ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Με διάπυρη άγάπη, Κύριε, συγκατέβης άπό τον ουρανό

- άπό την αιώνια άνωθεν ομορφιά, κατήλθες στον ζοφώδη πόνο-

 άπό τό αιώνιο Φώς, κατήλθες στο πυκνό σκοτάδι του κακού.

Έτεινες τό άγιο χέρι Σου στους ανθρώπους, πού τούς στραγγάλιζε ή αμαρτία.

Ό ουρανός κατεπλάγη, ή γη έσείσθη!

Καλώς όρισες, Χριστέ! Χαίρετε, λαοί, και άγαλλιάσθε!

Με διάπυρη άγάπη, Θεέ,

από την όποια Σύ έπλασες τον κόσμο,

έκένωσας Εαυτόν, μορφήν δούλου λαβών,

τούς δέσμιους για νά λυτρώσεις-

γιά νά άναπλάσεις τον  οικο του Θεού

πού έφθειρε ό Άδάμ-

γιά νά φωτίσεις τούς έσκοτισμένους,

νά ελευθερώσεις τούς άμαρτωλούς.

Αγάπη, Έσύ, πού φόβο δεν γνωρίζεις, πού ουδέποτε έκπίπτεις.

 Καλώς όρισες, Χριστέ! Αρχηγέ της Σωτηρίας μας!

Με διάπυρη άγάπη, Βασιλεύ του Κάλλους, άφησες την αγγελική άκτινοβολία των Χερουβίμ καί καταδύθηκες στο σπήλαιο της άνθρώπινης ζωής, φως καί ειρήνη γιά νά δώσεις στούς άπελπισμένους.

Ή γη κατεπλάγη μέ φόβο. Πώς νά χωρέσει Σέ τον Αχώρητο; Καλώς όρισες, Χριστέ! Ό κλίνας ούρανούς καί συγκαταβάς!

Σέ προσδοκούσε πολύ καιρόν ή Κεχαριτωμένη Παρθένος- ή για την ανυψώνει ως Εσένα, Κύριε, κλίμακα έπουράνιο, γέφυρα μετάγουσα, ώστε δι αύτής Σύ νά συγκαταβεϊς καί εκ του Θρόνου Σου του έπηρμένου, νά κατέλθεις από την πόλη του ουρανού, γιά νά φέρεις την Υγεία καί τον άνθρωπο νά λυτρώσεις άπ' την άμαρτία!

Παναγία Παρθένε, Χρυσούν Θυμιατήριον!

Σοί πρέπει δόξα καί αινεσις, Μητέρα Κεχαριτωμένη!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ/ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.