Μην είσαι περήφανος αν σταθείς, αλλά ταπεινώσου και έχεις φόβο.
1. Ας υποθέσουμε ότι η ζωή σας πηγαίνει λίγο πολύ ομαλά, δεν έχετε μεγάλες αμαρτίες και μετανοείτε για μικρές. Μην σκεφτείτε καν να αποδώσετε τη λειτουργικότητά σας στον εαυτό σας, στην επιμέλεια, την προσοχή, τη ζήλια σας - θα κάνετε βαθιά λάθος: μπροστά από όλα τα πάθη μας έρχεται η χάρη, και χωρίς αυτήν είμαστε απλώς αδυναμία, απλώς ένα πυώδες απόστημα. Μην είστε περήφανοι για το δώρο κάποιου άλλου, δηλ. υπηρεσία από τον Θεό, αλλά φοβάστε να προσβάλετε τον Θεό με αυτοεκτίμηση, υπερηφάνεια και να λάβετε καταδίκη, όπως ο Φαρισαίος.
2. Εσύ, καλός άνθρωπος, μερικές φορές εξοργίζεσαι με τα λάθη των γύρω σου, την ανειλικρίνεια, τον εγωισμό, την απροσεξία τους απέναντί σου, ειδικά αν είναι συγγενείς μαζί σου και στενοχωριέσαι μαζί τους, καταδίκασέ τα στην ψυχή σου, και ίσως στην πραγματικότητα πετάς βέλη, μομφές και εκνευρισμούς. Σταμάτα όμως, γνώρισε τον εαυτό σου.
Γιατί κρίνεις τον διπλανό σου για τα λάθη του; Ίσως δεν του δόθηκε το κατάλληλο ταλέντο, άρα αμαρτάνει, αλλά σας δόθηκε, και δεν είστε εσείς, αλλά η χάρη του Θεού που σας κρατά. Και για τι; Είναι έτσι ώστε να ασχολείσαι με την απαγορευμένη καταδίκη του πλησίον σου και να υψώσεις τον εαυτό σου πάνω από αυτόν; Κάνετε λάθος - κάθε δώρο δίνεται προς όφελος και την υπηρεσία των γειτόνων μας, και με την επίπληξη καταστρέφουμε τον πλησίον μας, αυξάνοντας τις πληγές και τις πνευματικές του αδυναμίες.
Και σε αυτή την κατάσταση, η λειτουργικότητά σας εμπλέκεται στην καταστροφή του γείτονά σας.
Να φρικάρεις με τον εαυτό σου και να θυμάσαι τα λόγια του αποστόλου: εμείς, οι δυνατοί, πρέπει να υποφέρουμε τις αδυναμίες των αδύναμων και όχι να ευχαριστούμε τον εαυτό μας, αλλά τον πλησίον μας για τη σωτηρία.
Στην αιτιολόγησή σου, μπορείς να πεις: Δεν καταδικάζω τον πλησίον μου, αλλά αφού βλέπω ότι οι άνθρωποι, έστω και στενοί, μου φέρονται άδικα, θα τους αφήσω ήσυχους και, αν είναι δυνατόν, θα προσπαθήσω να τους αποφύγω. Πες μου όμως, γιατί σου δόθηκε το δώρο της εξυπηρετικότητας; Μήπως τον θαυμάζεις αυτάρεσκα και γίνεσαι ματαιόδοξος και περιφρονείς τον πλησίον σου; Τότε δεν έχεις ούτε αγάπη για τον πλησίον σου ούτε ενδιαφέρον για τη σωτηρία του. Είστε απασχολημένοι με τον ναρκισσισμό, είστε το είδωλό σας, απαιτώντας λατρεία και σεβασμό από τους άλλους. Δεν είναι άδικο που λέγεται: όποιος δεν αγαπά τον πλησίον του δεν αγαπά τον Θεό, αγαπά μόνο τον εαυτό του και είναι αυτοεικόνα, παραμένει στην απάτη, στην ουσία μένοντας μακριά από τον Θεό και την αγάπη προς Αυτόν.
3. Αν είσαι πατέρας ή μητέρα, ίσως θα πεις, για να δικαιολογήσεις την αυστηρότητα και την αυστηρότητά σου προς τα παιδιά σου - λέγεται: «Τίμα τον πατέρα σου... και τη μητέρα... για να σου έρθει το καλό» ( Παρ. 20:12 ). Ναι, αλλά αυτό λέγεται στα παιδιά, και κάτι άλλο λέγεται σε εσάς, δηλαδή: «Πατέρες, μην εξοργίζετε τα παιδιά σας σε θυμό» ( Εφεσ. 6:4 ). Οι περήφανες μομφές σας και η καταδίκη των λαθών τους θα διεγείρουν πραγματικά αγάπη για εσάς; Αποκλείεται. Η αγάπη γεννιέται μόνο μέσω της αγάπης, της συγκατάβασης, της λήθης του εαυτού του, της σταύρωσης της υπερηφάνειας προς όφελος της αγάπης για τους πλησίον και της φροντίδας για αυτούς.
4. Ελέγξτε λοιπόν τον εαυτό σας αν υπηρετείτε τον Θεό με το ταλέντο σας ή αν το έχετε θάψει στο έδαφος του εγωισμού και της παραμέλησης των γειτόνων σας. Τότε φοβάστε τη μοίρα του τεμπέλης σκλάβου.
5. Ρωτάς: πώς μπορώ να υπηρετήσω; Πρέπει όντως να απολαύσω έναν αμαρτωλό και να υπομείνω τον πόνο; Ναι, κάντε ειρήνη! Δεν είσαι ανώτερος από τον Θεό, αλλά Αυτός ανέχεται και κάνει καλό στο κακό, περιμένοντας έτσι να τους καλέσει σε μετάνοια. Ποιος είσαι, περήφανος και εγωιστής; Άλλωστε, αν αφαιρέσεις τη χάρη, θα βρεθείς και εσύ μόνο μια άβυσσος κακίας.
Δεν είναι τυχαίο που η Αγία Εκκλησία το δείχνει σε όλους κατά την κοινωνία με τα λόγια: «από αυτούς (αμαρτωλούς) είμαι πρώτος». Χρησιμοποίησε, λοιπόν, το ταλέντο σου για μια καλή ζωή για να καταλάβεις τις ασθένειες σου και του διπλανού σου, όχι για να τις καταδικάσεις, αλλά για να τους φερθείς σαν γιατρός, κι αν δεν το κάνεις αυτό, τότε να ξέρεις: είσαι ήδη καταδικασμένος όλη σου την υγεία, σαν κακός υπηρέτης που χρησιμοποίησε το δώρο με κακό στον πλησίον σου, προσβάλλοντας έτσι τον Δωρητή.
6. Έχοντας λοιπόν το χάρισμα της αποτελεσματικότητας, εργάζεστε ακούραστα για τη δόξα του Θεού και για αυτό:
Μην στεναχωριέσαι με κανέναν, αυτή είναι η φωνή του αμαρτωλού εγωισμού, που μισεί τον Θεό.Μην εκπλαγείτε όταν συναντήσετε θυμό και αδικία προς τον εαυτό σας, θυμηθείτε: είστε γιατρός και οι γύρω σας είναι άρρωστοι, καλείστε να θεραπεύσετε την ψυχή και το ήθος τους με συμμετοχή, προσευχή κ.λπ., και όχι να επιδιώκετε το αμοιβαίο αγάπη;
Ακόμα κι αν υπάρχει αμοιβαία αγάπη, μην παρηγορηθείς από αυτήν, μήπως χάσεις την ουράνια αγάπη και ξεχάσεις την κλήση σου.
Ξεχάστε ακόμη και τον εαυτό σας, την ευτυχία σας, όπως πρόσταξε ο Κύριος, αλλά αναζητήστε το όφελος και το όφελος των άλλων στο όνομα του Θεού και θα θερμανθείτε, όπως ο ουράνιος ήλιος, από τη Θεία αγάπη.
Μην προσέχετε πώς σας συμπεριφέρονται, αλλά πόσο καταφέρατε να παρακινήσετε τους γείτονές σας στην καλοσύνη, να μειώσετε την κακία και την κακία τους, να ζεστάνετε τις κρύες καρδιές τους με τη χριστιανική διδασκαλία.
Αν δεις τον καρπό, μην είσαι πάλι αλαζονικός, μήπως και αποδώσεις το έργο του Θεού στον εαυτό σου και θολωθείς από ματαιοδοξία για να ευχαριστήσεις τον δαίμονα.
Θα είσαι ευλογημένος αν αγαπήσεις τον Θεό με όλη σου την ψυχή και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου, και αρνηθείς τον εαυτό σου, και τότε θα παραδοθείς με χαρά σε κάθε είδους κόπους και κακουχίες, που καταναλώνονται από την αγία αγάπη για τους ανθρώπους ως παιδιά του Θεού, την πεποίθηση ότι κάνοντας αυτό υπηρετείτε τον εαυτό Του στον Θεό, σύμφωνα με τον αληθινό λόγο Του, ο Ίδιος θα σας αγαπήσει και θα έρθει στην ψυχή σας και θα κάνει κατοικία μαζί σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου