Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022

Ο άγγελος και ο ζηλιάρης.


"Αν ζηλέψουμε, αν κρίνουμε τους γείτονές μας, η πύλη της χαράς θα κλείσει για πάντα. Και είναι τόσο θλιβερή ιστορία, συγχωρέστε με που σας λέω! Σε ένα χωριό ήταν ένας πολύ πιστός άνθρωπος. Πήγε στην εκκλησία και όχι μόνο πήγαινε στην εκκλησία έψελνε στον Θεό και προσευχόταν, αλλά έκανε και καλές πράξεις: στόλισε την εκκλησία - και ξέρεις ότι είναι καλή πράξη. Έφτιαξε άμφια για τους παπάδες, και ξέρεις ότι είναι καλή πράξη !Τα ιερατικά άμφια πρέπει να τα φτιάχνεις εσύ, όχι οι παπάδες -γιατί δεν έχουν λεφτά!Μην τους κάνεις όμως κουστούμια για να πηγαίνουν στη χοροεσπερίδα,αλλά από αυτούς που υπηρετούν στην εκκλησία!Έτσι, ο άνθρωπός μας έκανε πολλές καλές πράξεις , αλλά είχε μια αμαρτία, ένα πάθος: ζήλευε. Ήθελε να είναι ο πρώτος και δεν άντεχε να έχει κανείς περισσότερα από αυτόν. Και προσευχόταν πολύ: να έχει, να έχει! Και, κάποια στιγμή, ο άγγελος έρχεται σε αυτόν και του λέει: «Κοίτα, ο Θεός με έστειλε σε σένα, και λόγω του ζήλου σου και για όλα τα καλά, θέλει να σε απαλλάξει από αυτό το πάθος το νά έχεις περισσότερα από τούς υπόλοιπους.  Και ο Θεός είπε το εξής: Σου δίνει ό,τι θέλεις και ό,τι ποσότητα θέλεις, με έναν όρο: ο Ίων, ο γείτονάς σου, να έχει διπλάσια.  "Χα;!  Λέει: όλα, όλα, όλα;!» «Όλα, όλα, όλα!», λέει ο άγγελος».  «Μα αν ζητήσω δέκα σπίτια;!» «Σου δίνει δέκα σπίτια!» «Δέκα σπίτια;» «Δέκα σπίτια!» «Και ο Ίων θα έχει είκοσι;» «Ναι, είκοσι!» «Μα αν εγώ ζητήσω  εκατό βόδια, θα μου δώσει;» «Ναι, θα σου δώσει.» «Και ο Ίων να έχει διακόσια;» «Ναι, διακόσια!» «Όχι, όχι, όχι!  Δεν μπορώ να το δεχτώ!» Και, ό,τι κι αν ζήτησε, κι όσο κι αν νόμιζε ότι ο Ίων θα είχε διπλάσια, δεν μπορούσε!  «Άφησε με τρεις μέρες να σκεφτώ, να προσευχηθώ» Και προσευχήθηκε, νήστεψε, υπέφερε έτσι και ήρθε ο άγγελος μετά από τρεις μέρες και είπε: «Ε, Βασίλη, σκέφτηκες;».  «Ναι, λέει ο Βασίλης!» «Και τι θέλεις να σου δώσει ο Κύριος, ρωτάει ο άγγελος;» «Να μου πάρεις ένα μάτι!»
 Γελάστε, αλλά πρέπει να κλάψουμε, σωστά;  Πρέπει να κλάψουμε, ναι!  Τότε, βλέπεις... πώς να υπάρχει χαρά;!  Αν το μάτι μου είναι στραμμένο στον διπλανό μου: τι έχει, πόσα έχει, τι κάνει, τι λέει, δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένος.  Μπορώ να έχω την πιο υπέροχη πολιτεία στον κόσμο.  Αν δεν το αγγίξω, αν δεν το αντιληφθώ, αν δεν δώσω δόξα στον Θεό, αν δεν μπω στη χαρά του Κυρίου μου με αυτόν τον τρόπο εκπλήρωσης των εντολών, δεν έχω τρόπο.  Και σκεφτείτε ότι μπορούμε να μετανοήσουμε για όλες τις αμαρτίες, μπορούμε να αρνηθούμε τον εαυτό μας, μπορούμε να απομακρυνθούμε από όλες!  Η  αμαρτία που μας διώχνει μακριά από τη χαρά, γιατί δεν υπάρχει αμαρτία που ο Θεός δεν μπορεί να συγχωρήσει, γιατί είναι αληθινά Θεός!»   Maica  Siluana  Vlad

Δεν υπάρχουν σχόλια: