Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν) "Κανείς να μην σε εξαπατήσει" 34

 

Ποια είναι η αίρεση του Μονοφυσιτισμού;

Αν είναι δυνατόν, αναφέρετε με λίγα λόγια την ουσία και τις αιρέσεις των Αρμενίων Μονοφυσιτών.

Η μονοφυσιτική διδασκαλία για τη μοναδική Θεία φύση του Χριστού Σωτήρος κάνει τη Θυσία του Γολγοθά ακατανόητη – ποιος υπέφερε στον σταυρό;

Περί της Διατήρησης της Αποστολικής Διαδοχής μεταξύ των Καθολικών

Πιστεύετε ότι είναι δυνατόν να μιλήσουμε για τη διατήρηση της αποστολικής διαδοχής μεταξύ των Καθολικών; Μπορεί ένας ιερέας που «χειροτονείται» να θεωρηθεί αιρετικός;

Οι Καθολικοί έχουν διατηρήσει τη μορφή της αποστολικής διαδοχής, αλλά όχι την ουσία της. Όταν ένας Καθολικός ιερέας προσχωρεί στην Ορθοδοξία, αυτό το έντυπο είναι γεμάτο με ευλογημένο περιεχόμενο. «Ιερέας» σημαίνει «αυτός που φέρνει θυσία», «αυτός που αγιάζει», επομένως, με την πλήρη έννοια της λέξης, δεν μπορεί κανείς να ονομαστεί ιερέας εάν έλαβε λανθασμένη χειροτονία και δεν το αναπλήρωσε με την ένταξή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Για την ανθρωπιστική σκέψη, έχει ήδη γίνει μια ορισμένη εθιμοτυπία να αποκαλούν τους εκπροσώπους άλλων θρησκειών και θρησκειών με τους τίτλους που αποκαλούν τους εαυτούς τους. Για παράδειγμα, ένας ιεράρχης απευθύνθηκε στον Δαλάι Λάμα με τις λέξεις «Αγιότατε», αν και ο Λαμαϊσμός δεν αναγνωρίζει τον Θεό, αλλά μόνο τη μεταμόρφωση της ενέργειας που δημιουργεί τα πάντα από το αρχικό κενό.

Αυτή η αντιμετώπιση των ιερών τίτλων είναι λυπηρή για τους Ορθοδόξους, αλλά είναι απίθανο να αλλάξει κάτι από αυτή την άποψη.

Για την απόρριψη των ξένων παραδόσεων

Στην Πολωνία, συνάντησα έναν χαιρετισμό στο Ορθόδοξο περιβάλλον: «Δόξα στον Ιησού Χριστό!» - Απάντηση: «Δόξα για πάντα!» Είναι περίεργο, είχα κάποιες κακές συναναστροφές με τους Ιησουίτες αδερφούς. Στο Κίεβο κανείς δεν χαιρετίστηκε έτσι... Τι νομίζετε, να δεχθούμε αυτόν τον χαιρετισμό ή όχι, αφού, από λογική άποψη, δεν υπάρχει τίποτα κακό;

Αυτός ο χαιρετισμός, αν και δεν περιέχει τίποτα κακό, ανήκει στην καθολική παράδοση, και ως εκ τούτου δεν πρέπει να εισάγεται στο ορθόδοξο περιβάλλον. Υπάρχουν πολλές καθολικές τελετουργίες και προσευχές όπου δεν μπορεί να βρεθεί τίποτα κακό, αλλά συνοδεύονται από ένα ξένο και άρα δύσκολο για εμάς πνεύμα. Εδώ φαίνεται να περνάμε ένα όριο και να μπαίνουμε στο πεδίο κάποιου άλλου. Ο Θεός να σε βοηθήσει.

Περί αδυναμίας κοινής προσευχής με μη ορθοδόξους

Υπήρχε πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ των Σαδδουκαίων και των Φαρισαίων σε θρησκευτικές και ακόμη και πολιτικές απόψεις. Πολύ περισσότερο, για παράδειγμα, από ό,τι μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών. Πώς θα μπορούσαν να προσεύχονται μαζί στον ίδιο ναό, να κάθονται στο ίδιο Σανχεντρίν;

Η εκκλησία της Παλαιάς Διαθήκης ήταν μια εκκλησία του νόμου, όχι της χάριτος. Προετοίμασε τους ανθρώπους για τον ερχομό του Μεσσία και τη νέα ζωή. Και η Εκκλησία της Καινής Διαθήκης είναι η Εκκλησία της χάριτος, την οποία μπορούμε να διατηρήσουμε μόνο με την ομολογία της αληθινής πίστης. Τα δόγματα της Εκκλησίας της Παλαιάς Διαθήκης ήταν λίγα και απλά, και αυτά τα δόγματα για την πίστη στον Ένα Θεό και την προσδοκία του Μεσσία ομολογήθηκαν από όλες τις κοινότητες και τα κινήματα στον εβραϊκό λαό και από τους προσήλυτους της Παλαιάς Διαθήκης. Στην Καινή Διαθήκη, η Αποκάλυψη αποκαλύπτεται με την πληρότητα που μπορεί να κατανοήσει ο άνθρωπος και η οποία είναι απαραίτητη για τη σωτηρία. Η Εκκλησία μας προστατεύεται, όπως με σωτήριο φράχτη, από δόγματα, και εδώ η προσευχή με ετερόδοξους που δεν συμμερίζονται αυτά τα δόγματα θα ήταν ένα είδος πνευματικού ψεύδους.

Στα όρια της Εκκλησίας

Πώς έχετε ορίσει για τον εαυτό σας τα όρια του σωτήριου πλοίου-Εκκλησίας, πέρα ​​από το οποίο βρίσκεται η άβυσσος με τα ερπετά, «των οποίων δεν υπάρχει αριθμός»;

Τα όρια της Εκκλησίας καθορίζονται από την προσευχητική-Ευχαριστιακή ενότητα και την ιεραρχική δομή που ανήκει στις Τοπικές Εκκλησίες.

Για τον εορτασμό της μνήμης των μη Ορθοδόξων στις ακολουθίες

Σε περίπτωση μνημόσυνου κατά τη λειτουργία από τον ιερέα όχι μόνο Ορθοδόξων, αλλά και Καθολικών (με διάφορους τρόπους, από απλή ονομασία χωρίς αφαίρεση σωματιδίου στα προσκομίδια μέχρι εξομολόγηση και κοινωνία Καθολικών μαζί με Ορθοδόξους), πρέπει κανείς να παρακολουθεί τέτοιες λειτουργίες;

Ο εορτασμός της μνήμης των μη Ορθοδόξων κατά τη διάρκεια των ακολουθιών είναι παραβίαση του κανόνα. Εάν είναι δυνατόν, είναι καλύτερο να παρακολουθείτε τις λειτουργίες σε άλλη εκκλησία παρά να χάσετε την πνευματική γαλήνη και να μπείτε στον πειρασμό. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν είναι η Εκκλησία που ευθύνεται για μια τέτοια παράβαση, αλλά ο κληρικός, και ακόμη και στην υπηρεσία του δεν θα στερηθείτε τη χάρη.