου, είναι ζωντανός;» - «Είμαι ζωντανός, ζωντανός,» - απάντησε χαρούμενα, σηκώθηκε στα πόδια του, εξακολουθείσε να πιέζει το στήθος του. Στα μάτια του δεν υπήρχε ίχνος φόβου. Ο πατέρας του τον ρώτησε: «Πώς ήξερες να πέσεις στο έδαφος;» Το αγόρι απάντησε: «Κάποιος φωτεινός, όμορφος, νεαρός άνδρας με φτερά έσκυψε πάνω μου και μου έριξε στο έδαφος.» Ο μετακινούμενος συνειδητοποίησε ότι όταν έκλαιγε στον Κύριο, ο Άγγελος του Θεού έσωσε με θαυμασμό το παιδί του.
Το 1885 ο F.I Sokolov, βοηθός επικεφαλής του σιδηροδρομικού σταθμού Oktyabrsky της Μόσχας, ανέφερε μια τέτοια περίπτωση. Είχε έναν οικείο σιδηροδρομικό υπάλληλο - μεταγωγέα, ο οποίος υπηρέτησε σε έναν από τους πιό στενούς σταθμούς της Μόσχας του Σιδηρόδρομου τον Οκτωβρίο. Κάποτε, κατά την εκτέλεση των επίσημων καθηκόντων του στη γραμμή, έπρεπε να περιμένει μερικά λεπτά.
Από την Πετρούπολη στη Μόσχα υπήρχε ένα τρένο ταχυμεταφορών. Ο υπάλληλος βγήκε για να συναντήσει το τραίνο και να μετακινήσει τον μοχλο και να τον κατευθύνει στο ελεύθερο μονοπάτι. Φαίνεται ότι μπροστά είναι ήδη ορατός ο καπνός και μπορεί να ακούσει το σφύριγμα της ατμομηχανής. Κοιτάζοντας πίσω, βλέπει: στις γραμμές προς το τρένο να τρέχει ο γιος του τριών ετών και κρατά κάτι στα χέρια του. Για να ρίξει το μοχλο και να τρέξει προς το γιο του, να τον οδηγήσει πίσω από τις γραμμές , ήταν ήδη αργά. Τι επρέπε να κάνει ; Το τρένο εν τω μεταξύ πλησίασε, και μετά από ένα λεπτό ή δύο, αν θα έχει κατεβάσει το μοχλο θα υπήρχε και συντριβή, η οποία θα οδηγούσε σε εκατοντάδες θανάτους. Στη συνέχεια, με όλη του την καρδιά, φώναξε στον Θεό: "Θεέ μου κάνε το θαύμα σου", διέσχισε τις γραμμές έκλεισε τα μάτια και γύρισε το μοχλο. Σε μια στιγμή - το τρένο έσπευσε πέρασε την διασταυρωση από τον μοχλο αυτόν που είχε μόλις τρέξει ο μικρός γιος του. Όταν το τρένο ήταν έξω από τα μάτια, και η σκόνη έχει διευθετηθεί λίγο, ο κλειδούχος έτρεξε προς το μέρος όπου ήταν ο γιος του και σκεφτόταν να βρει τουλάχιστον το πτώμα του γιου του και τελικά βλέπει ένα αγόρι με διπλωμένα τα χέρια στο στήθος, να βρίσκεται κατάκοιτος στο έδαφος.
Ο πατέρας φώναξε σ 'αυτόν: «Ο γιος μου, είναι ζωντανός;» - «Είμαι ζωντανός, ζωντανός,» - απάντησε χαρούμενα, σηκώθηκε στα πόδια του, εξακολουθείσε να πιέζει το στήθος του. Στα μάτια του δεν υπήρχε ίχνος φόβου. Ο πατέρας του τον ρώτησε: «Πώς ήξερες να πέσεις στο έδαφος;» Το αγόρι απάντησε: «Κάποιος φωτεινός, όμορφος, νεαρός άνδρας με φτερά έσκυψε πάνω μου και μου έριξε στο έδαφος.» Ο μετακινούμενος συνειδητοποίησε ότι όταν έκλαιγε στον Κύριο, ο Άγγελος του Θεού έσωσε με θαυμασμό το παιδί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου