Γράφει μιά μοναχή γιά τήν αρρωστή Γερόντισσα Θεοσέμνη: «Μου φάνηκε σκεφτική.Νόμισα ὅτι τήν ἀπασχολοῦσε τό πρόβλημα τῆς ὑγείας της καί τή ρώτησα σχετικά. "Οχι" μοῦ ἀπάντησε, αὐτό τό θέμα τό ἔχω ἀφήσει τελείως στο Θεό. Αὐτό τό ὁποῖο σκεφτόμουν τώρα, καί γι' αὐτό εἶμαι προβληματισμένη, εἶναι αὐτά τά νέα παιδιά τά ὁποῖα συναντήσαμε στη γωνία να ζητιανεύουν. Τά παρατηροῦσα· ἦταν ὠχρά καί τά χέρια... ἄχ. πῶς ἦταν τα χέρια τους! Πόσο στενοχωριέμαι! Φοβᾶμαι ὅτι παίρνουν ναρκωτικά. Καί ἐκεῖνο τό κορίτσι, τί ὡραῖαπού ἔπαιζε κιθάρα καί τραγουδοῦσε! Θά μποροῦσε καί νά ψάλλη..."»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου