ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΌΘΕΟ (1η)
Αυτό το μήνυμα ισχύει πλέον αποκλειστικά για τους ιερείς τις γυναίκες, τα παιδιά και τους συγγενείς τους. Παλαιότερα ο άγιος απόστολος έγραφε στους λαϊκούς, τώρα όμως γράφει σε ιερείς και επισκόπους. Ενώ βρισκόταν στη Ρώμη ενώπιον της αυλής του Καίσαρα, ετοιμάζεται ήδη για θάνατο. Και έτσι ο άγιος απόστολος υποφέρει στην ψυχή του για τα πνευματικά του παιδιά. Ποιος θα τα ποιμάνει τώρα; Ποιος θα τους οδηγήσει στον σωστό δρόμο προς τον Χριστό; Ποιος θα τους κλάψει όπως έκλαψε; Ποιος θα προσευχηθεί για αυτούς όπως προσευχήθηκε; Ποιος θα έδινε τη ζωή του για αυτούς, όπως πίστευε;
Για να αφήσει πίσω του καλούς ποιμένες στο χωράφι του Χριστού, ο άγιος απόστολος γράφει Ποιμαντικές Επιστολές, στις οποίες υποδεικνύει πώς πρέπει να είναι ένας αληθινός ποιμένας. Γράφει αυτή την επιστολή στον Τιμόθεο, τον αγαπημένο του μαθητή.
Ο Τιμόθεος μεγάλωσε από την ευγενική του μητέρα Ευνίκη και τη γιαγιά Λοΐδα. Ήρθε στον άγιο απόστολο Παύλο ως νέος και τον ερωτεύτηκε με όλη του την αγνή, παρθενική ψυχή. Ο Άγιος Απόστολος Παύλος έκανε τον Τιμόθεο επίσκοπο της πόλης της Εφέσου. Έχοντας βρεθεί σε ρωμαϊκές αλυσίδες, γράφει τις Επιστολές προς τον Τιμόθεο – 1 και 2.
α)… Στον αληθινό υιό με πίστη: χάρη, έλεος, ειρήνη από τον Θεό . Έλα, Τιμόθεε, στην Έφεσο και βάλε τάξη εδώ. Και εδώ εμφανίστηκαν άδειοι ομιλητές, δάσκαλοι του νόμου, που πρέπει να νουθετούν και να εκτεθούν...
Ασχολούνται με μύθους και συζητήσεις και διάφορες γενεαλογίες, όπως ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος. Τους παρέδωσα στον Σατανά για να μάθουν να μην βλασφημούν. Αυτοί και άλλοι σαν αυτούς απέρριψαν την πίστη και την καλή συνείδηση και υπέστησαν ναυάγιο με πίστη ( Α' Τιμ. 1:19 ).
β) Και αν κάποιος θέλει να είναι πραγματικός διδάσκαλος του νόμου και ΒΟΣΚΟΣτότε πρέπει να είναι:
Έναςιερεας πρέπει να είναι ΑΜΌΛΥΝΤΟΣ (χωρίς κανένα βίτσιο), σύζυγος μιας γυναίκας (αν είναι ιερέας και αν είναι μοναχός, τότε άγαμος).
Πρέπει να είναι νηφάλιος (νηφάλιος, καθαρές σκέψεις και ορθή κρίση),
CHASTE (όχι πορνός, αλλά ολόκληρος σε πνεύμα και σώμα).
ΕΥΤΥΧΙΑ (ώστε να αγαπά την υπηρεσία και την τάξη).
ΤΙΜΙΟΣ (όχι απατεώνας, αλλά αξιοπρεπής και αληθινός).
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ (να αγαπάς να κάνεις καλό, ειδικά σε ξένους)
ΔΑΣΚΑΛΟΣ (του άρεσε να κηρύττει και να διδάσκει τους ανθρώπους).
ΟΧΙ ΜΕΘΥΣΟΣ (δεν του άρεσε να πίνει, να μεθύσει και ειδικά - να μεθύσει).
ΟΧΙ ΜΑΧΗΤΗΣ (όχι καβγατζής).
NOT QUARROW (δεν του άρεσε να καβγαδίζει ή να διαφωνεί).
ΌΧΙ ΊΔΙΟΝ ΣΥΜΦΈΡΟΝ (για να μην εθιστεί στα χρήματα)?
ΗΣΥΧΟΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ, ΟΧΙ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ, κυβερνά καλά το σπίτι του, κρατώντας τα παιδιά του υποταγμένα… ( 1 Τιμ. 3:2–4 ).
γ) Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ πρέπει να είναι και σύζυγος μιας συζύγου.
Θα πρέπει να είναι:
ΤΙΜΙΟΣ,
ΟΧΙ ΔΊΓΛΩΣΣΟΣ,
ΟΧΙ ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ,
ΟΧΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΟΣ,
κρατώντας το μυστήριο της πίστης σε καθαρή συνείδηση ( Α' Τιμ. 3:8–9 ).
δ) Οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ (μητέρες) τους πρέπει να είναι:
ΤΙΜΙΑ
ΟΧΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ (να κρίνεις, να αποφανθεί: αυτός είναι αυτός και αυτός, αυτή είναι τέτοια και τέτοια),
ΌΧΙ ΚΟΤΣΟΜΠΟΛΕΣ (δεν ήπιε κρασί, δεν κουτσομπόλησα, δεν επισκέφθηκα φίλους).
ΠΙΣΤΟΣ ΣΕ ΟΛΑ (τόσο στην έγγαμη ζωή όσο και στην εκκλησία) ( 1 Τιμ. 3:11 ).
Εάν οι ιερείς, οι διάκονοι και οι γυναίκες τους δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις, δηλ. Αν είναι διαλυμένοι, μέθυσοι, μαχητές, δειλοί, φλύαροι, εγωιστές, ανεκπαίδευτοι, κουτσομπόληδες κ.λπ., τότε καλύτερα να μην δεχτούν την ιεροσύνη, να μην γίνουν διάκονοι, να μην παντρευτούν ιερέα. Αλλά να εργάζεσαι ως κοσμικός χωρίς να βεβηλώνεις τον ιερό βαθμό.
δ) Η Εκκλησία του Θεού χρειάζεται καλούς ποιμένες, αυτούς που θα μπορούσαν να σταθούν υπέρ της Εκκλησίας μέχρι την τελευταία τους πνοή. Επιπλέον, έρχονται δύσκολες στιγμές και πολλοί θα απομακρυνθούν από την πίστη, δίνοντας προσοχή σε παραπλανητικά πνεύματα και διδασκαλίες δαιμόνων ( Α' Τιμ. 4:1 ). Εσύ (Τιμοθέε), κήρυξε και δίδαξε αυτά τα πράγματα. Αν και είσαι νέος, γίνε παράδειγμα στους πιστούς.
με μια λέξη,
στη ζωή,
ερωτευμένος,
στο πνεύμα,
στην πίστη,
στην αγνότητα ( 1 Τιμ. 4:11–12 ).
Τότε κανείς δεν θα σε παραμελήσει γιατί είσαι νέος...
Στη συνέχεια, ο άγιος απόστολος Παύλος δίνει στον μαθητή του Τιμόθεο οδηγίες για το πώς πρέπει να έχει πρακτικά σχέση με τους ανθρώπους.
ε) Μην κατακρίνετε τον γέροντα, αλλά τον νουθετείτε ως πατέρα.
οι νεότεροι - σαν αδέρφια.
γριές - σαν μητέρες.
νέοι άνθρωποι - σαν αδερφές, με όλη την αγνότητα.
Σεβαστείτε τις χήρες (ή τις καλόγριες), αλλά μόνο τις αληθινές.
Μια αληθινή χήρα (ή καλόγρια)… συνεχίζει στην προσευχή μέρα και νύχτα… Αλλά αυτή που ζει με ευχαρίστηση είναι νεκρή όσο είναι ζωντανή ( Α’ Τιμ. 5:1–5 ). Μην δέχεστε νέες χήρες, γιατί αυτές, πέφτοντας στην πολυτέλεια, επιθυμούν να συνάψουν γάμο σε αντίθεση με τον Χριστό. Υπόκεινται σε καταδίκη επειδή απέρριψαν την προηγούμενη πίστη τους (νέες μοναχές και αποχωρήσαντες μοναχές).
ζ) Οι πρεσβύτεροι που κυβερνούν καλά πρέπει να αντιμετωπίζονται με διπλή τιμή… Μην αποδέχεστε κατηγορία εναντίον πρεσβυτέρου παρά μόνο με την παρουσία δύο ή τριών μαρτύρων… Μην απλώνετε τα χέρια σε κανέναν βιαστικά (χειροτονία σε βαθμό ιερέα ή διακόνου) και μην γίνετε συμμετέχων στις αμαρτίες των άλλων ( Α’ Τιμ. 5:17–22 ). Η ρίζα κάθε κακού είναι η αγάπη για το χρήμα... Και κρατάς την αιώνια ζωή, στην οποία κλήθηκες. Αμήν.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΌΘΕΟ 2η
Τιμόθεε, αγαπημένε μου γιε! Χάρη, έλεος, ειρήνη από τον Θεό Πατέρα και τον Χριστό Ιησού τον Κύριό μας... Σας ζητώ να ανάψετε το δώρο του Θεού που είναι μέσα σας μέσω της τοποθέτησης των χεριών μου. Γιατί ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα φόβου, αλλά δύναμης, αγάπης και αγνότητας... Να είσαι δυνατός, γιε μου, στη χάρη του Χριστού Ιησού... Υπομένοντας τα βάσανα ως καλός στρατιώτης του Χριστού... Σε προσκυνώ ενώπιον του Κυρίου - μην ασχολείσαι με λεκτικές διαμάχες και άσεμνες άδειες κουβέντες... Σε ένα μεγάλο σπίτι υπάρχουν σκεύη όχι μόνο χρυσά και ασήμι, αλλά και ξύλινα και πηλός. και άλλα σε τιμητική χρήση, και άλλα σε βασική χρήση ( 2 Τιμ. 1:2, 6-7, 2:1, 3, 14, 20 ). Επομένως, αν κάποιος είναι αγνός, θα είναι ένα δοχείο τιμής… Φεύγετε από τις νεανικές επιθυμίες και επιδιώκετε τη δικαιοσύνη, την πίστη, την αγάπη, την ειρήνη…
α) Ο Άγιος Απόστολος Παύλος κατάλαβε ξεκάθαρα ότι θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για τους ποιμένες του Χριστού να ζήσουν στους έσχατους καιρούς. Ο εχθρός θα στήσει ένα εκατομμύριο δίχτυα για αυτούς και τα κοπάδια τους, στα οποία θα οδηγηθούν σχεδόν με τη βία για να τα καταστρέψουν. Για να αναγνωριστεί αυτή η ώρα από τους βοσκούς, για να μην τους ξεγελάσει ο σατανάς, γράφει ο άγιος απόστολος τι είδους άνθρωποι θα υπάρχουν τότε... Τις έσχατες μέρες θα έρθουν δύσκολες στιγμές, γιατί οι άνθρωποι θα:
υπερήφανος,
φιλόχρημα,
υπερήφανος,
αλαζονικός,
συκοφαντικός,
ανυπάκουος στους γονείς,
αχάριστος,
κακός,
δυσμενής,
ασυμβίβαστος,
συκοφάντες,
μέθυσος,
σκληρός,
δεν αγαπάς το καλό
προδότες,
αναιδής,
πομπώδης,
λάτρεις της ηδονής παρά λάτρεις του Θεού,
έχοντας μια μορφή ευσέβειας, αλλά αρνούμενος τη δύναμή της.
Αποφύγετε τέτοια ( 2 Τιμ. 3:1–5 ).
Αυτά περιλαμβάνουν εκείνους που σέρνονται στα σπίτια και αποπλανούν τις γυναίκες που πνίγονται στις αμαρτίες, οδηγούμενοι από διάφορους πόθους... Οι κακοί άνθρωποι και οι απατεώνες θα γίνονται όλο και χειρότεροι, εξαπατούν και εξαπατούν...
γ) Προσκαλώ (εσένα, Τιμόθεε) ενώπιον του Θεού και του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που θα κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς... Κήρυξε τον λόγο, να είσαι στιγμιαίος σε εποχή και εκτός εποχής, επίπληξη, επίπληξη, με κάθε μακροθυμία και διδαχή ( 2 Τιμ. 4:1–2 ).
Γιατί θα έρθει ο καιρός που δεν θα αναγνωρίσουν τη σωστή διδασκαλία, αλλά έχοντας φαγούρα στα αυτιά, θα μαζέψουν για τον εαυτό τους δασκάλους σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες. Και θα απομακρύνουν τα αυτιά τους από την αλήθεια, και θα στραφούν σε παραμύθια… Αλλά να είστε άγρυπνοι σε όλα, να υπομένετε θλίψεις, να κάνετε το έργο ενός ευαγγελιστή, να εκπληρώσετε τη διακονία σας ( Β΄ Τιμ. 4:3–5 ).
Περαιτέρω, ο άγιος απόστολος Παύλος λέει ότι ήδη γίνεται ΘΥΜΑ, και πλησιάζει η ώρα της αναχώρησής του... Και σαν να παραπονιέται στον Τιμόθεο για κάποιους άπιστους μαθητές, αναφέρει με λύπη ότι ο Δημάς τον εγκατέλειψε, έχοντας αγαπήσει τον παρόντα αιώνα. Έφυγε και η Κρεσεντ και ο Τίτος. Μόνο ο Λουκάς έμεινε μαζί του. «Στην πρώτη μου απάντηση (πριν από τον Καίσαρα) κανείς (ο δικός μου) δεν ήταν μαζί μου, αλλά όλοι με άφησαν. Ας μην τους κρατηθεί! Ο Κύριος στάθηκε μπροστά μου και με ενίσχυσε… Και ελευθερώθηκα από τα σαγόνια του λιονταριού… Και ο Κύριος θα με ελευθερώσει από κάθε πονηρό πνεύμα… Σ’ Αυτόν ας είναι δόξα στους αιώνας των αιώνων. Αμήν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου