«Έχουμε γίνει τόσο δύσκολοι τώρα που δεν θέλουμε καν να κάνουμε παιδιά, για να μην μπαίνουμε στον κόπο να τα μεγαλώσουμε. Πολλές μητέρες, ακόμη και χριστιανές, προτιμούν να δουλεύουν, αλλά όχι να μεγαλώνουν παιδιά, ξεχνώντας τα λόγια του Αποστόλου, ότι η γυναίκα σώζει τον εαυτό της γεννώντας γιους, δηλαδή μεγαλώνοντας παιδιά.
Και για αυτά τα παιδιά που έχουμε, δεν είμαστε υπόδειγμα ευσέβειας. Περισσότερο από αυτό, αντίθετα, μέσω του κακού μας παραδείγματος διδάσκουμε στα παιδιά ψέματα, προσποίηση, τεμπελιά, ασέβεια προς τους μεγαλύτερους, βρώμικα λόγια. Τους στενοχωρούμε με την άδικη στάση μας απέναντι στους γύρω μας και τα παιδιά έχουν ιδιαίτερη αίσθηση δικαιοσύνης και αλήθειας. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν μεγάλωσαν όπως τους θέλαμε.
Είμαστε πολύ τεμπέληδες για να προσευχόμαστε για τα παιδιά, είμαστε πολύ τεμπέληδες για να μοιραζόμαστε το μωρό πιο συχνά, είμαστε πολύ τεμπέληδες για να φέρουμε το παιδί στην εκκλησία. Συνεχίζουμε να παραπονιόμαστε ότι στην αθεϊστική μας εποχή είναι δύσκολο να μεγαλώσεις χριστιανό. Αλλά γιατί, εάν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να λύσετε αυτό το πρόβλημα, δεν στρέφεστε σε αυτό που είναι πιο σημαντικό; Ζήστε με το παιδί όσο πιο συχνά γίνεται και πιστέψτε ότι η ψυχή αυτού του παιδιού δεν θα μπορέσει να ξεχάσει την ένωση με τον ίδιο τον Κύριο!».
Αρχιμανδρίτης Ioan Krestiankin, Προετοιμασία για εξομολόγηση, μτφρ. Florentina Cristea, εκδ. Egumeniţa, 2014, σ. 75-76.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου