Ήμουν ασθενής στο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ. Ήρθαν να με δουν φίλες και εν Χριστω αδελφές τα είπαμε χαρήκαμε ψαλαμε σαν θεουσες που λέει και ο π. Ευάγγελος. 😊Μόλις έφυγαν σκέφτομαι, δεν πάω να εξομολογηθώ στο παρεκκλήσι που τώρα( όπως ειχα μάθει) εξομολογει ο ιερέας του νοσοκομείου; Καλά πήγαινα στη θεραπεία όμως ποτέ δεν ξέρεις είπα μέσα μου. Πάω λοιπόν και κάποιος εξομολογειτο. Περίμενε ήδη μια νοσοκόμα με πράσινη στολή χειρουργείου. Περιμένω κι εγώ.Προσευχομουν μέσα μου δε. Κάποια στιγμή γυρίζει και με κοιτάζει με ένα θυμό ένα μίσος τρομερό. Πάγωσα. Λέω, μήπως νομίζει ότι θέλω να της πάρω την σειρά; Τι συμβαίνει; Εν τω μεταξύ ανοίγει η πόρτα βγαίνει αυτός που είχε εξομολογηθει και μπαίνει αυτή. Σε δευτερόλεπτα από τα ουρλιαχτά σιωνταν ο τόπος. Ο κόσμος να τρέχει και να λέει τι γίνεται;Τι είναι όλο αυτό; Όλο το νοσοκομείο το δονουσαν οι κραυγές της. Άλλου είδους κραυγές. Κάποια στιγμή κι ενώ ήμουν σε τρόμο βγαίνει καθιδρη και φεύγει. Μπαίνω εγώ και βλέπω τον ιερέα αμίλητη. "Δαιμονισμενη" μου λέει η καημένη.Πως εξομολογηθηκα πως έφυγα άλλο πράγμα.
Έρχεται η αδελφή μου και συγκλονισμενη της τα λέω. Τα λέει αυτή σε φίλη της και λέει
Αυτή, "υπερβάλλει η αδελφή σου γιατί τα βλέπει όλα μέσα από την θρησκεία".
Την επόμενη αυτή η φίλη της αδελφής μου που δεν το πίστεψε πάει να δει την δική της αδελφή που κι αυτή νοσηλευόταν. Περνάει από το παρεκκλήσι κι αρχίζει το ίδιο πράγμα. Αρχίζει να φωνάζει" Τι γίνεται κλείστε τα μεγάφωνα"χαμός στον κόσμο πάλι.
Αυτή είναι μια μαρτυρία που πολλοί άνθρωποι την επιβεβαιωνουν.
Τι βλέπουμε; Φοβερό να πέσεις στα χέρια του εχθρού μας διαβόλου που ως λέων ωρυομενος ζητά ποιον να καταπιεί. Μετάνοια Εξομολόγηση Θεία Κοινωνία και ταπείνωση, έτσι δεν μπορεί να νικήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου