Το πρώτο (περιεκτικό όλων των άλλων κειμηλίων) είναι το Άγιον Όρος - ή πανορθόδοξη μοναχική δημοκρατία υπό την δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχου.
Πρέπει να παρουσιασθή με σωστό σκηνικό όλο το σώμα του Αγίου Όρους. Ή αρχιτεκτονική του όλου χώρου και των κτισμάτων του δείχνει το πνεύμα πού τα έπλασε και την αγωγή πού προσφέρει στους οικήτορές του. 'Εδώ είναι σεβαστός ό κάθε άνθρωπος.
Υπάρχουν μοναστήρια, σκήτες, κελιά, ησυχαστήρια. Καθένας, ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις απαιτήσεις του, βλέπει ποιος χώρος και ποιο πρόγραμμα ζωής τον βοήθα να αναπτυχθεί πνευματικά, να κερδίζει έδαφος. Να βρίσκει τον εαυτό του. Να χαρή την ζωή του, προσφέροντάς την Χριστώ τω Θεώ. Να βγει από μέσα του ένα «δόξα τω Θεώ».
Ζούμε σε παράδεισο ελευθερίας (πού γεννάται από την εκούσια υποταγή στο θειο θέλημα) και ενότητας, πού είναι δώρο της ενότητας Χριστώ ελευθερίας. Διά τής αναχωρήσεως βρίσκομε τους μακρινούς. Συζούμε με τούς αγνώστους. Συγχαίρομε μετά των κεκοιμημένων. Και γίνεται ή ησυχία δράσι. Ό ύπνος εγρήγορση. Όλη ή ζωή προσευχή. Ή κτίση ναός του Θεού. Και ή αλλαγή των εποχών, αλλαγή ακολουθιών.
Ζούμε στον Άθωνα, πού με την θεία χάρι έγινε το Άγιον Όρος της Μεταμορφώσεως.
Ζούμε στην ορθόδοξη θεολογική ιερουργία, όπου βρίσκομε όλο τον αρχαίο ελληνισμό (αυτόν πού ζήτησαν με το δικό τους τρόπο στην Αναγέννηση) κεκαθαρμένο και μεταμορφωμένο.
Από το δημοκρατικό πολίτευμα φτάνομε στο συνοδικό.
Από την αρχαία ποίηση και φιλοσοφία, στην εκκλησιαστική υμνολογία και την λειτουργική θεολογία.
Από την θεατρική τέχνη και εμπειρία της τραγωδίας, στην κατάνυξη της εικόνας και την θεία μυσταγωγία της λατρείας.
Από την μέθη και την μανία των αρχαίων οργίων, στην νηφάλια μέθη και σώφρονα μανία των αχράντων μυστηρίων.
Το ίδιο Πνεύμα που διαμόρφωσε το 'Άγιον Όρος ιστόρησε τις εικόνες, καλλιγράφησε τα χειρόγραφα με τις μικρογραφίες και φιλοτέχνησε όλα τα άλλα λειτουργικά σκεύη.
Και αυτό πού προσφέρομε με την έκθεση δεν είναι το πλήθος των κειμηλίων, ούτε το μέγεθος ή το πολύτιμο υλικό της κατασκευής τους.
Άλλα ή ακτινοβολία ενός ουρανίου κάλλους και καλοσύνης.
Το φως του προσώπου του Κυρίου, της Παναγίας.
Το ήθος μιας εκφράσεως.
Ή ευγένεια μιας γραμμής.
Ό πνευματικός πλούτος μιας χρωματικής κλίμακος.
Το άπλαστο ύφος μιας μικρογραφίας. Ή άχειροποίητη χάρι ενός έργοχείρου.
ΒΙΒΛ. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΡΧ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου