22 Ιουλίου - Πριν από 160 χρόνια, ο ηγούμενος Ηλίας / 1796 - 22/07/1863 / αναχώρησε στον Κύριο.
Ενώ ήταν ασκητής στο Ησυχαστήριο της Όπτινα, ήταν μαθητής του περίφημου γέροντα, του μοναχού Λέοντα της Όπτινας /†24.10.1841/.
Το 1834 διορίστηκε στη θέση του πρύτανη της Μονής Nikolo-Ugreshsky, την οποία κυβέρνησε για 18 χρόνια, τον έφερε σε μια ακμάζουσα κατάσταση τόσο πνευματικά όσο και υλικά.
Πέρασε τον τελευταίο καιρό της ζωής του στη Γεθσημανή σκήτη της Αγίας Τριάδας-Σεργίου Λαύρας.
Η ζωή του κυλούσε με αυστηρά μοναστική τάξη. Οι πόρτες του κελιού του ήταν πάντα κλειστές. Περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του από την προσευχή διαβάζοντας πατερικά βιβλία και πάντα προσπαθούσε να διαβάζει στα σλαβονικά.
Ποτέ δεν έχανε λειτουργία στην εκκλησία, αλλά δεν πήγαινε σε αδελφικό γεύμα τις καθημερινές, αλλά μαγείρευε νηστίσιμα στο χώρο του, άλλοτε μόνος του, και άλλοτε επέτρεπε στον υπάλληλο του κελιού να το κάνει, αλλά δεν είχε μια ιδιαίτερη κουζίνα.
Η σόμπα στο κελί του σχεδόν πάντα τροφοδοτούσε τον εαυτό του. ο φύλακας έφερε καυσόξυλα και ο ίδιος ο π. Ηλίας τα έβαλε στο φούρνο και όλα αυτά τα έκανε με προσευχή. Αν εκείνη την ώρα βρισκόταν κάποιος από τους μοναχούς στο κελί του, έλεγε: «Ευλόγησε, πάτερ!», και αν κάποιος από τους αρχάριους, τότε: «Ευλόγησε, αδελφέ!».
Τίποτα δεν γινόταν χωρίς προσευχή. Δεν αμέλησε καμία δουλειά. Τα χαλασμένα σεντόνια και φόρεμα επισκευαζόταν πάντα μόνος του. Έτυχε να αναστατωθεί η δουλειά του ψησίματος προσφορών στο μοναστήρι, τότε ο πατέρας Ηλίας, που ήταν κάποτε προσφοροποιός στο μοναστήρι, έψηνε ο ίδιος προσφορά και δίδασκε άλλους.
Έτσι στους αυστηρά μοναστηριακούς του κανόνες και την ταπείνωση κυλούσε η ζωή. Πέθανε στις 22 Ιουλίου 1863.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου