Προηγιασμένη
απόψε, Παρασκευή. Πολύ κρύο και ομίχλη έξω. Αλλά μερικοί ήρθαν. Τα αναγνώσματα
πολύ συγκινητικά. "Υἱέ, φύλασσε νόμους πατρός σου καὶ μὴ ἀπώσῃ θεσμοὺς
μητρός σου· ἄφαψαι δὲ αὐτοὺς ἐπὶ σῇ ψυχῇ διαπαντὸς... " Αλλά επιτρέψτε μου
να πω σαν πνευματικός και σαν άνθρωπος, όταν στην οικογένεια οι γονείς
τσακώνονται, Όταν μισεί ο ένας τον τον άλλον, όταν είναι κοντά στο χωρισμό, η
ακόμα χειρότερα όταν έχουν χωρίσει τι νόμους πατρός και τι θεσμούς μητρός να
έχει το καημένο το παιδί; Μια μαχαίρια έχει την καρδιά του , μια βαθειά πληγή
από τα παιδικά του χρόνια, που πιθανώς θα την κουβαλάει σε όλη του τη ζωή, θα
του την στοιχειώνει. Νομίζω ότι τα αναγνώσματα σήμερα. απευθύνονται περισσότερο
στους γονείς.
Στην
φωτογραφία, η συγχωρητική ευχή. Μια οικογένεια. Ήρθε να εξομολογηθεί. Αλλά
συνηθίζω να διαβάζω την ευχή και στους δύο όταν φυσικά είναι παντρεμένοι. Όμως
τι παράξενο, ήρθαν και τα δύο παιδάκια τους (Πετρος και Αναστασία , βαπτισμένα
εδώ ) και τρύπωσαν κάτω από το πετραχήλι, και έτσι διάβασα και για αυτούς όχι
συγχωρητική βέβαια αλλά ευχή ο θεός να τον σκεπάζει. Όμως βλέπετε πόσο ανάγκη
Είναι γονείς να έχουν αληθινή πραγματική ζωή, Διότι αυτή είναι η αληθινή
κληρονομιά στα παιδιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου