Αύριο θα ακούσουμε
το κάλεσμα του Χριστού
προς εκείνους τους άσημους ψαράδες….
Μα πόσο διακριτικά πλησιάζει
και συνάμα με τι αρχοντιά
τους καλεί κοντά Του…..
Δύο λέξεις όλες κι όλες…..
«Ακολούθει μοι……»
Ούτε «προεκλογικές δηλώσεις»
ούτε γλυκανάλατες αμπελοφιλοσοφίες….
Όμως δυστυχώς υπάρχουν
κι άλλα προσκλητήρια
σε τούτη την ζωή….
Είναι κείνα που βγαίνουν
από χείλη παγωμένα και βρώμικα….
Τα χείλη του πονηρού….
Κείνα τα καλέσματα
είναι γεμάτα δόλο και πονηριά……
Σου τάζει «λαγούς με πετραχήλια»
μόνο και μόνο για να κλέψει
την ελευθερία και σωτηρία της ψυχούλα σου…..
Του Χριστού μας το κάλεσμα
είναι γεμάτο ελευθερία
«όστις θέλει οπίσω μου ελθείν»…..
Δίχως υποσχέσεις και λόγια κολακευτικά…..
Θέλεις έλα….
Δεν θέλεις….. να’ ναι ευλογημένο…..
Αυτή είναι η Πίστη μας…..
Κολυμπάει η ψυχή μέσα
στην ελευθερία και την αγάπη.....
Κείνα που μας στερούν
αυτή την χαρά είναι τα βαρίδια
που' χουμε στην καρδιά μας.....
Γι’ αυτό σαν η ψυχή ξεκολλήσει
απ’ τα δίχτυα
κείνα που μας κρατούν καρφωμένους
μακριά από την Αγάπη Του,
κείνα που μας εμποδίζουν
να νοιώσουμε την ευεργετική
παρουσία Του στην ζωή μας
και προσκολληθεί στον Χριστό
βρίσκει «την υγειά της»…..
Μα ξέρεις......
για να ακούσουμε κείνο το κάλεσμα
χρειάζεται να κατεβάσουμε
λίγο τα ντεσιμπέλ της ζωής μας….
Μακάρι να αισθανόμασταν διαρκώς
το ενδιαφέρον, την έγνοια
που μας έχει…..
Πάντως να θυμάσαι
όσο απόσταση κι αν παίρνει
η διακριτική Αγάπη Του
δεν θα πάψει ποτέ
το φιλάνθρωπο βλέμμα Του
να μας ψάχνει και να μας καλεί κοντά Του…..
Πες μου εσύ τώρα
πώς να μη χαίρεται κανείς
μια τέτοια Πίστη σε τέτοιον Θεό;
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου