Ο Μοναχός που μύριζε την αμαρτία των προσκυνητών, και την ευωδιά όσων έφευγαν.
Ηταν χειμώνας του 2001 όταν μπήκα στο Αγιον ορός και στην μονή του Αγιου Παύλου οπού στο μοναστήρι αυτό είχα ένα μονάχο γνωστό που στην κοσμική του ζωή ήτανε γιατρός. μετά από την θεία λειτουργία με ρώτησε αν Θέλω να πάμε σε ένα γεροντάκι στην νέα σκήτη.
Μετά από λίγο και αφού είχαμε πάρει την ευλογία του ηγουμένου της μονής ξεκινήσαμε και μετά από ένα σαρανταπενταλεπτο φτάσαμε στην νέα σκήτη και στο φρέαρ του Ιακώβ οπού ακριβώς δίπλα ζούσε αυτό το γεροντάκι με τον υποτακτικό του π. Λάζαρο.
ο παππούλης αν και δεν έκανε μπάνιο ποτέ μύριζε λιβάνι και πολύ καλύτερα από έμενα που έκανα την προηγουμένη το βράδυ. κάποια στιγμή παρακάλεσε τον γιατρό ( πάτερ Λούκα ) να του ψάλει το Χριστός Ανέστη στα συριακά από κει ήταν ο πάτερ Λουκάς, και όταν τέλειωσε τον παρακάλεσε και ο ίδιος να μας ψάλει κάτι ο ίδιος.
Τότε άρχισε να μας λέει κάτι, νομίζω από την κοίμηση της πανάγιας που άρχιζε " απόστολοι εκ περάτων ......" και τότε άρχισε ο παππούλης να κλαίει ακατάπαυστα προς μεγάλη μου έκπληξη ειδικά όταν έλεγε "και εσύ υιε και Θεέ μου παράλαβε μου το πνεύμα" καθώς και σε ένα άλλο σημείο που λέει "ακατανόητο θαύμα πως γαλουχείς τον δεσπότη" δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πράγμα είχα ακούσει και διάβαση για το χάρισμα αυτό άλλα ποτέ δεν το είχα δει ζωντανά να συμβαίνει όταν τέλειωσε ο παππούλης μου λέει " τις εικόνες παιδί μου να τις έχεις πάνω από το Ύψος της μέσης για λογούς ευσέβειας" ( εγώ στο σπίτι είχα έναν τοίχο από πάνω μέχρι κάτω με εικόνες).
Οταν το είπα στον πάτερ Λάζαρο μου λέει ο παππούλης βλέπει και αισθάνεται πράγματα που άμα σου πω δεν θα με πιστεύεις, και όταν μετά από πολύ παρακαλητο μου είπε ότι όταν έρχονται τα καραβάκια στην δάφνη αισθάνεται και μπορεί να μυρίσει την δυσοσμία που βγαίνει από αυτά από τις αμαρτίες μας και όταν φεύγουν δεν μυρίζουν σχεδόν καθόλου, μου είπε ότι ήταν 102 ετών και ότι έβλεπε και άκουγε καλύτερα από αυτόν και άλλα πολλά.
Οταν μετά από έναν χρόνο ξαναπήγα στο κελί ο παππούλης είχε κοιμηθεί.
την ευλογία του να έχουμε όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου