Ο Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός έλεγε για τους Αγίους Ιουλίττα και Κήρυκο:
«Μια ευλαβέστατη κυρία, Ιουλίττα την έλεγαν, ήταν πολύ ευσεβής και επειδή προσπάθησαν να την πείσουν να αρνηθεί τον Χριστό, εκείνη δεν δέθηκε, και επειδή δεν δέχθηκε, την κατηγόρησαν και είπαν να την κάψουν ζωντανή. Αυτή είχε ένα μικρό μωρό στην αγκαλιά της, παιδάκι δικό της. Ε, όταν την βάλανε στη φωτιά αυτήν, το παιδάκι το πήρανε γιατί ήταν όμορφο και ήθελαν να το κρατήσουν για τον εαυτό τους οι τύραννοι. Το παιδάκι όταν είδε ότι το κρατούσαν στην αγκαλιά τους και δεν μπορούσε να τους ξεφύγει, έσκυψε και τους δάγκασε και πόνεσαν. Το πέταξαν αυτοί και έτρεξε και πήγε και μπήκε μεσα στην αγκαλιά της μάνας του, μέσα στη φωτιά! Βλέπετε τη θέση των χριστιανών, των πρακτικών χριστιανών; Ο Κήρυκος! Κήρυκος και Ιουλίττα! Δόξα σοι ο Θεός!»
Από το βιβλίο του Κ. Παναγόπουλου «Ο κορυφαίος της Αγάπης, Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός» Εκδόσεις Άθως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου