Κυκκώτισσα (2)
Λίγα λουλούδια του αγρού
μάζεψα να στολίσω
και στην εικόνα Σου μπροστά
με αγάπη, να τα αφήσω...
Αν τους αγρούς τους μάζευα
όλους , να στους χαρίσω
δεν έφταναν την Χάρη Σου
Κυκκώτισσα, να υμνήσω..
Και απ τα εννέα Τάγματα
χορό σέρνουν αγγέλοι
και στου ουρανού το σύνθρονο
οι αίνοι , στάζουν μέλι...
Είναι το ομοφόριο
με δάκρυα κεντημένο
το στόλισε η αγάπη σου
για εμένα , που επιμένω.
Να ψηλαφώ τις δωρεές
και γνώση να μην βάλλω
είσαι της πλάσης βάλσαμο
και πάλι , αμφιβάλλω..
Προχώρησα ακάθεκτος
ο άθλιος , σε αμαρτίες
και Εσύ επιμένεις φορτικά
να δίνεις, ευκαιρίες.
Συγκράτησες συνέπειες
απ τις αποστασίες,
και με σφουγγάρι έσβησες
τα λάθη και ανομίες..
Μου θύμησες Κυκκώτισσα
την Μάνα που έχει σφάξει
ο άφρων γιος και που έσπευσε
τα σωθικά , να θάψει.
Και όταν αυτός παρέπεσε
και σήρτηκε στο χώμα,
μίλησε η αιμόφυρτη καρδιά
((Πονάς , παιδί μου ακόμα;;))
Π.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου