«Κάθομαι στό κρεβάτι μου, ἀλλά ταυτόχρονα βρίσκομαι πέρα ἀπό τόν
κόσμο.
Εἶμαι στή μέση τοῦ κελλιοῦ μου, καί Τόν βλέπω παρόντα, *Αὐτόν* πού βρίσκεται πέρα ἀπό τόν κόσμο.
Τόν βλέπω καί μιλάω μαζί Του. Τόν –
νά τολμήσω νά τό πῶ; - Τόν ἀγαπῶ καί *Αὐτός* ἐπίσης μέ ἀγαπᾶ.
Τρέφομαι μόνον ἀπό αὐτή τήν ἐνατένιση. Γίνομαι ἕνα μέ *Αὐτόν*, καί ὑπερβαίνω τά
οὐράνια.
Εἶναι ἀλήθεια, τό ξέρω, ὡστόσο ποῦ βρίσκεται τό σῶμα μου δέν ξέρω.
Ξέρω ὅτι *Αὐτός* πού παραμένει ἀμετακίνητος κατέρχεται.
Ξέρω ὅτι *Αὐτός* πού παραμένει ἀόρατος ἐμφανίζεται σέ μένα.
Ξέρω ὅτι *Αὐτός* πού εἶναι πέρα ἀπ’ ὅλα τά πλάσματα μέ παίρνει μέσα Του καί μέ κρύβει στήν ἀγκαλιά Του, καί μετά βρίσκομαι νά εἶμαι ἔξω ἀπ’ ὅλον τόν κόσμο.
Ὡστόσο κι ἐγώ, ἐγώ πού εἶμαι τόσο ἀσήμαντος μέσα σ’ αὐτόν τόν κόσμο,
ἀτενίζω πλήρως μέσα μου τόν Δημιουργό τοῦ κόσμου.
Ξέρω ὅτι δέν θά πεθάνω, ἀφοῦ βρίσκομαι μέσα στή ζωή: ὁλόκληρη ἡ ζωή ἀναβλύζει ἀπό μέσα μου.
*Αὐτός* εἶναι στήν καρδιά μου, ὡστόσο παραμένει στόν οὐρανό.
Καί ἐδῶ καί ἐκεῖ τό ἴδιο ἐκτυφλωτικός, ἀποκαλύπτεται σέ μένα.
Πῶς γίνεται αὐτό;
Πῶς μπορῶ νά τό καταλάβω αὐτό ἐπακριβῶς;
Πῶς θά μποροῦσα νά ἐκφράσω ὅλα ὅσα καταλαβαίνω καί βλέπω;
Ἀλήθεια, αὐτά εἶναι πράγματα ἀπερίγραπτα, εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατο νά ἐκφραστοῦν μέ
λόγια.»
*------------------🔥✞🔥-----------------*
«*Αὐτός* ὁ ἴδιος ἀνακαλύπτεται μέσα
μου, λάμπει μέσα στήν ἄθλια καρδιά μου, φωτίζοντάς με ἀπό παντοῦ μέ τήν ἀθάνατη λάμψη Του, ρίχνοντας τίς λαμπερές ἀκτίνες Του σέ ὅλα τά μέλη μου.
Σέ ὁλοκληρωτική περίπτυξη μαζί μου, μέ ἀγκαλιάζει ὁλόκληρο.
Δίνει τόν ἑαυτό Του ὁλοκληρωτικά σέ μένα, τόν ἀνάξιο, καί γεμίζω μέ τήν
ἀγάπη Του καί τήν ὀμορφιά Του.
Εἶμαι κορεσμένος ἀπό ἡδονή καί θεϊκή
τρυφερότητα.
Μοιράζομαι τό Φῶς.
Μετέχω κι ἐγώ στή δόξα.
Τό πρόσωπό μου λάμπει σάν τό πρόσωπο τοῦ *Αγαπημένου* μου καί ὅλα μου τά μέλη
γίνονται φορεῖς τοῦ Φωτός»
*------------------🔥✞🔥-----------------*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου