Συνέντευξη με τον Θεό
- Θα ήθελες να μου πάρεις συνέντευξη, έτσι... είπε ο Θεός.
- Αν έχεις χρόνο... απάντησα.
Ο Θεός χαμογέλασε.
Ο χρόνος μου είναι η αιωνιότητα... Τι ερωτήσεις θα ήθελες να μου κάνεις;
– Τι σας εκπλήσσει περισσότερο στους ανθρώπους;
Ο Θεός μου απάντησε:
– Το ότι βαριούνται την παιδική ηλικία, βιάζονται να μεγαλώσουν... και μετά λαχταρούν να ξαναγίνουν παιδιά. Οτι χάνουν την υγεία τους για να βγάλουν χρήματα και μετά χάνουν τα χρήματά τους για να ανακτήσουν την υγεία τους.
Το γεγονός ότι φοβούνται το μέλλον και ξεχνούν το παρόν και έτσι δεν ζουν ούτε το παρόν ούτε το μέλλον. Οτι ζουν σαν να μην πέθαιναν ποτέ και πεθαίνουν σαν να μην έζησαν ποτέ. Ο Θεός μου έπιασε το χέρι και μείναμε για λίγο σιωπηλοί.
Τότε ρώτησα:
– Ως γονιός, ποια θα ήταν μερικά από τα μαθήματα ζωής που θα θέλατε να μάθουν τα παιδιά σας;
- Να μάθουν ότι χρειάζονται μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να ανοίξουν βαθιές πληγές στην καρδιά αυτών που αγαπούν και ότι χρειάζονται χρόνια για να επουλωθούν. Να μάθει ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα. αλλά αυτός που χρειάζεται το λιγότερο. Να μάθουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν αλλά απλά δεν ξέρουν ακόμα πώς να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Να μάθουν ότι δύο άνθρωποι μπορούν να βλέπουν το ίδιο πράγμα και να το βλέπουν διαφορετικά. Να μάθουν ότι δεν αρκεί να συγχωρούν τους άλλους και ότι πρέπει να συγχωρούν και τον εαυτό τους.
- Ευχαριστώ για τον χρόνο σας... είπα ταπεινά. Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να μάθει ο κόσμος;
Ο Θεός με κοίταξε χαμογελώντας και είπε:
– Μόνο το γεγονός ότι είμαι εδώ, πάντα.
ΟΚΤΑΒΙΑΝΟΣ ΠΑΛΕΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου