Είπε Γέρων: Δεν ανοίγει ο Παράδεισος χωρίς ίδρωτα.

 

 

Είπε Γέρων: Δεν ανοίγει ο Παράδεισος χωρίς ίδρωτα. Το να πάω εγώ πρώτος, δεν είναι δικό μου κατόρθωμα αυτό. Είναι κάποιου Άλλου, Εκείνου που κανονίζει τα πράγματα και μπορεί να βάλει όλους μέσα στον Παράδεισο και μένα να με αφήσει απ' 'εξω. Εκείνος κανονίζει τα πράγματα, εμείς δεν κάνομε τίποτα. Μόνο θα λέμε: «Κύριε, συγχώρεσέ με, γιατί είμαι αμαρτωλός». Αυτή την ευχή θα λέμε μετά το Απόδειπνο: «Συγχώρεσέ με, Κύριε, γιατί είμαι ταλαίπωρος, αμαρτωλός». Καταλάβατε;  Κι έτσι, θ' ανοίξει ο Παράδεισος και θα μπούμε μέσα. Αλλιώς δεν μπαίνεις, με τις αμαρτίες που κουβαλάμε κάθε μέρα κοντά μας. Κάθε μέρα 50 αμαρτίες λίγες είναι.  «Συ, Κύριε, συγχώρεσε τις αμαρτίες μας, για να μπούμε μέσα». Και συγχωράει ο Κύριος. Άμα δεν συγχωρούσε... Αυτή είναι η κατάσταση, έτσι πρέπει να πιστεύουμε στον Κύριο, ότι παρακαλώντας Τον ανοίγει η πόρτα.

 

- Δεν είναι πολύ δύσκολο να κερδίσουμε τον Παράδεισο;

- Κοιτάξτε εδώ, τον Παράδεισο δεν τον κερδίζεις εσύ. Ο Παράδεισος δίνεται δωρεάν. Αλλά χρειάζεται κι από εμάς λίγο φιλότιμο αγώνα. Είναι δύσκολο να μπεις, γιατί πρέπει να προσέχεις απ' την κακία, την πονηρία, το ψέμα, την αδικία και το μίσος. Μη μισήσεις άνθρωπο, γιατί δεν μπαίνεις, τέρμα η υπόθεση. Καλύτερα να σε μισούν και να σε αδικούν, παρά να μισείς εσύ. Εσύ θα μπεις, άμα σε μισούν οι άλλοι και δεν αδικήσεις άνθρωπο και δεν πεις και ψέμα είσαι μέσα στον Παράδεισο! Οι άλλοι, άμα σε κατηγορούνε και δεν διορθώνονται, αυτοί θα πάνε ανάλογα. Καταλάβατε πως έχουν τα πράγματα; Δεν έχει εκεί αυτά που γίνονται εδώ, τα παζάρια, να κρατώ κανένα εκατομμύριο στην τσέπη,

Να, Κύριε, πάρε ένα εκατομμύριο και βάλε με στον Παράδεισο...

 

 

...