ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ.ΠΑΝΑΓΙΑΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΧΩΡΑΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ. ΨΑΛΛΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ.
Ὁ Ἅγιος Παναγὴς Μπασιάς.Γεννήθηκε στὸ Ληξούρι τῆς Κεφαλονιᾶς τὸ 1801 καὶ ἦταν γιὸς γονέων ἐπιφανῶν οἰκογενειῶν, τοῦ Μιχαὴλ Τυπάλδου - Μπασιᾶ καὶ τῆς Ῥεγγίνας Δελλαπόρτα. Ἔμαθε ἰταλικά, γαλλικά, λατινικὰ καὶ καταρτίστηκε στὴ φιλοσοφία καὶ τὴν θεολογία. Μικρὸς ἀκόμα χειροθετήθηκε Ἀναγνώστης καὶ ὑπηρέτησε σὰν γραμματοδιδάσκαλος σὲ δημοτικὸ σχολεῖο. Τὸ 1836 χειροτονήθηκε Διάκονος καὶ Πρεσβύτερος μὲ τὸ ὄνομα Παΐσιος ἀπὸ τὸν τότε Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Παρθένιο. Δὲν ἐπιζήτησε ἐφημεριακὴ θέση. Συνήθως λειτουργοῦσε στὸ ἐξωκκλήσι τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα στὸν Πλατὺ Γιαλό, ὅπου συνέῤῥεε πλῆθος πιστῶν γιὰ νὰ λειτουργηθεῖ καὶ νὰ ἀκούσει τὰ θερμὰ κηρύγματά του. Ὑπῆρξε ἡ προσωποποίηση τῆς ἐλεημοσύνης καὶ θερμὸς συμπαραστάτης τῶν ἀδυνάτων. Τὸ 1846 ἀῤῥώστησε ἀπὸ κάποια νευρικὴ ἀσθένεια (ἄλλοι λένε ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ «κατὰ Χριστὸν σαλό») καὶ μετὰ τὸν καταστροφικὸ σεισμὸ τοῦ 1867 τὸν περιέθαλψε ὁ ἐξάδελφός του Ἰωάννης Κερουλάνος. Γιὰ πέντε χρόνια (1882-1888) ἔμεινε κατάκοιτος καὶ πλῆθος χριστιανῶν πήγαινε νὰ πάρει τὴν εὐλογία του. Πέθανε στὶς 7 Ἰουνίου 1888 καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τὸν ἁγιοποίησε στὶς 4 Φεβρουαρίου 1986. Ἔκανε θαύματα πρὶν ἀλλὰ καὶ μετὰ τὸ θάνατό του.
Απολυτίκιον Ήχος α΄ "Της ερήμου πολίτης"
Ληξουρίου τον γόνον, Ιερέων το καύχημα, της Κεφαλληνίας φωστήρα νεοφανώς ανατείλαντα, τιμήσωμεν εν ύμνοις Π Α Ν Α Γ Η Ν, τον μύστην της Τριάδος της σεπτής, εμφανώς κεκοσμημένον προφητικώ του Πνεύματος χαρίσματι. Διο τον δοξάσαντα αυτόν λαμπρώς αντιδοξάσωμεν, ινα ευρωμεν χάριν και πταισμάτων την συγχώρησιν.
Κοντάκιον Ήχος γ΄ "Η Παρθένος σήμερον"
Χαρμοσύνοις άσμασι, Κεφαλληνία η νήσος, συγκαλείται σήμερον των φιλεόρτων τα πλήθη, έρεισμα της Εκκλησίας ανευφημήσαι, σέμνωμα νεοφανέντα Ορθοδοξίας, Παναγήν τον Θεηγόρον, Χριστού τον μυστην και ταύτης αγλάϊσμα.
Μεγαλυνάριον
Τον του Ληξουρίου γόνον λαμπρόν, Ορθοδόξων κλέος Ιερέων υπογραμμόν, της Κεφαλληνίας αγλάϊσμα το νέον, τον Παναγήν τον Θείον ύμνοις τιμήσωμεν.
Ληξουρίου τον γόνον, Ιερέων το καύχημα, της Κεφαλληνίας φωστήρα νεοφανώς ανατείλαντα, τιμήσωμεν εν ύμνοις Π Α Ν Α Γ Η Ν, τον μύστην της Τριάδος της σεπτής, εμφανώς κεκοσμημένον προφητικώ του Πνεύματος χαρίσματι. Διο τον δοξάσαντα αυτόν λαμπρώς αντιδοξάσωμεν, ινα ευρωμεν χάριν και πταισμάτων την συγχώρησιν.
Κοντάκιον Ήχος γ΄ "Η Παρθένος σήμερον"
Χαρμοσύνοις άσμασι, Κεφαλληνία η νήσος, συγκαλείται σήμερον των φιλεόρτων τα πλήθη, έρεισμα της Εκκλησίας ανευφημήσαι, σέμνωμα νεοφανέντα Ορθοδοξίας, Παναγήν τον Θεηγόρον, Χριστού τον μυστην και ταύτης αγλάϊσμα.
Μεγαλυνάριον
Τον του Ληξουρίου γόνον λαμπρόν, Ορθοδόξων κλέος Ιερέων υπογραμμόν, της Κεφαλληνίας αγλάϊσμα το νέον, τον Παναγήν τον Θείον ύμνοις τιμήσωμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου