τούς ἒλεγαν΄ Κάνε πώς ρίχνεις, θυμίαμα στό βωμό τοῦ αύτοκράτορος ἁπλώνοντας τό χέρι, ἀλλά μή ρίχνεις θυμίαμα. Ἂλλοι πάλι φρόντιζαν νά δώσουν ἀρκετά χρήματα στούς δικαστές καί νά πάρουν τή βεβαίωση πώς οἱ τάδε φυλακισμένοι εἶναι ἐντάξει ἒναντι τοῦ νόμου, γιατί ἒκαναν ὃ,τι πρέπει, ἂρα εἶναι ἐλεὐθεροι νά πᾶνε σπίτι τους. Οἱ ἲδιοι οἱ φυλακισμένοι δέν ἢξεραν τίποτε. Πάντως τό μοτίβο ἦταν δέ θά ἀρνηθῆς ἐσωτερικά τό Χριστό. Μόνο ἐξωτερικά θά προσποιηθῆς πώς τόν ἀρνεῖσαι. Τί ἒκαναν οἱ μάρτυρες; Δέχθηκαν αὐτή τή λογική; Μέ κανένα τρόπο. Γι'αὐτούς καί ἡ ἐλάχιστη κίνηση τοῦ χεριοῦ πρός τό εἰδωλολατρικό θυσιαστήριο σήμαινε ἂρνηση τοῦ Χριστοῦ. Οἱ μάρτυρες δέν ἠξεραν τί θά πῆ διγλωσσία, δηλαδή ἂλλα νά πιστεύουν καί ἂλλα νά λένε ἀνάλογα μέ τίς περιστάσεις καί τά συμφέροντα τῆς στιγμῆς. Ἂν συμμορφώνονταν μέ τέτοια ἢ παρόμοια λογική οἱ ἃγιοι μάρτυρες, εἶναι ζήτημα, ἂν σήμερα θά ὑπῆρχε ἲχνος χριστιανισμοῦ στή γῆ.
Ἱερομ. Εὐσεβίου, "ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΝΕΥΜ. ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, Τόμο; Γ΄ ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου