Η ΑΓΆΠΗ.

«Αν στολίζω το σπίτι μου με τα πιο όμορφα και ακριβά στολίδια, αλλά δεν δίνω αγάπη, είμαι μόνο διακοσμητής.

 Και ακόμα κι αν δούλευα σαν σκλάβος στην κουζίνα και έφτιαχνα δεκάδες πιάτα, θα τακτοποιούσα τέλεια το τραπέζι - σαν ειδικός, αλλά δεν δίνω αγάπη, είμαι απλώς κάποιου είδους μάγειρας.

 Κι αν λέω τα κάλαντα στα ορφανά, ταΐσω ένα ολόκληρο γηροκομείο και τους δώσω όλη μου την περιουσία, αλλά δεν δίνω αγάπη, τίποτα δεν με ωφελεί.

 Η αγάπη δεν δίνεται μόνο σε όσους είναι σε θέση να την προσφέρουν ως αντάλλαγμα, αλλά δίνεται σε αυτούς που δεν μπορούν να την επιστρέψουν.

 

Η αγάπη περιμένει τον άντρα της με ένα χαμόγελο στα χείλη.  Η αγάπη σταματά να μαγειρεύει για να ακούσει το παιδί της.  Η αγάπη σταματά να στολίζει για να καλέσει τους γονείς της.  Η αγάπη δεν χαλάει το σπίτι του γείτονα, δεν καυχιέται για το γουρούνι στο στύλο και δεν καυχιέται για το όμορφα στολισμένο δέντρο.

 Η αγάπη ακούει κάθε κάλαντα, δεν θυμώνει όταν τα μικρά σπάνε τα παιχνίδια, δεν μιλά με μίσος και δεν σκέφτεται το κακό.

  Η αγάπη δεν χαίρεται όταν το τραπέζι είναι φορτωμένο με εκλεκτά πιάτα, αλλά χαίρεται όταν το σπίτι είναι γεμάτο αγαπητούς ανθρώπους.

 Η αγάπη γνωρίζει ότι το πέρασμα των χρόνων δεν είναι μόνο για πάρτι και καλό φαγητό, αλλά προσευχή ευχαριστίας για τις επόμενες χαρές και ευλογίες που έρχονται.

 Η αγάπη τα υποφέρει όλα, τα πιστεύει όλα, τα υπομένει όλα.  Η αγάπη δεν αποτυγχάνει ποτέ.

  Το tablet θα σπάσει, τα κοσμήματα θα χαθούν, τα ρούχα θα φύγουν από τη μόδα, αλλά δίνοντας αγάπη θα αντέξουμε».

     ( Πατήρ  Χρυσόστομος Φιλιπέσκου - "Ζήσε όμορφα, συγχώρεσε στον χρόνο και αγάπησε αληθινά!" )