.
“Το ταξίδι -Τhe walk”, όπως ονομάστηκε από τους διοργανωτές του το κινούμενο, ζωντανό δρώμενο που ξεκίνησε προ ημερών στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας και ολοκληρώνεται στη Μεγάλη Βρετανία, αφού περάσει και από την περιοχή μας, είναι μια νέα ύπουλη προσπάθεια των εγχώριων και διεθνών κέντρων να αλλοιώσουν την πολιτιστική και πολιτισμική μας παράδοση με το προσωπείο της ειρήνης και αλληλεγγύης.
Για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν διαβάσει τα σχετικά μ΄ αυτό εξηγούμε ότι πρόκειται για τη «βόλτα» μιας μικρής μουσουλμάνας προσφυγοπούλας με το όνομα Αμάλ, που αναπαριστάνεται από μια κούκλα – μαριονέτα ύψους 3,5 μ., και υποτίθεται επιδιώκει την ευαισθητοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών σχετικά με το προσφυγικό πρόβλημα. Η Αμάλ υποτίθεται αναζητά την οικογένειά της, ενώ οι τοπικές κοινωνίες καλούνται να την καλωσορίσουν, να την υποδεχθούν και να την τιμήσουν με πάσης φύσεως καλλιτεχνικές και άλλες εκδηλώσεις.
Η Ελλάδα μας, πρώτη αυτή από όλη την Ευρώπη, είναι η χώρα που βάσταξε στις πλάτες της το λεγόμενο προσφυγικό πρόβλημα από την αρχή του και με ανυπολόγιστο κόστος. Οι Έλληνες, πρώτοι αυτοί από τους «φίλους» Ευρωπαίους και στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ανταποκρίθηκαν και έκαναν πράξη την αρχαιοελληνική φιλοξενία και τη χριστιανική αγάπη και την τιμή προς τον ξένο, ιδίως τον κατατρεγμένο, τον πεινασμένο, τον πολεμούμενο. Η στάση αυτή της χώρας μας είναι καθολικά αναγνωρισμένη.
Αλλά, η περίπτωση της μικρής Αμάλ είναι εντελώς διαφορετική.
Η «προσφυγοπούλα», που όπου να΄ ναι καταφθάνει, είναι ένα διεθνές project κάποιων καλοπληρωμένων ΜΚΟ, υποστηριζόμενο από προοδευτικούς, υποτίθεται, τοπικούς άρχοντες, μια πλειάδα συστημικών ΜΜΕ, «χριστιανικών» προτεσταντικών κοινοτήτων και βέβαια αρκετών οργανώσεων για την προάσπιση – με το αζημίωτο, πάντοτε- των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτοί είναι που προμοτάρουν αυτή την καμπάνια. Και ζητούν από μας να την υποδεχθούμε μετά βαΐων και κλάδων.
Για ποια «ευαισθητοποίηση», λοιπόν, κόπτονται οι διοργανωτές; Και ποια είναι η χρονική συγκυρία της έλευσης της μικρής μουσουλμανοπούλας; Την ώρα που η Ευρώπη, κυρίως η γειτονιά μας, τρομάζει από ένα μεγάλο ενδεχόμενο μεταναστευτικό και προσφυγικό κύμα, την ώρα που οι γείτονές μας (Αλβανία, Σκόπια) υποδέχονται Αφγανούς μουσουλμάνους πρόσφυγες που, όλως τυχαίως, τοποθετούνται στην Βόρεια Ήπειρο και στα σύνορα με την χώρα μας; Είναι άραγε η κατάλληλη ώρα για φιέστες και γιορτές; Δεν βλέπουμε την κατάσταση στα κέντρα εγκατάστασης μεταναστών; Δεν γνωρίζουμε τί συμβαίνει στα νησιά μας; Δεν ακούμε; Δεν βλέπουμε;
Και ποιος ο συμβολισμός μια τέτοιας «πρωτοβουλίας» λίγες μέρες μετά τη μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου; Πώς μπορεί να επιτρέπονται τέτοιας κλίμακας υποδοχές, περιφορές και παρελάσεις, όταν λίγες μέρες πριν απαγορεύτηκε διά ροπάλου η λιτανεία των εικόνων της Παναγίας μας και μάλιστα στη σημαντικότερη για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό εορτή της; Όταν καλούμαστε καθημερινά να τηρούμε μέτρα ατομικής προστασίας και στερούμαστε ακόμη και βασικές ελευθερίες, πως γίνεται την ίδια στιγμή να επιτρέπονται τέτοιες νεοπαγανιστικές και ξενόφερτες φιέστες; Είναι δυνατόν αυτό να γίνει αποδεκτό από την τοπική μας κοινωνία; Ποιός και ποιοί αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς; Ως πού θα φθάσει ο εμπαιγμός και η υποκρισία;
Πώς είναι άραγε δυνατόν σε έναν τόπο σαν τον δικό μας, σ’ ένα από τα σημαντικότερα ορθόδοξα θρησκευτικά κέντρα παγκοσμίως να πραγματοποιοῦνται εκδηλώσεις με παγανιστικό υπόβαθρο και περιεχόμενο; Πώς είναι δυνατόν στα πόδια των βράχων, στα Μετέωρα, κάτω από μια ζωντανή μοναστική κοινότητα να λαμβάνουν χώρα τέτοιου τύπου «υποδοχές» και δρώμενα; Πώς γίνεται σ’ αυτόν τον αγιασμένο χώρο να τιμάται σαν άλλος θεός ένα ξόανο; Κάτω από τα πολυσταύρια των Μοναστηριών, τι δουλειά έχει μια μουσουλμάνα κόρη που συνδέθηκε με χορτοφαγία και τα συναφή και η πολύχρωμη πολύβουη συνοδεία της; Ποιοί και για ποιό λόγο διοργανώνουν τέτοιες «εκδηλώσεις» σ’ αυτό τον τόπο; Γιατί εδώ; Και ποιά, άραγε, η χρησιμότητά τους;
Ελπίζουμε ότι τουλάχιστον η τοπική αυτοδιοίκηση συναισθανόμενη την ευθύνη της απέναντι στην ιστορία και παράδοσή μας θα σταθεί στο ύψος της και δεν θα θέσει υπό την αιγίδα της αυτή ή άλλες παρόμοιες υποκριτικές και υποβολιμαίες εκδηλώσεις ψευτο-ευαισθητοποίησης.
Ελπίζουμε, επίσης, ότι και οι κάτοικοι της περιοχής μας, όλοι εμείς, θα αντιδράσουμε. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε ενάντια στον κλοιό που μας περισφίγγει απειλητικά, παραμένοντας πιστοί στην Ορθόδοξη πίστη και παράδοσή μας και την ιστορική παρακαταθήκη των αγώνων και θυσιών των προγόνων μας!!
Είμαστε σε εποχή ομολογίας και αγώνων για την πίστη μας και την εθνική μας συνείδηση και δεν θα επιτρέψουμε σε οποιουσδήποτε σκοτεινούς μηχανισμούς να την προσβάλουν και αλλοιώσουν πότε ευθέως και πότε ύπουλα, όπως στην προκειμένη περίπτωση.
Για τον Σύλλογό μας ο ερχομός και η περιφορά αυτής της καρικατούρας στον τόπο μας αποτελεί, όχι μόνο προσβολή, αλλά και μία ακόμη προφανή προσπάθεια απαξίωσης και υποβάθμισης του πολιτιστικού –χριστιανικού και ορθόδοξου- χαρακτήρα της περιοχής μας. Και μάλιστα μια εσκεμμένη προσπάθεια ευτελισμού της παράδοσής μας.
Γι’ αυτό και απευθύνουμε πρόσκληση προς όλους τους ενεργούς και υγιώς σκεπτόμενους συμπολίτες μας, σε φορείς, συλλογικότητες και θεσμούς, να αναλάβουμε από κοινού δράσεις και να προβούμε σε όλες τις νόμιμες διαδικασίες, ώστε να αποτραπεί η πραγματοποίηση αυτής της απαράδεκτης δραστηριότητας στον ευλογημένο τόπο μας. Έφτασε η ώρα να συστρατευθούμε, να συσπειρωθούμε, να συμπορευθούμε. Είναι επιτακτική η ανάγκη για αφύπνιση και εγρήγορση και ανάληψη πρωτοβουλιών απέναντι σε αυτά τα ξένα προς την εθνική και θρησκευτική μας συνείδηση φαινόμενα. Τώρα είναι η ώρα της ατομικής, αλλά και της συλλογικής μας ευθύνης.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
του Συλλόγου ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΛΙΘΟΠΟΛΙΣ
Γρηγόριος Καλύβας (Πρόεδρος)
Ευάγγελος Μπουλογεώργος (Αντιπρόεδρος)
Δημήτριος Λάσκος (Γραμματέας)
Απόστολος Καρανίκας (Ταμίας)
Μαγκούρα Πηνελόπη (Υπεύθυνη επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων)
Απόχας Θεόδωρος (Υπεύθυνος τομέα οργάνωσης και εκδηλώσεων)
Σκυλοδήμος Ηλίας (Υπεύθυνος τομέα εξ. συνεργασιών)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου