Σε μια γωνία ενός στενού δρόμου
Ανάμεσα σε τόσους περαστικούς,
Μια μεγαλύτερη γυναίκα
Πουλούσε μπουκέτα λουλούδια.
Τα μάτια της βούρκωσαν
Τα άσπρα μαλλιά, το απαλό βλέμμα,
Αποχρωματισμένα παπούτσια
Και ένα παλιό, σκισμένο φόρεμα.
Η γριά ήταν στα γόνατα
Ήταν σαν να προσευχόταν στους αγίους,
Τεντώνοντας το χέρι της λυπημένα
Στους βιαστικούς περαστικούς.
Πολλοί περνούσαν απρόσεκτα
Κανείς δεν παίρνει ένα λουλούδι,
Ταξιδεύουν σύννεφα στον ουρανό
Ήταν μαζεμένοι μαζί ανακοινώνοντας τη βροχή.
Ήταν αρχές φθινοπώρου
Και ο κόσμος φαινόταν βιαστικός,
Αργότερα μια κυρία σταμάτησε
Στην πικραμένη γυναίκα.
Μητέρα, πάρε δέκα Euro
Δεν θα σου δώσω περισσότερα
Έχω τούς μεγαλύτερους μου
Τούς γονείς που με μεγάλωσαν.
Και δεν θα ήθελα να τους δω εδώ
Σε έναν παράδρομο,
Σε παρακαλώ γιαγιά μην κλαις
Σου δίνω τα χρήματα ως ελεημοσύνη.
Και μετά φιλώντας το χέρι της
Ακουμπώντας σε ένα δέντρο,
Η γριά πετάει κάτω
Ψιθυρίζοντας λυπημένα...Ο Θεός μου έστειλε ΑΝΘΡΩΠΟ!
Σε μια γωνία ενός στενού δρόμου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου