Σήμερα με πλημμύρισαν
με τόση αγάπη
οι (προσ)ευχές σας......
Ήθελα όχι απλά να απαντήσω
στον καθένα
μα και μια αγκαλιά να σας κάνω.....
Έτσι σφιχτή
να σπάσει ότι μας στερεί
την ελευθερία, το Φως , το οξυγόνο....
Μια ευχή από την καρδιά μου:
Να έχει η ψυχή μας
την Χαρά και την Ταπείνωση του Προδρόμου.....
Όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο τούτο
Χαρά και Ταπείνωση
μπορούν σαν τα δυο κουπιά της βάρκας
να οδηγήσουν την ζωή μας
κοντά στον ποθούμενο Χριστό μας.....
Πόσο όμορφα η υμνολογία
περιγράφει όλη αυτή την κατάσταση
στην οποία βρισκόταν ο Τίμιος Πρόδρομος
καθώς πλησίαζε τον Χριστό.....
«….χαίρει τῇ ψυχῇ, καὶ τρέμει τῇ χειρί…»
Ένοιωθε από την μια χαρά μεγάλη
γιατί τον Χριστό τον αγαπούσε πολύ
και από την άλλη δέος μεγάλο
γιατί αισθανόταν την αναξιότητα του,
χρεωμένος της ευσπλαχνίας Του.....
Αυτήν την Χαριτωμένη κατάσταση
της Χαρμολύπης,
με την χάρη του Θεού,
να γεύεται κι η δική μας ύπαρξη.....
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου