ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΣΕΞ-ΟΜΟΛΟΓΗΣΗ. ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ.

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

ΚΑΙ

ΣΕΞ-ΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

-Μετά από πολλών ετών προβληματισμού γράφω το παρόν ταπεινό αρθρίδιον .

Να με συγχωρέσετε για την ελευθεροστομία, μα οι ακραίες  καταστάσεις,σε σημείο που να διαλύονται ακόμη και  οικογένειες , απαιτούν  και ακραία μέτρα.-

ΑΦΑΤΗ   ΘΥΜΗΔΙΑ και γέλωτα  μας προκαλούσε σε κάθε Θ.Λειτουργία , ο μπαρμπα-Κώστας ο γαμψομύτης, που από παραφθορά της γεροντικής  του γλώσσας έσερνε πάντα στα  τροπάρια το «σ»  και έτσι σαν έψαλε με ζήλο μικρού παιδιού το κοινωνικό μετέτρεπε το «εξομολογείσθε» σε

«σ-εξομολογείσθε».

Ουδέν όμως πιο αληθινό από αυτό το φαιδρό που συμβαίνει πάλιν και πολλάκις στον τρόπο της εξομολόγησης  από επιχώριους και εξωχώριους Κληρικούς  έχοντας καταφέρει να μεταποιήσουν την εξομολόγηση σε σεξ-ομολόγηση και ερωτοδικείο.

Μάλιστα  κρύβει μέσα της τόσο μαζοχισμό η ανθρώπινη  φύση που όσο πιο αδιάκριτα αυστηρός και σκληρός είναι ένας Πνευματικός τόσο  αναλόγως υπερυψούται  ως άϋλος και αυθεντικός στις συνειδήσεις πολλών Χριστιανών.

Ακόμη γελώ για τον κυρ-Χριστόφορο ,αμετανόητο εργένη , μα αγνό ψυχή τε και σώματι άνθρωπο, που πηγαίνοντας μετά δέους να εξομολογηθεί σε μεγάλης φήμης πνευματικό, το πρώτο που τονε ρώτησε είναι το «αν έχεις κάνει ποτέ σεξ με ζώο» .Ήτοι αν έχεις συνέλθει ερωτικώς με ζωντανό οργανισμό (κτηνών ή και εντόμων ίσως.)

Ακόμη το φυσάει και δεν κρυώνει ο άνθρωπος για την προσβολή που πήρε.

Κάποιοι δε άλλοι πνευματικοί εισέρχονται αυτοκρατορικώ  τω τρόπω στις κρεβατοκάμαρες των ζευγαριών και ρωτούν λεπτομέρειες  που ούτε τρανοί καζανόβες δεν γνωρίζουν. Καταντούν σαν τους εισπράκτορες των λεωφορείων που ξέρουν απ’έξω κι’ανακατωτά όλες τις  «στάσεις» των δρομολογίων  ή όπως ο κυρ-Μήτσος που κάθε φορά ,πριν από την στάση στο περίπτερο, φώναζε μετά  στόμφου για να κάνει τον γραμματιζόμενο στις τουρίστιες « Νεξτ στέσιον Θανάσαινα!»

-Άσε τι έπαθα Πάτερ , μου είπε ένας καμένος από παρόμοια  εξομολόγηση ,μου έκαμε τέτοιες  ερωτήσεις ο Πνευματικός  που έμαθα πράγματα που δεν τα ξέρω  εξήντα χρόνια τώρα.

Όμως , «ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος» (Εβρ.ια΄-32)

Λησμονούν οι υπερασπιστές της ηθικής της σκελέας  πως το ζευγάρι μόνο του βάζει τους κανόνες και την αρμονία στην καθ’όλη ,αλλά και στην ερωτική του ζωή ,πάντα μέσα στο πνεύμα σεβασμού της υγείας και αξιοπρέπειας του άλλου και δεν επιδέχονται παρεμβάσεις  από τρίτους και πόσο μάλλον από κάποιους κληρικούς και την ανάγκη τους  για ένα «πνευματικό»  μπανιστήρι (μπάνιο+ίζω) ή από την ζηλοφθονία τους μπροστά στην ευτυχία των άλλων κατά την σοφή Γαλλική παροιμία «μακριά το π…ι σου  από τα μάτια αυτων που δεν π….ε»

Ίσως για αυτούς τους κάποιους μετανοημένους Ιερομονάχους θα ίσχυε και πάλι το γνωστό :  «το χάσαμε το κορμί πατριώτη»Τώρα όμως είναι πιά αργά και δεν τους  φταίνε οι κακόμοιροι  οι έγγαμοι  για να τους βαρυφορτώνουν με αβάσταχτες προσταγές.

Άλλοι δε, αδιάκριτοι  υπέρμαχοι της πολυτεκνίας θέτουν ζυγόν βαρύ στον τράχηλο των πνευματικών τους τέκνων βάζοντάς τους στο δίλλημα : «ή πολυτεκνία ή κάμε το μόριό σου κόμπο.»

Μεσόκοπης   Μητέρας   της απηγορεύθη από τον Πνευματικό της  Πατέρα να ξανακοινωνήσει διότι σταμάτησε μόνο στα 5 παιδιά, ενώ εκείνος είχε κάμει μόνο δύο και συνέχιζε οσιοτάτως και απροσκόπτως να λειτουργεί.

«Δεσμεύουσι γὰρ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά.»(Ματθ.κγ΄-4)

Σε αυτές τις περιπτώσεις  κρίνω πως είναι πολύ πιο διακριτικό και  αποδοτικό να πάρεις  ένα ζευγάρι με το καλό και με αγάπη κα συμβουλεύοντάς το πειστικά  να κάμουν  ένα παιδάκι ακόμη,για να έχουν λίγη χαρά ακόμη στα γερατειά τους, πάντα με βάση των αποθεμάτων υπομονής που έχουνε, και όχι να καταργούν την θεόθεν όμορφη πανήγυρη της ιερής ερωτικής  ζωής του ζευγαριού που ευλογήθηκε μέσα στο μυστήριο του Γάμου.

Νιόπαντρο  ζευγάρι  έλαβε κόκκινη κάρτα από Εξομολόγο να μην κοινωνήσουν επί ένα χρόνο μετά τον Γάμο τους επειδή ,πριν τον Γάμο, είχαν σαρκικές σχέσεις.

Και δεν αναφερόμαστε  βέβαια σε πολλούς φιλότιμους Χριστιανούς που κάνανε δεκαετίες ολόκληρες να εξομολογηθούν λόγω του αδιάκριτου τρόπου  των σχολικών εξομολογήσεων ή μάλλον των σεξομολογήσεων στα  εύθραστα εφηβικά τους χρόνια.

Όπως  έλεγε ο αγιασμένος Παπανίκος από το  Ναύπλιο ή Παπαβούτας (επειδή βουτούσε  ολόκληρα τα παιδιά στην κολυμβήθρα,ή επειδή του άρεσε να βουτάει στην σαλάτα) ότι :

 «Η κρεβατοκάμαρα του κάθε ζευγαριού είναι σαν την Αγία Τράπεζα, δεν κάνει να την ακουμπάει κανείς, ούτε καν εμείς οι Ιερείς.»

H όπως, πολύ λυρικά ,βάζει η Εκκλησία ακόμη και  αυτούς τους ίδιους τους Αρχαγγέλους να στρώνουν  την ερωτική νυφική  παστάδα του ζευγαριού:

«Ὅτε παρεγένετο Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, τότε Μιχαὴλ τὰ νυμφικὰ ηὐτρέπιζεν,  ὁ δὲ Γαβριὴλ ταῖς συζυγίαις στέφανα ἔπλεκεν…»

(Ἐκ τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Γάμου παλαιοτέρου Εὐχολογίου, Κώδικας 958 τοῦ Σινᾶ, ι´ αἰ.)

Και θα συνηγορήσω λέγοντας πως η Ερωτική ζωή ενός ζευγαριού είναι η «Θεία Λειτουργία» του Γάμου τους,τότε που  δύο κατ’εικόνα Θεού  υπάρξεις γίνονται  ένα .

 Σε εποχές που τα ζευγάρια πλέον αποστασοποιούνται μεταξύ τους από τον  σύγχρονο τρόπο ζωής ,σε σημείο που να βλέπεις ακόμη και κοσμικούς ανθρώπους να κάμουνε χρόνια  ολόκληρα να αγγίξουν τον άνθρωπό τους και να απολαύσουν το θείο δώρο του έρωτα που τους χάρισε ο Θεός μέσα στον Γάμο, χρέος έχουμε να φέρνουμε τα  ζευγάρια πιο κοντά και όχι να τα χωρίζουμε με διάφορες «πνευματικές»  δικαιολογίες.

«και ους ο Θεός συνεύζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω»

Και μηδέν εν αυτοίς χωρείτω.

Ήτοι, μέσα στους δύο τρίτος  δεν χωρεί.

π.Διονύσιος Ταμπάκης