Σοκολατένια Μωρά
Σήμερα δύο νέοι, ένας άντρας και μια γυναίκα, ήρθαν στην Εκκλησία μας, πολύ όμορφοι. Και χαρούμενοι. Έκλαιγαν από χαρά. Παρέμειναν σιωπηλοί μέχρι που διάβασα προσευχές για τα άρρωστα παιδιά.
Το κορίτσι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Είχε πάει στους γιατρούς. Όλοι της έλεγαν ότι δεν μπορούσε να αντέξει μια εγκυμοσύνη. Της είπα: να λες πάντα την προσευχή της καρδιάς.
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, δώσε μου ένα μωρό.
Και το Παρεκκλήσι της Μητέρας του Θεού και τον Ακάθιστο στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο κάθε μέρα. Τότε της είπα να έχει πάντα μαζί της μερικές μικρές σοκολάτες. Και όποτε βλέπει ένα μικρό παιδί, να του δίνει μια σοκολάτα. Να λέει: Για το μωρό μου.
Μετά από περίπου ένα χρόνο προσευχής, το κορίτσι ήρθε θυμωμένο. Πατέρα, έχω κουραστεί από υποσχέσεις. Είμαι στείρα και άκαρπη ούτως ή άλλως. Τίποτα δεν θα βγει από μένα. Και έκλαιγε.
Την παρηγόρησα με λόγια. Ναι. Θα βγει μια γλυκιά κούκλα, σαν τη σοκολάτα που δίνεις.
Πάτερ, έδωσα εκατοντάδες σοκολάτες.
Λοιπόν, είπα, πλησιάζει η ώρα. Ας συνεχίσουμε να προσευχόμαστε.
Είπα στον άντρα μου: αγοράστε αλτήρες για να χτίσετε μυς, γιατί έρχεται ένα βαρύ μωρό. Χαμογέλασε λυπημένα.
Σήμερα ήρθαν να μου πουν ότι το κορίτσι είναι έγκυος. Έχει ένα γερό μωρό. Η καρδιά της χτυπάει γρήγορα.
Πώς θα ονομάσετε την καραμέλα;
Σίγουρα Ιωάννη ή Ιωάννα, πατέρα, από τον αγαπημένο μας Άγιο και από την αγιότητά σας. Και το όνομα του μελλοντικού μπαμπά είναι Ιωάννης.
Στο πίσω μέρος, υπήρχαν δύο ζευγάρια, λίγο μεγαλύτερα, γύρω στα 40 χρόνια. Άκουσαν τα πάντα. Είχαν έρθει και για τη γέννηση μωρών. Πατέρα, κάνουμε και εμείς τον κανόνα με προσευχή, με γλυκύτητα, με σοκολάτα. Και εγώ, είπε ο άντρας, παίρνω αλτήρες.
Γέλασα χαρούμενα.
Τι θαύμα, τι γαλήνη, τι λαχτάρα, τι ρίγος αγάπης δημιουργεί ο Θεός στους ανθρώπους, ώστε μετά να τους κάνει συμπαραγωγούς με Αυτόν, την Πηγή της ζωής και των κόσμων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου