ΕΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΕΡΕΑΣ μεσήλικας ἔγγαμος, τὸν ὁποῖο γνώρισα τὴ δεκαετία τοῦ 90, κάπου στὰ ὀρεινὰ τοῦ νομοῦ Ἀχαϊας, λειτουργοῦσε κάθε μέρα! Ἀκολουθίες μοναστηριακές, μόνος του μὲ ἕνα ψαλτάκι βοηθό. Ἡ χαρά του δὲ ἦταν τόσο μεγάλη ποὺ ἀξιωνόταν αὐτῆς τῆς εὐλογίας, ὥστε μόλις τελείωνε τὴν κατάλυση, ἔψελνε τὴν ἑνάτη ὠδὴ τῆς Ὑπαπαντῆς "ἀγκαλίζεται χερσίν..." ὁλόκληρη. Κάθε θεία λειτουργία τὸν μεταμόρφωνε σὲ θεοδόχο Συμεών, μὲ τὸν Ἰησοῦ βρέφος στὴν ἀγκαλιά του... Ἀπεβίωσε πρὸ ὀλίγων ἐτῶν. Νὰ ἔχουμε τὴν εὐχή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου