Οἱ ἃγιοι μάρτυρες μιά γλῶσσα ἢξεραν, τή γλῶσσα τῆς ἀλήθειας καί αὐτήν χρησιμοποιοῦσαν πάντοτε. Τό ναί τους ἦταν ναί καί τό ὂχι, ὂχι. Δέν ἢξεραν αὐτοί τό ναί πού σήμαινε ὂχι καί τό ὂχι πού σήμαινε ναί. Ἡ διγλωσσία δέν εἶναι φυτό κατάλληλο γιά χριστιανικό ἒδαφος. Ἢ πιστεύεις στό Χριστό καί τόν ὁμολογεῖς θαρραλέα ἀδιαφορώντας γιά τίς συνέπειες ἢ τόν ἀρνεῖσαι. " Ἐάν ὁμολογήσης ἐν τῶ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν καί πιστεύεις ἐν τῆ καρδία σου...(Ρωμ.ι΄90-10). Βλέπετε πώς ἐδῶ ὁ ἃγιος Ἀπόστολος Παῦλος θέτει στήν ἲδια μοῖρα ἐξωτερική ὁμολογία καί ἐσωτερική πίστη. Δεδομένου δέ ὃτι "ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τό στόμα λαλεῖ"(Ματθ. ιβ΄34), τό ψέμα ὡς ἂρνηση Χριστοῦ σημαίνει, ὃτι ἡ καρδιά μολύνθηκε ἀπό αὐτό καί γι'αὐτό τό χρησιμοποιεῖ. Ἡ πράξη του δέν εἶναι ἐξωτερική. Μέσα στήν καρδιά του ἒχει γίνει ἢδη ρῆγμα καί ἡ πίστη του ἒχει κλονισθῆ μέσα του. Ἀλλά γιατί λησμονοῦμε τά λόγια τοῦ Κυρίου; "Πᾶς ὃστις ὁμολογήσει έν ἐμοί ἒμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῶ ἒμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὃς δ'ἂν ἀρνησήταί με ἒμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτόν κἀγώ ἐμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς"(Ματθ.ι΄32-33). Ἡ ἂρνηση ὃπως καί νά γίνη, εἶναι ἂρνηση καί ἑπομένως κρίνεται ἀπό τόν Κύριο ἀκριβῶς μέ τό ἲδιο μέτρο, μέ ἂρνηση ἐκ μέρους του τοῦ ἀρνητῆ. Ἑπομένως ὁ λόγος τοῦ Κυρίου εἶναι σαφής καί δέν ἀφήνει περιθώρια γιά ἀμφιβολίες ὡς πρός τό νόημα τῆς ὁμολογίας ἢ τῆς ἀρνήσεώς το. Τό πιστεύω -δέν πιστεύω, τόν ἀρνοῦμαι-δέν τόν ἀρνοῦμαι, δέν εἶναι χαρακτηριστικά τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανοῦ. Δέν ἐπιτρέπεται, λοιπόν, ἡ διγλωσσία καί ἡ διψυχία. Αὐτό μᾶς παραγγέλλουν καί οἱ ἃγιοι Ἀπόστολοι στό βιβλίο πού λέγεται Διδαχή τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων: "Οὒ διψυχήσεις". "Οὐκ ἒση διγνώμων οὐδέ δίγλωσσος, παγίς γάρ θανάτου ἡ διψυχία". Μέ ἂλλα λόγια: Καί μαζί μέ τό Χριστό εἶμαι, ἀλλά καί τόν φτύνω κατά πρόσωπο, ὃταν κινδυνεύη τό συμφέρον μου ἢ καί ἡ ζωή μου ἐξ αἰτίας τῆς πίστεώς μου σ' αυτόν. Δέν ἐπιτρέπεται νά εἶσαι δίγνωμος , ταλαντευόμενος στίς πεποιθήσεις σου, Ἡ διψυχία αὐτή καί ἡ διβουλία εἶναι παγίδα θανάτου.Δυστυχῶς ὃμως πολλοί χριστιανοί ἒχουν χάσει αὐτήν τή λεπτή αἲσθηση πού λέγεται διάκριση, τό μάτι τους δέν εἶναι καθαρό καί ἒτσι δέν μποροὺν νά διακρίνουν τή σημασία τῆς ἐξωτερικῆς ἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ, πού δείχνει πώς ἢδη τόν ἒχουν ἀρνηθῆ ἐσωτερικά.
Ἱερομ. Εὐσεβίου, "ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΝΕΥΜ.ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, Τόμος Γ΄".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου