Μέσα στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν εκείνοι που αγκάλιασαν τον Ιησού αμέσως, εκείνοι που άργησαν να Τον ασπαστούν και εκείνοι που απέρριψαν ευθέως τον Χριστό. Για παράδειγμα, ο Πιλάτος δεν μπορούσε να δεχτεί ποιος ήταν ο Ιησούς επειδή η κοσμοθεωρία του Πιλάτου κυριαρχούνταν από δύναμη, φιλοδοξία, έλεγχο, θέση και υλικό πλούτο. Έτσι, η καρδιά του Πιλάτου ήταν μαυρισμένη και ανίκανη να δεχτεί τον Χριστό.
Έπειτα, υπάρχουν εκείνοι που πήραν το χρόνο τους για να δεχτούν τον Ιησού, όπως ο Εκατόνταρχος που φύλαγε τον σταυρό. Μόνο μετά το θάνατο του Χριστού στον σταυρό και μάρτυρας όλων όσων συνέβησαν, συμβιβάστηκε με τον Ιησού, διακηρύσσοντας ότι, «Αλήθεια αυτός ήταν ο Υιός του Θεού!»
Ίσως η πιο διάσημη ιστορία μετατροπής είναι, φυσικά, αυτή του Σαούλ (ο οποίος αργότερα έγινε «Παύλος»), καθώς βίωσε ένα όραμα του Αναστημένο Κυρίου στο δρόμο του προς τη Δαμασκό.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πώς θα γνωρίσουμε τον Χριστό, η πίστη μας δεν βασίζεται σε μια «στιγμή», αλλά σε ένα «ταξίδι».
Ο π. Γιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου