Περί των ετεροδόξων
Είναι δυνατή η σωτηρία εκτός Εκκλησίας;
Μερικές φορές οι Καθολικοί ή οι Προτεστάντες ή οι άπιστοι ζουν πιο δίκαια από εμάς τους Ορθόδοξους – υπάρχουν πολύ ευγενικοί άνθρωποι. Είναι δυνατόν να σωθούν; Ίσως μπορείτε να προτείνετε τα βιβλία σας ή άλλα σχετικά με αυτό το θέμα;
Ανάμεσα στους Μουσουλμάνους, τους Εβραίους και τους ειδωλολάτρες υπάρχουν και άνθρωποι που ζουν πιο άξια από εμάς. Όμως η σωτηρία δεν ταυτίζεται με την έννοια της ηθικής, αν και περιλαμβάνει την ηθική. Η σωτηρία είναι η ένωση της ψυχής με τη χάρη του Θεού, και επιτυγχάνεται με την πίστη, που ενσωματώνεται σε πράξεις αγάπης. Μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο μου «The Mystery of Salvation» και άλλα που υπάρχουν στον ιστότοπο.
Σχετικά με την Ασσυριακή Εκκλησία
Είναι αλήθεια ότι η σύγχρονη λεγόμενη ασσυριακή «εκκλησία» της Ανατολής δεν έχει καμία σχέση με τον Νεστόριο; Τότε γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει ευχαριστιακή κοινωνία μαζί της;
Η Ασσυριακή Εκκλησία έχει αποστολική διαδοχή. Η αρχή της ιεραρχίας του έγινε από τους αποστόλους Πέτρο, Θωμά και Θαδδαίο. Αυτή η Εκκλησία έχει γεννήσει πολλούς ασκητές και μάρτυρες, μερικοί από τους οποίους περιλαμβάνονται στο Ορθόδοξο ημερολόγιο. Μέχρι το 324. Υπήρχε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αντιοχείας, αλλά λόγω της πολιτικής κατάστασης (το Πατριαρχείο Αντιοχείας βρισκόταν στο έδαφος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και η Ασσυριακή Εκκλησία βρισκόταν σε μεγάλο βαθμό στο έδαφος του Ιράν), υπό την πίεση της περσικής κυβέρνησης, αποχωρίστηκε από την Αντιόχεια και κήρυξε την ανεξαρτησία της. Στη Σύνοδο της Εφέσου το 431 ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος και οι οπαδοί του καταδικάστηκαν. Μετά από αυτό άρχισε η μετανάστευση των Νεστοριανών από το Βυζάντιο στην Περσία, όπου βρήκαν καταφύγιο και υποστήριξη, αφού η Περσία ήταν αντίπαλος και διαρκώς σε πόλεμο με το Βυζάντιο. Από τότε άρχισε η «Νεστοριανοποίηση» της Ασσυριακής Εκκλησίας, η οποία όμως πήρε παρατεταμένο χαρακτήρα και κράτησε αρκετούς αιώνες. Ήδη από τον 7ο αιώνα, τις παραμονές των αραβικών κατακτήσεων, συγκλήθηκε σύνοδος στην περσική πρωτεύουσα Κτησιφώντα, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των Ορθοδόξων, των Νεστοριανών και των Μονοφυσιτών. Δόθηκαν προνόμια στους Νεστοριανούς, αλλά επετράπη στους Ορθόδοξους να έχουν δικές τους εκκλησίες και μοναστήρια, με περιορισμούς στις ιεραποστολικές τους δραστηριότητες.
Με τη βοήθεια των περσικών και στη συνέχεια των αραβικών αρχών, οι Νεστοριανοί ανέλαβαν αρκετούς αιματηρούς διωγμούς των Ορθοδόξων. Η τελευταία προσπάθεια καταστολής της Ορθοδοξίας με τη βία έγινε κατά την εισβολή των Μογγόλων, στον διοικητικό μηχανισμό των οποίων εξέχουσα θέση κατείχαν οι Νεστοριανοί. Πρέπει να ειπωθεί ότι οι Νεστοριανοί ανέπτυξαν έντονη ιεραποστολική δράση: σχημάτισαν τις δικές τους επισκοπές στην Κεντρική Ασία και την Κίνα. Οι ιεραπόστολοί τους έφτασαν ακόμη και στο εσωτερικό της Κίνας και της νότιας Ινδίας. Ωστόσο, μετά την εισβολή του Ταμερλάνου, ο Νεστοριανισμός άρχισε να βιώνει μια περίοδο παρακμής. Επί του παρόντος, κοινότητες Νεστοριανών βρίσκονται στο Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία και τη Βόρεια Αμερική. Η σύγχρονη ασσυριακή Εκκλησία δεν καταδίκασε καθόλου την αίρεση του Νεστορίου και του δασκάλου του Θεόδωρου του Μοψουεστίου, αλλά μόνο κάπως αμβλύνει τις ομολογιακές διατυπώσεις. Απόπειρες προσηλυτισμού των Νεστοριανών στην Ορθοδοξία έγιναν στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά δεν είχαν μεγάλη επιτυχία. Ένας από τους εμπνευστές της ένωσης των Νεστοριανών με τους Ορθοδόξους ήταν ο διάσημος επιστήμονας καθηγητής Μπολότοφ, ο οποίος διακρινόταν για τις οικουμενικές του απόψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου