«Όταν με συνέλαβαν, ο ανακριτής μου έσκισε τον σταυρό από το λαιμό και τον πέταξε στα σκουπίδια. Το πήρα από εκεί. Με χτύπησε δυνατά και πέταξε ξανά τον σταυρό στα σκουπίδια. Δεν τα παράτησα! Σήκωσα ξανά τον σταυρό και με πάτησε. Μετά από 8-9 προσπάθειες, ο αξιωματικός τα παράτησε. Με άφησε μόνο!
Βρισκόμενος στο θάλαμο βασανιστηρίων, είπα στον εαυτό μου: «Αντισταθείτε! Μην κοροϊδεύετε τον Χριστό!».
Και ίσως δεν θα με πιστέψεις αδερφέ, αλλά μετά από 60 βολές δεν ένιωσα πόνο. Το σώμα μόνο του δούλευε χωρίς τη θέλησή μου, σαν να αυτοαναισθητοποιούνταν.
Στη φυλακή παύεις να υπάρχεις, μόνο ο Χριστός σε κρατάει ζωντανό!
Φεύγοντας από το Aiud, ανακάλυψα ότι η καημένη η μητέρα μου, όταν έγραψε τον ακάθιστο για τον ιερέα, πέρασε το όνομά μου στους ζωντανούς και στους νεκρούς, μη γνωρίζοντας τίποτα για μένα. Είχε πολύ δίκιο – στη φυλακή ήμουν και ζωντανός και νεκρός».
(Πατήρ Adrian Făgețeanu: 1912 - 2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου