Ο ΠΑΤΗΡ ΠΛΑΚΙΔΑΣ DESEILLE ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΗΔΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ.

Ο ΑΠ. Παύλος στην προς  Θεσσαλονικείς επιστολή του (Β' 3,7) είναι προφητικός και αποκαλυπτικός, χωρίς να αφήνει περιθώρια στις άνά τούς αιώνες γενιές των χριστιανών να αμφιβάλλουν για το τί πρόκειται να συμβεί εις τούς εσχάτους καιρούς, όταν δηλαδή θα έλθει το πλήρωμα τού χρόνου, για να εγκαθιδρυθεί προς καιρόν ό Αντίχριστος, ή Αποστασία, στον Κόσμο(!) Γράφει: «Λάβετε τα μέτρα σας να μη σάς εξαπατήσει κανείς κατά κανένα τρόπο- διότι ή Δευτέρα Παρουσία τού Κυρίου δεν θα έλθει, εάν προηγουμένως δεν έλθει ή αποσκίρτησης πολλών από την πίστιν, συνέπεια της σκληρύνσεώς των εξ αιτίας των αμαρτιών των και δεν φανερωθεί ό άνθρωπος, ό κατ’ εξοχήν αμαρτωλός και υποκινητής προς κάθε άμαρτίαν, ό υιός της απώλειας... Διότι τώρα ή δράσις και το έργον της ανομίας ενεργείται και επεκτείνεται κατά τρόπον μυστικόν, ώστε να μη είναι εξ ολοκλήρου φανερό...» (βλέπε ολόκληρο το Κεφάλαιο στην «Ερμηνευτική Απόδοση» Ιωάννου Κολιτσάρα, σελ. 233-234)

Ωστόσο, από την εποχή πού αυτά έγραφε ό Ά Παύλος στους Θεσσαλονικείς, μεσολαβούν δύο χιλιάδες  χρόνια και ή επέκτασης τού μυστηρίου της ανομίας δεν «ενεργείται τώρα πλέον κατά τρόπον μυστικόν» άλλα απροκάλυπτα, αναίσχυντα και φανερά. Μια ματιά στο κόσμο πού ζούμε δεν μάς αφήνει περιθώρια να διαπιστώσουμε άλλο τί εκτός από αυτό πού προλέγει ό λόγο τού Αποστόλου: Το «μυστήριον της ανομίας» και ή σταδιακή άντικατάστασις τού Θεού από την άποστασία τί άμαρτίας, οδηγούν στην έλευση τού «υιού της απώλειας Ό εθναπόστολος ίερομάρτυς 'Άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός μάς εφιστά την προσοχή:«.. Πρωτύτερα από την Β Παρουσία έχει να γεννηθή ό Αντίχριστος και να κάμει τόσα κακά εις τον κόσμο, και να έχει να ονομάσει το εαυτόν του υιόν Θεού και θέλει σταθεί βασιλεύς να όρίσει τον κόσμον όλον και να κάνη θαύματα, κατά φαντασίαν διά να πλανά τούς ανθρώπους...» 


Και ό Θεοφύλακτο• Βουλγαρίας συμπληρώνει:«.. .Στην εποχή των εσχάτων εξ αιτίας της αύξησης της ανομίας από την πλάνη τού Αντίχριστου, οι άνθρωποι θα γίνουν όμοιοι με τα θηρία και δεν θα διατηρούν ίχνος Αγάπης ούτε ακόμη για τού στενούς τους συγγενείς...»

* *

Μία προσκυνηματική επίσκεψη φιλικής συντροφιάς στα δύο μοναστήρια, μετόχια της Σίμωνος Πέτρας τού Αγίου Όρους, άνδρώα' Ι. Μονή 'Αγίου Αντωνίου νότια της GRENOBLE της Γαλλίας και γυναικείο της 'Αγίας Σκέπης κοντά στην πόλη AVIGNON, πού ίδρυσε με την ευλογία του καθηγούμενου της 'Ι. Μονής Σίμωνος Πέτρας γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη, ό πολιός γέρων π. Πλακίδας DESEILLE άφησε κατάπληκτους τούς Έλληνες προσκυνητές (φίλους των Μοναστηριών) από όσα τούς αποκάλυψε για τούς πονηρούς σχεδιασμούς πού συμβαίνουν ήδη στις μέρες μας και απλώς επιβεβαιώνουν ότι το Πνεύμα τού Θεού προανήγγειλε με τα γραπτά των Αποστόλων, της Αποκαλύψεως τού Εύαγγελιστού και των Αγίων της Εκκλησίας μας.

Μεταξύ των άλλων πατερικών παραινέσεων στους Έλληνες επισκέπτες του, ό σοφός γέρων καθηγούμενος π. Πλακίδας, είπε και τα έξης σπουδαία και ενδιαφέροντα, πού αν και αντικατοπτρίζουν τα συμβαίνοντα στη Γαλλία, τα ίδια δυστυχώς ισχύουν στη Δύση και γενικότερα στον Κόσμο(!!)

Με αφορμή τις πρόσφατες γιγαντιαίες κινητοποιήσεις κυρίως καθολικών νέων ζευγαριών στο Παρίσι και σέ άλλες πόλεις της Γαλλίας για να διαδηλώσουν την αντίθεση τους στην νομιμοποίηση τού γάμου των ομοφυλοφίλων Σοδομιστών (βλέπε «Χ.Β.» φ. 58, σελ. 9) ό π. Πλακίδας, είδε μεν μια ενθαρρυντική αφύπνιση των καθολικών χριστιανών. Πλην όμως δεν παρέλειψε να σημειώσει με έντονο τον προβληματισμό του ότι, το ίδιο ενθαρρυντική δεν είναι και ή στάση πολλών καθολικών επισκόπων, οι όποιοι συσχηματίζονται με την πολιτική εξουσία και δεν κρατούν σθεναρή αγωνιστική στάση απέναντι της. (Μήπως τα αυτά δεν συμβαίνουν και στην Ορθόδοξη Ελλάδα;)

Ή συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών ανθρώπων βρίσκονται πρόθυμοι προσκυνητές κάτω από την δαιμονική επιρροή πού ασκεί ό διάβολος. Ό όποιος, ας μην απορούμε, παρουσιάζεται συμπαθητικός, ευγενικός, ελκυστικός, προνοητικός, ευχάριστος, έτοιμος να σέ συμπαρασύρει σέ όλα τα μονοπάτια της εύκολης και τρυφηλής ζωής! Σέ αντίθεση με αυτό πού συμβαίνει στη ζωή τού πιστού, πού δεν πρέπει να ξεχνά «σ’ όλη την επίγεια ζωή του ότι κανένας και ποτέ δεν ανέβηκε στον Ουρανό με την άνεσή του»!!, όπως τόνισε ό σοφός Γέρων.

Εκείνο όμως πού εντυπωσίασε τούς συνομιλητές του ήταν ή αποστροφή του για τα κέντρα εξουσίας των ανά την γη σιωνιστικών στοών, οι όποιες... προωθούν έναν νέο Θεό  (σημ. «Χ.Β.» το ίδιο δεν έκαναν και οι 'Εβραίοι στην έρημο, ανυψώνοντας το «χρυσό μοσχάρι» για «θεό τους»;) πού δεν θα είναι ό Τριαδικός Θεός των χριστιανών αλλά ό θεός των δέκα εντολών στο πλαίσιο της θεοποιήσεως των «δικαιωμάτων τού ανθρώπου», όπως τα διαμορφώνει ή Νέα Εποχή (τού Αντίχριστου).

Σ’ αυτόν τον (δαιμονικό) σχεδίασμά, πρέπει να συμπληρωθεί και ή νέα «προοδευτική» άποψη-πρόγραμμα τού υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας, πού θα εφαρμοστεί στην εκπαιδευτικό μεταρρύθμιση της χώρας και θα επηρεάσει την εκπαίδευση των Ευρωπαϊκών χωρών: «Οι νέοι πρέπει να ζήσουν την 'Ιστορία από το 1789 (Γαλλική Επανάσταση) έως σήμερα. Οι δεκαοκτώ αιώνες Χριστιανισμού πριν, πρέπει να απαλειφτούν» (γιατί ασφαλώς είναι... σκοταδισμός)(!!)

Εντυπωσιακή επίσης είναι ή διαπίστωση ότι σέ διαφορετικές εποχές κατά το παρελθόν, πολλοί πνευματοφόροι Γέροντες συμπίπτουν στους προφητευμένους λόγους τους για την έλευση τού «υιού της απώλειας» τού νέου «θεού», όπως τον περιέγραψε και στους επισκέπτες του ό Γέροντας π. Πλακίδας, τον περασμένο μήνα στο Μοναστήρι του στη Γαλλία. Το 1974λ.χ. εις τον ένθρονιστήριο λόγο του ό Γέροντας Έφραίμ ό Φιλοθεΐτης, μεταξύ άλλων σημείωνε:«.. .το λεγόμενο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών. Στην πραγματικότητα πρόκειται περί παγκοσμίου Συμβουλίου Έθελοθρησκειών.

 Σ’ αυτό ό μοναδικός θεός, ό οποίος θα διεκδίκηση εκεί φόρον λατρείας, θα είναι ό έκπεσών Εωσφόρος, ό όποιος διά τού απεσταλμένου του μεταξύ των ανθρώπων τού Αντίχριστου, θα επιχειρήσει να υποκαταστήσει την πίστη και τη λατρεία στον αληθινό Θεό. Για τον Οικουμενισμό δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, γιατί τελείως απαράδεκτο είναι για τούς συνεπείς οίκουμενιστάς το δόγμα τού Τριαδικού Θεού...»

'Ο «υιός της απώλειας», φίλοι αναγνώστες, ήλθε, είναι έδώ, δίπλα μας κυρίαρχος (!!) και όποιος αντέξει...

Περιοδ. «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ», άρ. φ. 60, Ίούλ.-Σεπτ. 2013