Γιατί στρεφόμαστε στην ανατολή;
"Επειδή ο Θεός είναι Νοητό Φως (Ησ.65, 2) και Ήλιος Δικαιοσύνης (Μαλ. 4,2)και μέσα στη Γραφή έχει ονομαστεί ο Χριστός Ανατολή (Ζαχ. 6,12), πρέπει να αφιερώνουμε σ’ Αυτόν την ανατολή για την προσκύνηση. Διότι κάθε ωραίο πρέπει να το αποδίδουμε στον Θεό, απ’ τον οποίο προέρχεται κάθε αγαθό.
Λέγει η Γραφή: «Εφύτευσε ο Θεός Παραδεισο στην Εδέμ προς την ανατολή, όπου έβαλε τον άνθρωπο που έπλασε» (Γεν. 2,8).Αυτόν όταν παρέβηκε την εντολή τον έδιωξε και τον έφερε να κατοικήσει «απέναντι του Παραδείσου της τρυφής» (Γεν. 3,24), δηλαδή στα δυτικά.
Προσκυνούμε, λοιπόν, τον Θεό αναζητώντας την αρχαία μας πατρίδα και ατενίζοντας προς αυτήν.
Αλλά και η σκηνή του Μωυσή είχε στραμμένη το καταπέτασμα (Εξ. 37,5) και το ιλαστήριο (Λευϊτ.16,14) προς την ανατολή. Και η φυλή του Ιούδα, επειδή ήταν περισσότερο αξιοτίμητη, την παρέταξαν ανατολικά. (Αρ.2,3) Και στον περίφημο ναό του Σολομώντα η πύλη του Κυρίου βρισκόταν στα ανατολικά (Ιεζ.8,16)
Και κατά την ανάληψη Του ο Κύριος φερόταν επάνω προς την ανατολή, κι έτσι Τον προσκύνησαν οι Απόστολοι, κι έτσι θα έλθει, με όποιο τρόπο Τον είδαν να ανεβαίνει στον ουρανό, όπως είπε ο ίδιος ο Κύριος: «Όπως η αστραπή βγαίνει απ’ την ανατολή και φαίνεται ως τη δύση, έτσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ.24,27)
Προσμένοντας, λοιπόν, Αυτόν, προσκυνούμε προς τα ανατολικά.
Είναι δε άγραφη αυτή η παράδοση των Αποστόλων, γιατί πολλά μας παρέδωσαν χωρίς να τα γράψουν"
(Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου