Γέροντα , πως θα καταφέρουμε να έχουμε το μυαλό στην προσευχή;Όλο ταξιδεύει και σεργιανίζει. Μέχρι τον Άρη φτάνει.Μήπως καλύτερα να μην προσευχόμαστε;
-Και του αντρός σου, όταν βλέπει μπάλα, του φέρνεις να φάει και εκείνος βλέποντας τον αγώνα τρώει συνάμα,μα το μυαλό του και τα μάτια του είναι δοσμένα στην οθόνη και στο ποδόσφαιρο.Κι’όμως ,ευλογημένη ψυχή, ενώ δεν γνωρίζει ούτε καν τι τρώει η τροφή παράλληλα κάνει το έργο του μεταβολισμού της, γίνεται αίμα δέρμα…
Ομοίως λοιπόν ας είναι πάντα το σώμα και το στόμα μας στην προσευχή, έστω και αν δεν καταλαβαίνει το μυαλό. Η προσευχή κάνει κρυφά την δουλειά της και κάποια ημέρα θα γνωρίσεις τα ευεργετικά αποτελέσματά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου