ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΠΑΙΔΙ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.

Το πέμπτο παιδί φέρνει τον παράδεισο.

Οι οικογένειες με πολλά παιδιά παραμένουν για εμένα ένα μυστήριο. Συμβαίνει να δω στο χολ πέντε ζευγάρια παντόφλες, πέντε ζευγάρια παπούτσια για το σχολείο, έναν σωρό με τσάντες, κασκόλ, σκούφους, μπουφάν και να προκύπτει από μόνη της η ερώτηση: «Άραγε να είναι δύσκολο;» Σίγουρα είναι δύσκολο.

Μόνο που οι Ορθόδοξοι δεν συνηθίζουν να γογγύζουν, αφού ο Θεός δεν αγαπάει αυτούς που γογγύζουν. Τα καταλαβαίνεις όλα χωρίς λόγια, όταν βλέπεις τη μητέρα να αποκοιμιέται όρθια.

Αυτό όμως συμβαίνει με τα πρώτα παιδιά, έπειτα γίνεται κάτι απρόσμενο. 

Θυμάμαι τον Γεννάδιο και την Λουντμίλα, οι οποίοι ήλθαν στο ναό φέρνοντας το πέμπτο τους παιδί να κοινωνήσει, τη νεογέννητη κορούλα τούς. Εγώ λοιπόν τους ρώτησα:

Πιστεύω πως θα είναι πολύ δύσκολα με πέντε. Αντίθετα, είναι παράδεισος! αναφώνησαν ταυτόχρονα. Δεν τους είχα ξαναδεί τόσο ευτυχισμένους.

Ήμασταν χαζοί μέχρι που γεννήθηκε το κοριτσάκι, είπε η Λουντμίλα. Με τα πρώτα παιδιά κουραζόμασταν γρήγορα , ενώ τώρα είναι τόσο καλά, σαν να έχουμε φτερά. Ναι, το πέμπτο παιδί είναι ένα θαύμα του Θεού!

Θα σκεφτόμουν πως αυτή η περίπτωση είναι μεμονωμένη, εάν μια άλλη γυναίκα, μητέρα πέντε παιδιών δεν μου έλεγε μια μέρα: «Μόνο με το πέμπτο παιδί αρχίζει  μητρότητα τόσο γλυκειά, που δεν ξέρεις πώς να ευχαριστήσεις τον Θεό. Όποιος δεν έζησε κάτι τέτοιο δεν ξέρει το πιο σημαντικό πράγμα. Δόξα τω Θεώ που μας  δώσε πέντε!»

Άλλοι γνωστοί μου είχαν το ίδιο αίσθημα μόνο μετά τη γέννηση του έβδομου παιδιού και να τι συνέβη πιο πριν. Μετά τη γέννηση του έκτου παιδιού υπήρξε ένα μακρύ ( διάλειμμα. Τα πιο μεγάλα κατάφεραν να μπουν στο πανεπιστήμιο, ενώ τα μικρότερα έκαναν στην εφηβεία τέτοιες «ανδραγαθίες», που έφταναν τον πατέρα τους στα όριά του. Μετά συνέβη ένα γεγονός που τον τάραξε πολύ. Για το επιτυχές κλείσιμο της σχολικής χρονιάς, τα παιδιά βραβεύτηκαν με ένα ταξίδι στη Μόσχα. Εκεί σκέφτηκαν να σερβιριστούν με λεμονάδα, μη γνωρίζοντας ότι το τζιν τόνικ που καταναλώνουν οι Μοσχοβίτες σε μεγάλες ποσότητες δεν είναι ίδιο με τον χυμό. Ήπιαν λοιπόν τόση λεμονάδα που... Μετά από αυτό το γεγονός ο πατέρας έλεγε ένα και μόνο πράγμα σε όποιον συναντούσε: «Άκουσέ με. φίλε, να μην παντρευτείς ποτέ. Μόνο χαζομάρες κάνουν τα παιδιά!»

Οι μονόλογοι εναντίον των παιδιών με τον καιρό πήραν μια χροιά υστερίας, μέχρι που γεννήθηκε το έβδομο παιδί, η Αναστασία. Τι συνέβη τότε με τον πατέρα; Στέκονταν κοντά στον ναό τρισευτυχισμένος και έδειχνε με συστολή το παιδί σε όλους:

-       Είδατε την Αναστασία; Τι χεράκια, τι ματάκια!

Σίγουρα όλοι κοίταζαν το παιδί, αλλά δεν καταλάβαιναν τον πατέρα:

-       Τι, δεν ξαναείδες ποτέ παιδί;

-       Δεν είχα χρόνο να τα κοιτάξω με την ησυχία μου! Τα άλλα είναι διαφορετικά, συνηθισμένα. Αλλά η Αναστασία είναι ένα θαύμα. Είδατε τι ματάκια έχει;

Η ψυχή του ήταν γεμάτη έκπληξη και ενθουσιασμό. Ίσως πραγματικά η ψυχή να πλησιάζει τον παράδεισο, αφού ο Θεός τηρεί την υπόσχεσή Του, πως η σωτηρία βρίσκεται στην γέννηση παιδιών.

Η ΗΜΕΡΑ ΤΟY ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΝΙΝΑ ΠΑΒΛΟΒΑ.  . ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.