Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀρχόμεθα άναγινώσκοντες τόν ΡΜΒ’ (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησιν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσον μου ἐν τῆ δικαιοσύνη σοῦ καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σου πᾶς ζῶν. Ὂτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσον μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπον σου ἀπ’ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μοῦ ἐξελοῦ μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μοῦ τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθείᾳ. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῆ δικαιοσύνη σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμι.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχ. α’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β’. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν με, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὑτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ’. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
καί τά ἐξῇς Τροπάρια·
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωϑεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τριὰς ᾿Αγία, τρισυπόστατον κλέος, Πάτερ προάναρχε, συνάναρχε Λόγε καὶ Πνεῦμα τὸ πανάγιον, εὐλόγει ἀεὶ τοὺς δοξολογοῦντάς Σε, Τρισαγία Θεότης, καὶ ἐκδεχομένους Σου ἀρωγὴν τὴν ἑτοίμην καὶ προστασίαν, ἥνπερ δαψιλῶς ἡμῖν δεικνύεις, χειρῶν Σου τοῖς πλάσμασι.
Δόξα. Τό αὑτό. Καί νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσωμεν, ποτέ, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἷ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ἡμᾶς ἐρρύσατο, ἐκ τοσούτων κινδύνων: Τις δε διεφύλαξεν ἐῷς νῦν ἐλευθέρους: Ούκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα , ἐκ σου, σοῦς γάρ δούλους σῴζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.
Ὁ Ν΄ (50) Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημα μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιον μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιον Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαι Σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσας μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπον Σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσιν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὑκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὑκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σίων καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον Σου μόσχους.
Καὶ ὁ Κανών, οὗ ἡ ᾿Ακροστιχίς:
«Παναγία Τριάς, μία Θεότης, σῶσον ἡμᾶς. Χ. Μ.»
ᾨδὴ α΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Παράσχου Σὴν χάριν τοῖς εὐλαβῶς Σὲ δοξολογοῦσιν ἀενάως, σεπτὴ Τριάς, φιλάνθϑρωπε Πάτερ, ϑεῖε Λόγε καὶ Πνεῦμα ζῶν, συμπαϑὲς καὶ ζωήῤῥυτον.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Αἰνοῦντες, ᾿Αγία Τριάς, τὴν Σὴν ἀπρόσιτον δόξαν, ϑαυμασίων Σου τὴν πληϑὺν καὶ κράτος τὸ ϑεῖόν Σου βοῶμεν· Σῶσον ἡμᾶς, Θεαρχία τρισάκτινε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ναοὺς ἁγιότητος εὐπρεπεῖς, Τριὰς Παναγία, τὰς καρδίας ἡμῶν ταχὺ ἀνάδειξον τῶν δοξολογούντων εἰς τοὺς αἰῶνας αἰώνων τὸ κράτος Σου.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Αλόχευτον Τόκον σου ἐκτενῶς, Τριάδος τὸν Ἕνα, ἐκδυσώπει, Μῆτερ Θεοῦ, τηρεῖν ἀσινεῖς τοὺς σοὺς οἰκέτας ἐπιβουλῆς τοῦ δεινοῦ πολεμήτορος.
ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Γρηγορεῖν καϑ᾽ ἑκάστην καὶ ἀκλινῶς εὔχεσϑαι δούλους Σου ἀξίωσον πάντας Σὴν ἀγαϑότητα ὑμνοῦντας διηνεκῶς ᾧδαῖς καὶ ὕμνοις εὐτάκτοις, φύσις Τρισυπόστατε καὶ ὁμοούσιε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἰσχυροὺς σοὺς οἰκέτας δεῖξον, Τριὰς πάνσεπτε, ἐν ταῖς καϑ᾽ ἡμέραν τοῦ δίου μάχαις τοὺς μέλποντας τὴν παναλκῆ Σου ἰσχύν, Πάτερ καὶ Λόγε καὶ Πνεῦμα, μία τρισυπόστατος χάρις καὶ δύναμις.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἀκατάληπτε Πάτερ, Υἱὲ σεπτέ, ἄχρονε, Πνεῦμα χαριτόβρυτον, Κτίστα πάσης τῆς κτίσεως, ἀϑανασίας πηγή. πρὸς ἀϑανάτους ἐπάλξεις ὕψωσον τοὺς μέλποντας Σοῦ τὰ ϑαυμάσια.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Τρυχομένων προστάτις, Μῆτερ Θεοῦ πάναγνε, Κεχαριτωμένη Παρϑένε, σκέπη καὶ πρόμαχε ἐμπεριστάτων πολλῶν, καμνόντων καὶ πενομένων ἀρωγέ, προσφύγων σου ζόφον διάλυσον.
Ἐπάκουσον, Τριὰς ᾿Αγία, δεήσεων οἰκετῶν Σου καὶ παράσχου ἡμῖν ταχὺ ἐν δίῳ τὰ πρόσφορα, φιλάνθϑρωπε Πάτερ, Υἱὲ καὶ Πνεῦμα.
Ἐπίβλεψονἐν εὐμενείᾳ, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.
Αἴτησις καὶ τὸ Κάϑισμα·
Ἦχος β΄. Πρεσβεία ϑερμή.
Ἁγία Τριάς, Θεότης ὁμοούσιε, τρισήλιον φῶς, φωτίζον τὸ στερέωμα, ἀνεξίκακε Κύριε, σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ Πνεῦμα Ἅγιον, ἡμῶν σκοτίαν σκέδασον παϑῶν αὐγαῖς φιλανθρώπου συμπαϑείας Σου.
ᾨδῇ δ΄. Εἰσακήκοα, Κύριε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ῥὠμαλέου φρονήματος πλῆσον τοὺς δοξάζοντας ὕμνοις πρέπουσι ϑεῖον κράτος Σου ἀείποτε, ὦ Τριὰς ᾿Αγία, ἀναλλοίωτε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἰξευτοῦ πάγας σϑένει Σου ϑραῦσον τοῦ ἀρχαίου, Τριὰς πανεύφημε, Θεαρχία ἀνυπέρβλητε, ἄχραντε, ἀμίαντε καὶ ἄναρχε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἀλγηδόνας ϑεράπευσον, ἐν τρισὶ προσώποις καὶ ὑποστάσεσι μία φύσις τε καὶ δύναμις, ἰατρὲ βροτῶν, Τριὰς ἀοίδιμε.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Σοί, Μητρόϑεε, κράζομεν· ἴσϑι παραστάτις ἐν βίου κλύδωσι καὶ ἰϑύντειρα πρὸς ἄκλυστον ὅρμον πάντων τῶν μακαριζόντων σε.
ᾨδῇ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Μέμνησο ἡμῶν Θεαρχία προαιώνιε, καὶ νεότητος συγχώρησον ἡμῖν ἀμπλακήματα ὡς ἄγαν εὐσυμπάϑητος.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἲστορ τῶν παϑῶν τῶν ἡμῶν κρυφίων, Κύριε, ἐλευϑέρωσον αὐτῶν ἡμᾶς ταχύ, πανσϑενὲς Τριάς, Θεὲ ἀνεξιχνίαστε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἂβυσσον τῶν Σῶν οἰκτιρμῶν ἀντίϑες, Κύριε, τῶν ἡμῶν πλημμελημάτων ὀχετῷ, τρισυπόστατε Θεέ, ἐλέους χείμαῤῥε.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Θραῦσον τοῦ ἐχϑροῦ τὴν ἰσχύν, Θεογεννήτρια, βακτηρίᾳ μητρικῶν σου προσευχῶν πρὸς τὸν Ἕνα τῆς Τριάδος, Ὃν ἐκύησας.
ᾨδῇ στ΄. Τὴν δέησιν.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Εὑφρόσυνον ἦμαρ ἐξανάτειλον ποϑεινῆς ἐπιστροφῆς εἰς σκηνώσεις τὰς οὐρανίους, Τριὰς Παναγία, ἔνϑεν δεσπόζεις ἁπάσης τῆς κτίσεως, ἥνπερ ἰδίαις Σου χερσί, Πάτερ, Λόγε καὶ Πνεῦμα, ἐποίησας.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ὁμόσκηνε, συμπαϑές, ἰσότιμε, ἀδιαίρετε Τριάς, Θεαρχία τρισσοφαές, Πάτερ, Λόγε καὶ Πνεῦμα, εἰς τὸν καιρὸν γήρως μὴ ἀποῤῥίψῃς με, ἀλλὰ ἀξίωσον τυχεῖν εὐφροσύνης σὺν Σοὶ αἰωνίου με.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Τρισάκτινε Θεαρχία, Κύριε, ὁ οἰκῶν μόνος ἀπρόσιτον φέγγος, τοὺς πεπτωκότας εἰς ζόφον κακίας καὶ ἁμαρτίας ἀχρείους οἰκέτας Σου ἀνάστησον καὶ Σῷ φωτί, τῷ ἀδύτῳ ἡμᾶς καταλάμπρυνον.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Η πάνσεπτος Μήτηρ τοῦ Παντάνακτος, ἀγαϑὴ Παντοβασίλισσα, σκέπε τοὺς ὑμνητάς σου καὶ ῥύου ἀνάγκης καὶ συμφορῶν καὶ δεινῶν περιστάσεων τοὺς σὲ ὡς ϑείαν ἀρωγὸν καὶ προστάτιν ἀεὶ μεγαλύνοντας.
Ἐπάκουσον, Τριὰς ᾿Αγία, δεήσεων οἰκετῶν Σου καὶ παράσχου ἡμῖν ταχὺ ἐν δίῳ τὰ πρόσφορα, φιλάνθϑρωπε Πάτερ, Υἱὲ καὶ Πνεῦμα.
Ἀχρᾶντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα, δυσώπησον ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.
Αἴτησις καὶ τὸ Κοντάκιον᾽
Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Πάτερ προάναρχε, Λόγε συνάναρχε καὶ ὁμοούσιον Πνεῦμα, τρισήλιε Θεέ, τὸ πλάσμα χειρῶν Σου ἐλέησον ὡς εὐσυμπάϑητος καὶ καϑοδήγησον ἡμᾶς πρὸς δρόμον εὐθὺν καὶ σωτήριον.
Προκείμενον.
Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν Αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα.
Στίχ. Καρδίαν καϑαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός.
Εὐαγγέλιον κατὰ Ματϑαῖον (Κεφ. ιη’ 10 – 20).
Εἴπεν ὁ Κύριος Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός. Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη, πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; Καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ᾿ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. Οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων. Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ρῆμα. Ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ. Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.
Δόξα.
Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Τριὰς ἡ ἐν μονάδι, ἐξάλειψον τὰ πλήϑη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καὶ νῦν.
Ταἷς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήϑη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχος. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ κατὰ τὸ πλῆϑος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποϑέμενοι.
Ἢλιε τρισάκτινε, Τριὰς σεπτή, Φῶς τοῦ κόσμου, Θεαρχία πάμφωτε, Κύριε ἀόρατε καὶ ἀμίαντε, Πάτερ προάναρχε σὺν τῷ συνανάρχῳ Λόγῳ καὶ τῷ ϑείῳ Πνεύματι, ξηρὰν καὶ ϑάλασσαν καὶ τῶν οὐρανῶν τὸ στερέωμα ὁ πήξας διὰ λόγου Σου καὶ δημιουργήσας τὸν ἄνθρωπον, πέμψον ἐκ τοῦ ὕψους τῆς δόξης Σου πλουσίως οἰκτιρμοὺς ἡμῖν καὶ ἄμετρον ἔλεος τοῖς δοξολογοῦσί Σε.
Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου…
ᾨδῇ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Σκοτασμὸν ἁμαρτίας καὶ παϑῶν χαμαιζήλων ἡμῶν ἀπέλασον ἀχλύν, Τριὰς ᾿Αγία, Πάτερ, Υἱὲ καὶ Πνεῦμα, ὡς οἰκῶν φῶς ἀπρόσιτον, Θεὲ οἰκτίρμον, λαμπρέ, τῆς συμπαϑείας κέρας.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Σὠφροσύνης χιτῶνα, εὐσεβείας Σὸν δοῦλον, Τριὰς πανεύφημε, καὶ τῆς δικαιοσύνης ἱμάτιον, Θεέ μου, ἔνδυσόν με, τρισήλιε, ἵνα. ᾧδαῖς ἱεραῖς ἀεὶ δοξολογῶ Σε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ὢ τρισσόκλεον φάος, Τρισαγία Θεότης, ἡμῶν ἐπάκουσον καὶ πλῆσον τὰς καρδίας τῶν Σὲ δοξολογούντων χαρμονῆς, μόνε πρόξενε βροτείου γένους χαρᾶς, Πάτερ, Υἱὲ καὶ Πνεῦμα.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Σὡτηρίαν τῷ γένει ἐδωρήσω μερόπων διὰ τοῦ Τόκου σου, ἑνὸς ἐκ τῆς Τριάδος τῆς πανσϑενοῦς, Παρϑένε, τῆς πηγῆς ἀγαϑότητος καὶ μόνου Δημιουργοῦ ἁπάσης οἰκουμένης.
ᾨδῇ η΄. Τὸν Βασιλέα.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Οὑρονοδρόμον ὑπόδειξόν μοι πορείαν τῷ Σῷ δούλῳ, Τριὰς Παναγία, Πάτερ σὺν τῷ Λόγῳ καὶ Πνεύματι τῷ ϑείῳ.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Νωϑέος βίου δεῖξον ἡμᾶς ὑπερτέρους Σὲ δοξάζοντας, Κύριε πάντων, ἄναρχε Θεέ μου, Τριὰς Ὑπεραγία.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἡδυπαϑείας τρυφὴν ἀρνήσασϑαι πάντας καταξίωσον Σοὺς ὑμνηπόλους,
τρισαυγὲς Θεότης, ὑπερδεδοξασμένη.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Μὦρανον πάντας ἡμῶν ἐχϑρούς, Θεοτόκε, τοὺς ζητοῦντας ἡμᾶς ἀποῤῥίψαι, Κεχαριτωμένη, εἰς ὀόϑρον ἁμαρτίας.
ᾨδῇ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
᾿Αγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Ἀμύμονας, ἀσπίλους τήρει καὶ ἀφϑόρους καὶ ἀσινεῖς βελεμνῶν τοῦ ἀλάστορος, Τριὰς ᾿Αγία, τοὺς πίστει δοξολογοῦντάς Σε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Συλλήπτωρ ἐν τῷ βίῳ πέλεις οἰκετῶν Σου καὶ συνεργὸς καὶ προστάτης καὶ πρόμαχος, Τριὰς ᾿Αγία, ἐλέους πηγὴ ἀκένωτε.
Ἀγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
Χρωτὸς τῶν οἰκετῶν Σου ϑεραπεία, Πάτερ σὺν Σῷ Υἱῷ καὶ τῷ Πνεύματι, ἴασαι ἡμῶν κατώδυνα ἄλγη, Τριὰς πανεύφημε.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Μυρσίναις καὶ ἰάσμοις ὕμνων στέφομέν σε, Θεογεννῆτορ, ἡμῶν καταφύγιον ἐν πειρασμοῖς καὶ κινδύνοις καὶ περιστάσεσι.
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια”
Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν ἐν χορῷ τὴν σεπτήν Τριάδα, τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸν καὶ τὸ ϑεῖον Πνεῦμα, τὴν μίαν Θεαρχίαν, ἰσχύν, οὐσίαν, φύσιν καὶ κυριότητα.
Πόϑῳ τὴν Τριάδα τὴν πανσϑενῆ τῶν βροτῶν χορεῖαι νῦν δοξάσωμεν καὶ φαιδροῖς ὕμνοις τὸν Πατέρα τιμήσωμεν καὶ Λόγον σὺν Πνεύματι τῷ ϑείῳ πάντες γηϑόμενοι.
Πέμψον τὰ ἐλέη Σου δαψιλῶς ἐφ᾽ ἡμᾶς Σὸν κράτος νῦν δοξάζοντας, Τρισαυγὲς Ἥλιε, Θεότης πανένδοξε, καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς τῆς ἐπηρείας τοῦ παναλάστορος.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν εὐλαβῶς κτίσεως ἁπάσης τὸν Δεσπότην καὶ Ποιητήν, ἄναρχον Πατέρα σὺν Λόγῳ συνανάρχῳ καὶ Πνεύματι ᾿Αγίῳ, μίαν Θεότητα.
Πάτερ Παντοκράτορ, Δημιουργὲ κτίσεως ἁπάσης σὺν τῷ Λόγῳ Σου τῷ σεπτῷ καὶ συναϊδίῳ νῦν Πνεύματι, βοήϑει τοῖς Σὲ δοξολογοῦσιν ὕμνοις ἀείποτε.
Δούλοις σου ἱλάσϑητι, τρισαυγὲς ὄντως Θεαρχία, καὶ γαυρίαμα τοῦ ἐχϑροῦ ἅπαντας πατῆσαι, Τριὰς ὑπεραγία, ἀξίωσον τοὺς πίστει δοξολογοῦντάς Σε.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ ἅγιοι πάντες, μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.
Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου.
Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί…
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομα σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν ὡς εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου καί τό ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.
καὶ τὸ ᾿Απολυτίκιον· Ἦχος πλ. δ΄.
Εὑλογητὸς εἶ, Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι᾽ αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, Φιλάνϑρωπε, δόξα Σοι.
Ἕτερον. Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Προσκυνοῦντες Θεότητα τρισυπόστατον, Πατέρα, Λόγον καὶ Πνεῦμα, Τριάδα τὴν εὐκλεῆ, ὁμοούσιον, ὁμότιμον, ὁμόϑρονον, ἄναρχον, ἄγαν συμπαϑῆ καὶ ἀόρατον πιστῶς βοῶμεν· Ὁ μόνος ἔχων ἀϑανασίαν ὁδήγει ἡμᾶς, Θεέ, πρὸς δόξαν ἄληκτον.
Ἐκτενὴς καὶ ᾿Απόλυσις, μεϑ᾽ ἣν ψάλλομεν τὸ ἑξῆς:
Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ Ξύλου.
Ἲνα διανύσωμεν ὁδὸν τὴν στενὴν παρόντος τοῦ βίου δοῦλοι οἱ Σοὶ ἀσφαλῶς, χάριν Σου αἰτούμεϑα, Τριὰς ὁμόϑρονε, ἀγαϑή, ὁμοούσιε καὶ πάνσεπτε, Πάτερ σὺν Υἱῷ καὶ Πνεύματι, καὶ Σὲ δοξάζοντες ἄσμασι φαιδροῖς καὶ εὐτάκτοις ὡς πηγὴν ἀφάτου ἐλέους χάριτος πληρούμεϑα τῆς ϑείας Σου.
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην Σου.
Δέσποινα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καί λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν.
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὅ Θεός ἡμῶν έλέησον ἡμᾶς.
’Ἀμήν.
Δίστιχον.
Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Παναγία Τριάς,
εὐλόγει σὺν Νικηφόρῳ Χαραλάμπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου