Τὸ κομποσχοίνι γιὰ τοὺς ἀμελεῖς μοναχοὺς εἶναι ὁ ἀνεκπλήρωτος
ὅρκος καὶ ἡ ξεχασμένη ὑπόσχεση, γιὰ τὰ ὁποῖα θὰ δώσει λόγο στὸν
Θεό. Αὐτὸς ποὺ ἔχει κομποσχοίνι, ἀλλὰ δὲν προσεύχεται μὲ αὐτό,
μοιάζει στὸν ἀρτοποιὸ ὁ ὁποῖος ζύμωσε τὴν ζύμη, ἀλλὰ ἐρραθύμησε
νὰ φουρνίσει τὸ ψωμί. Ἡ ἀμελὴς προσευχὴ εἶναι ἡ θυσία τοῦ Κάιν,
τὴν ὁποία ἀποστράφηκε ὁ Θεός.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι βιβλίο προσιτὸ γιὰ ὅλους: πλούσιους
καὶ γέρους
καὶ φτωχούς, λαϊκοὺς καὶ μοναχούς, βασιλεῖς καὶ δούλους,
– ὁ καθένας θὰ βρεῖ μέσα του κάτι το δικό του. Το κομποσχοίνι γιὰ τοὺς ἁγίους εἶναι πτήση πρὸς τὸν οὐρανό, ἐνῶ γιὰ
τοὺς ἁμαρτωλούς- πατερίτσα, στὴν ὁποία στηρίζεται ὁ κουτσός,
καὶ καὶ μὲν μὲ δυσκολία, ἀλλὰ προχωράει. Το κομποσχοίνι εἶναι
ἡ θηλιά, ἡ ὁποία ἀνασύρει τὰ φίδια –τὰ κρυφὰ πάθη— ἀπὸ τὴν
καρδία τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι ἡ ρομφαία τοῦ Ἠλία ποὺ σφάζει τοὺς
ἱερεῖς τοῦ Βάαλ – τοὺς φιληδόνους λογισμούς.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ κάθαρση τῶν τεσσάρων στοιχείων τοῦ
κόσμου, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀποτελεῖται τὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Γι᾿ αὐτό, ὄχι
μόνο ἡ ψυχὴ τοῦ ἀγωνιστοῦ, ἀλλὰ καὶ τὰ ροῦχα του καὶ τὸ κελλί
του διατηροῦν τὴν εὐωδία τῆς Χάριτος.
μὲ τὸν ἄνθρωπο ποὺ μὲ τὸ δρεπάνι στὸ χέρι ἀποκοιμήθηκε στὸν
θερισμό. Το κομποσχοίνι μοιάζει μὲ τὸ γεράκι τοῦ κυνηγοῦ, τὸ ὁποῖο
μόλις δεῖ τὸ θύμα πετάει ψηλά, καὶ ἀφοῦ τὸ πιάσει, ἐπιστρέφει στὸ
ἀφεντικό του. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ ράβδος τοῦ προσκυνητοῦ ποὺ
πάει στὰ Ἱεροσόλυμα. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ βοήθεια τὴν στιγμὴ
τοῦ κινδύνου, ἡ θαυμαστὴ λύτρωση ἀπὸ τὸν αἰφνίδιο θάνατο, ἡ
στενὴ γέφυρα ποὺ κρέμεται πάνω ἀπὸ τὴν ἄβυσσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου