Περί βιβλίων ανατολικής φιλοσοφίας
Θυμήθηκα ότι έχω ένα βιβλίο του Λάο Τζου στο σπίτι. Το άνοιξε. Στην πρώτη σελίδα: "Saint Petersburg. Brotherhood of Satan. "1995". Αποδείχθηκε ότι πριν από περίπου δέκα χρόνια το βιβλίο δόθηκε στη σύζυγό μου από μια φίλη της που ενδιαφερόταν για την Ανατολή. Πέταξα το βιβλίο στη χωματερή. Ήταν πριν από λίγους μήνες, αλλά αισθάνομαι ακόμα ένα μείγμα αμηχανίας και φόβου στην ψυχή μου. Ήταν τρομερό;
Σε όλες τις ανατολικές διδασκαλίες δεν υπάρχει Προσωπικός Θεός, επομένως οδηγούν τον άνθρωπο μακριά από τον Ιησού Χριστό. Η ανάγνωση τέτοιων βιβλίων αποδιοργανώνει πνευματικά τον άνθρωπο και παύει να καταλαβαίνει τι πιστεύει. Πρέπει είτε να γνωρίζει πολύ καλά την ανατολική φιλοσοφία για να δει το κενό της κάτω από την εξωτερική της λάμψη και να εκτιμήσει έτσι την Ορθοδοξία ακόμη περισσότερο, όπως συνέβη με τον πατέρα Σεραφείμ (Ρόουζ), είτε να μην την αγγίξει καθόλου, για να μην μολύνει το μυαλό του.
Περί παρακμής
Τι είναι η παρακμή; Μπορεί (κάπως να εκδηλωθεί) στη μουσική, στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική ή ακόμα και σε έναν τρόπο ζωής;
Η λέξη "decadence" σημαίνει "σήψη, φθορά" και η παρακμή συνήθως κατανοείται ως μια ορισμένη τάση στη λογοτεχνία και την τέχνη παρακμιακής φύσης. Μπορεί να εκδηλωθεί στη μουσική, για παράδειγμα Scriabin, ροκ μουσική, μέταλ μουσική κ.λπ. στη ζωγραφική – Vrubel, Picasso, Dali. στη λογοτεχνία – Baudelaire, Rimbaud, Ρώσοι συμβολιστές κ.λπ. στον τρόπο ζωής – διαβάστε για αυτό στο «Degeneration» του Max Nordau.
Αν η παρακμή του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα ήταν ένα μείγμα, μια αφύσικη συγχώνευση αισθητισμού και γοητείας, τότε η παρακμή της επόμενης περιόδου έγινε απλώς η τέχνη των σκουπιδιών. Σας εύχομαι όχι μόνο να κατανοήσετε το κακό που κάνει η παρακμή στην ψυχή, αλλά, ως χριστιανός, να μείνετε μακριά από αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου