«Η Υπεραγία Θεοτόκος ήταν για αυτήν απλώς μάνα»
Η μεγαλόσχημη μοναχή Σεπφώρα (Σνιάκινα)
Ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής «Αχειροποιήτου Μανδηλίου», στο χωριό Κλίκοβο, Μιχαήλ (Σεμιόνοβ), μιλάει για την μεγαλόσχημη μοναχή Σεπφώρα (Σνιάκινα):
– Η μοναχή Σεπφώρα είχε πολύ θερμή προσευχή στην Υπεραγία Θεοτόκο. Δύσκολο να φτάσουμε εκεί με τη λογική. Αυτή την εμπειρία της καρδιακής αγνότητας την διατηρούσε από την παιδική της ηλικία. Απευθυνόταν στον Κύριο και στην Παναγία, απλά και ανεπιτήδευτα, όπως το παιδί.
Όσο παρατηρούσα την προσευχή της, πάντα εκπλησσόμουν: ο άνθρωπος είναι σχεδόν 100 χρονών, και ελπίζει σαν παιδάκι, που δεν έχει πουθενά να στηριχθεί ούτε έχει από κάπου να περιμένει βοήθεια: «Μητέρα του Θεού, βοήθησε!» Μόνο τα μικρά παιδιά τραβολογούν τις μητέρες τους με τόση αμεσότητα και χωρίς ίχνος αμφιβολίας.
Οπότε, η Μητέρα του Θεού ήταν μάνα για αυτήν. Δεν την εγκατέλειπε για την τόσο ειλικρινή της πίστη.
Είναι γνωστό ότι η μητερούλα, από τα νεανικά της χρόνια, ονειρευόταν το μοναστήρι, αλλά αυτό κάπως δεν προχωρούσε: γάμος, παιδιά, ύστερα ήρθαν και τα εγγόνια. Ακόμα και όταν είχε ήδη καρεί μοναχή, και πέρα από αυτό, και μεγαλόσχημη κιόλας, δεν ήθελε να είναι μοναχή μέσα στον κόσμο για να αναπαυτεί μετά κάπου σε νεκροταφείο πόλης ή χωριού. Προσευχόταν στην Προστάτιδα των μοναζόντων.
Τότε, το 1993, η Υπεραγία Θεοτόκος εμφανίστηκε σε αυτήν και της είπε: «Μην ανησυχείς, δε θα πεθάνεις μέσα στον κόσμο. Θα έρθουν να σε πάρουν ιερείς από το χωριό Κλίκοβο».
Τη μοναχή Σεπφώρα την καλούσαν πολλοί. Ακόμα και ο Αρχιμανδρίτης Βενέδικτος (Πενκόβ), ο καθηγούμενος της Μονής Όπτινα, είχε προτείνει να της φτιάξει σπιτάκι, της υποσχέθηκε βοηθούς. Και άλλοι πολλοί έρχονταν με προτάσεις. Η γερόντισσα, όμως, όντας σχεδόν τυφλή από φυσικά μάτια, τους ρωτούσε όλους: «Μήπως είστε από το χωριό Κλίκοβο;»
Θυμάμαι, μόλις που είχαμε γνωριστεί με τη μοναχή Σεπφώρα, αν και δεν είχα πάει ακόμα στο Κλίκοβο, μου είχε πει: «Εμείς θα μένουμε μαζί». Τότε δεν το είχα καταλάβει. Αυτή με χτύπησε φιλικά στον ώμο, λέγοντάς μου: «Εντάξει, τρέχε, τρέχε μέχρι τότε!»
Πολύ αργότερα, όταν μετά από κάμποσα χρόνια, από το Κλίκοβο πήγα να την επισκεφτώ, η ίδια ήδη είχε πάρει την ευλογία-προφητεία από την Θεοτόκο, μου ζήτησε να επισπεύσω: «Να τελειώνετε με το σπιτάκι πιο γρήγορα, θα ζω στο μοναστήρι σας! Θα εκτελέσω την ευλογία της Μητέρας του Θεού».
Ήταν πολύ σημαντικό για τη μοναχή Σεπφώρα να ζει εν υπακοή στην Παναγία
Ήταν πολύ σημαντικό για τη μοναχή Σεπφώρα να ζει πάντοτε εν υπακοή στην Παναγία, και δεν ακολουθούσε ποτέ το δικό της θέλημα.
Εσείς ρωτάτε για «τιμές», αλλά για εκείνη δεν υπήρχε καν τέτοια λέξη! Η Μητέρα του Θεού, ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, οι Άγιοι είναι οικεία πρόσωπα για εκείνη. Οι τιμές υπονοούν κάποια απόσταση, αλλά η γερόντισσα ζούσε ανάμεσά Τούς!
Θυμάμαι, για μένα, στα 22 μου, μετά από την καθημερινότητα της κομμουνιστικής νεολαίας, αυτή η εμπειρία ήταν απλώς «έκρηξη» εγκεφάλου! Δεν ήξερα καν ότι είναι δυνατόν. Η Μητέρα του Θεού την επισκέπτονταν πολλές φορές. Την παρηγορούσε, όταν την είχαν διώξει από το σπίτι, την νουθετούσε, την δίδασκε.
Η μητερούλα Σεπφώρα είναι εξαιρετικά υπάκουο παιδί της Παναγίας. Όπως πρέπει να είμαστε όλοι εμείς οι χριστιανοί.
Τη δημοσίευση ετοίμασε η Όλγα Ορλόβα
Μετάφραση για την πύλη gr.pravoslavie.ru: Αναστασία Νταβίντοβα
Pravoslavie.ru
11/10/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου