Ο Θεός δεν φεύγει ποτέ από τα σπίτια των πολυτέκνων.

 

  

 

Είναι μεγάλη υπόθεση να αναλάβει ο Θεός το σπιτικό σου. Και αναλαμβάνει ο Θεός, όταν αναλάβεις εσύ τα του Θεού. Ο Θεός τον άνθρωπο τον θέλει συνέταιρο.

 

«Ζητείται την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Μαρκ. 6,33).

 

Ζητείται δηλ. τη Βασιλεία του Θεού το θέλημά Του και όλα τα άλλα θα τα αναλάβω Εγώ! Τα ενοίκια, την τροφοδοσία, τα φάρμακα, τα σπίτια, τα πάντα!

 

Βέβαια εμείς δεν κάναμε ποτέ με τον Θεό, για να ξέρουμε πως συμπεριφέρεται ο Θεός, γι’ αυτό και ακριβώς δεν Του εμπιστευόμεθα και δεν κάνουμε όσα παιδιά μας δώσει, με το πρόσχημα: «πώς θα τα μεγαλώσω;».

 

Όσοι όμως έχουν κάνει με τον Θεό, ξέρουν να απαντήσουν, με ποιο τρόπο ο Θεός ενεργεί. Μόνο εκείνοι!

 

Και ενθυμούμαι ένα περιστατικό, όταν έγραφα ένα βιβλίο με τίτλο: «Θανάσιμο αμάρτημα η αποφυγή της τεκνογονίας».

 

Μια μέρα, συνάντησα μια κυρία στο δρόμο, που ήταν κόρη νεωκόρου και είχε 12 παιδιά (!) και τα οποία τα μεγάλωσε σε ένα υπόγειο δωμάτιο, με μία κουζινίτσα 1Χ1 και μια τουαλέτα 1Χ1!!! Από εκεί κάτω, βγήκανε τα 12 αυτά παιδιά.

 

Και στο δρόμο που με συνάντησε με λέγει:

 

- κ. Παναγόπουλε, έμαθα ότι γράφεται ένα βιβλίο για την τεκνογονία.

 

- Ναι...

 

- Μην ξεχάσετε να γράψετε στο βιβλίο σας, ότι εάν κανείς θέλει να δει τον Θεό, να πάει στο σπίτι ενός πολυτέκνου! Εκεί υπάρχει πάντοτε ο Θεός! Στα άλλα σπίτια, μπαίνει και βγαίνει ο Θεός. Από τα σπίτια όμως των πολυτέκνων, δεν φεύγει ποτέ!!!

 

 

 

Δημήτριος Παναγόπουλος  Ιεροκήρυξ