Πρωθιερέας
Αρτσίλ Μιντιασβίλι:
Μια
μέρα, πολύ νωρίς το πρωί, στον Ιερό Ναό των Πρωτοκορυφαίων αποστόλων Πέτρου και
Παύλου της Τιφλίδας, στον οποίον λειτουργούσα, μπήκε ο γέροντας Γαβριήλ,
συνοδεία μερικών ενοριτών. Εκείνη την ώρα εξομολογούσα. «Πάτερ Αρτσίλ, θα
υποδεχθείς τους καλεσμένους μας;», απευθύνθηκε σ’ εμένα με γλυκιά φωνή ο
γέροντας. «Ο κάθε προσκεκλημένος είναι δώρο σταλμένο από τον Θεό», του απάντησα
και κάλεσα τον γενικό αρχιερατικό προϊστάμενο να στρώσουμε το τραπέζι. Όταν όλα
ήταν έτοιμα, καθίσαμε να φάμε.
Ο
γέροντας Γαβριήλ φαινόταν να έχει πιει αρκετά, σε σημείο να μπερδεύει τα λόγια
του. Κάποια στιγμή απευθύνθηκε σε μια γυναίκα με ακατάλληλη και άσεμνη
φρασεολογία. Τα λόγια αυτά ενόχλησαν τόσο πολύ το αφτί μου, που σηκώθηκα και
του είπα με θυμό: «Πάτερ Γαβριήλ,
αυτό που κάνετε ξεπερνά τη σαλότητα και αγγίζει την αθυροστομία…» «Ναι, ναι,
πάτερ Αρτσίλ, συγχώρησέ με», απάντησε ο γέροντας, ενώ συνέχισε να εξυβρίζει τη
γυναίκα.
Έμεινα
με την απορία, για την αλλόκοτη συμπεριφορά του γέροντα. Πέρασε καιρός από τότε
κι έμαθα ότι η γυναίκα εκείνη, την οποία έβρισε ο γέροντας, εισέβαλε ολόγυμνη
στο κελλί ενός καλόγηρου, με πρόθεση να τον αποπλανήσει. Τότε κατάλαβα για ποιο
λόγο ειπώθηκαν αυτά τα πράγματα από τον γέροντα. Αυτός, ως διά Χριστόν σαλός,
φανέρωσε τη βδελυρή πρόθεση και τον ακάθαρτο λογισμό της γυναίκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου