Γερόντισσά μου, επί τρεις ημέρες δε με άφηνε ο λογισμός να ησυχάσω. Εχθές, με το δι' ευχών έφυγα από την πόρτα του Ιερού χωρίς να δω κανέναν, μόνο και μόνο για να σε προφτάσω. Είπα στην πρεσβυτέρα ότι δε χωράει άλλη αργοπορία. Όμως στο δρόμο με κάλεσαν οι αδελφές από το μοναστήρι σου για να μου αναγγείλουν ότι δε μπορούσες να περιμένεις άλλο. Έπρεπε να αναχωρήσεις για τις ουράνιες μονές, κοντά σε Εκείνον που αγάπησες με όλη σου την καρδιά.
Τρεις μήνες μετά την αγαπημένη σου Παταπία παραπονιόσουν κι έλεγες ότι σε ξέχασε και δεν ήρθε να σε πάρει. Τώρα θα αγάλλεσθε μαζί. Δε σας έφτασαν τα 50 χρόνια αχώριστου βίου, θέλατε την αιώνια συνύπαρξη.
Σ' ευχαριστώ για όσα έδωσες στην οικογένειά μου. Σ' ευχαριστώ που γαλούχησες πνευματικά την πρεσβυτέρα μου.
Σ' ευχαριστούμε που μας δίδαξες την αγάπη, την απλότητα και τη συγχωρητικότητα.
Έχτισες από την αρχή την ιερά μονή, ζώντας αρχικά σε ερείπια, χωρίς σκεπή, χωρίς θέρμανση, χωρίς τίποτα, μόνο με Τον Θεό και τον Άγιο Δημήτριο. Είδες τόσες φορές τον Άγιο. Αγάπησες τόσο πολύ Τον Θεό και την Εκκλησία του που ο Θεός σου έδωσε το χάρισμα (παρότι έπασχες από άνοια) να θυμάσαι ότι είχε σχέση με τον Θεό. Μπορεί να μη θυμόσουν κανέναν, θυμόσουν όμως ολόκληρες προσευχές, ψαλμούς και ύμνους απ' έξω.
Σε προπέμπουμε σήμερα γλυκιά μου γερόντισσα στην αιώνια ζωή για να προσεύχεσαι πλέον ως αγία, με μεγαλύτερη παρρησία και αποτελεσματικότερα για όλους μας.
Αιωνία σου η μνήμη Αγία Γερόντισσα Ακακία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου