23 Ιανουαρίου.
«Εσύ, Κύριε, μην απομακρύνεσαι από μένα, Δύναμη μου! σπεύσε να με βοηθήσεις!» ( Ψαλμ. 21:20 )
Σωτήρας! Έρχομαι σε Σένα όχι επειδή μπορώ να σου φέρω σταθερή, ακλόνητη πίστη, μια καρδιά γεμάτη ελπίδα και υποταγή. Όχι! Έρχομαι γιατί δεν έχω τίποτα, γιατί έχω γίνει φτωχός. Υποφέρω από πείνα και δίψα, και μόνο εσύ μπορείς να με χορτάσεις με το ψωμί της ζωής και να μου δώσεις να πιω από την πηγή του ζωντανού νερού.
Θεός! Δεν μπορώ να Σου φέρω τίποτε άλλο παρά μια ταπεινωμένη καρδιά, την οποία έβαλα στα πόδια Σου. Σε οδυνηρές ώρες μοναξιάς, από τα βάθη της θλίψης μου, Σου φωνάζω, γνωρίζοντας ότι θέλεις να με βγάλεις από την άβυσσο της αμφιβολίας και της αμαρτίας στην οποία βυθίζομαι και ο ίδιος με καλείς στο γαμήλιο γλέντι Σου. Ναι, αν και είμαι φτωχός και άθλιος, ξέρω ότι ο Κύριος θέλει να με ντύσει με φωτεινά ρούχα, να μετατρέψει τη φτώχειά μου σε άφθαρτο πλούτο και να στεφανώσει τη φτώχεια μου με αιώνια δόξα. Αυτός μόνο είναι δυνατός να καταστρέψει όλο το κακό στην ψυχή μου, να φωτίσει το σκοτάδι με το φως Του, να γεμίσει όλο το κενό μου με την πληρότητα της χάρης Του.
Αυτό που πραγματικά είμαστε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου